r - Comptes rendus sur la littérature ancienne et moderne de toutes ...
r - Comptes rendus sur la littérature ancienne et moderne de toutes ... r - Comptes rendus sur la littérature ancienne et moderne de toutes ...
.22 2- DE REBUS GEST1S ALEXANDRI LIBER IV. vocem. Tum Âlexander : c Yidetisne obstinatum ad tacendum? inquit. Num genu posuit? num supplicem vocem misit? Vincam tamen silentium, et, si nihil aîiud, certe gemitu interpellabo. » Ira deinde vertit in rabiem, jam tum peregrinos ritus nova subeunte fortuna ; per talos enim spirantis lora trajecta sunt, religatumgue ad currum traxere circa urbem equi, gloriante rege Achillera 1 , a quo genus ipse deduceret, imitaturn se esse pœna in bostem capienda 2 . Cecidere Persarum Àrabumque circa decem millia ; nec Macedonibus incruenta Victoria fuit. Obsidio certe non tam claritate urbis nobilitata est quam geminato periculo régis. Qui, iEgyptuin adiré festinans, Amyntani cum decem triremibus in Macedoniam ad inquisitionem novorum militum misit; namque prœliis etiam secundis atterebantur copias, devictarumque gentium militr minor quam domestico fîdes habebatur. le silence; et si je n'en tire autre chose, je lui arracherai du moins des gémissements.» Sa colère se convertit alors en rage, sa nouvelle for tune subissant déjà l'influence des mœursétrangères. Il "fit donc passer des courroies à travers les talons de Béîïs encore vivant, et ce mal- heureux, attaché au char du roi, fut traîné ainsi par des chevaux- autour delà ville : Alexandrese faisait gloire d'imiter par cette ven geance Achille, de qui il descendait. Il périt environ dix mille Perses et Arabes; mais la victoire coûta aussi du sang aux Macédoniens. Ce siège, du reste, fut moins célèbre par l'illustration de la ville, que par le danger que le roi y courut à deux reprises. Pressé" de passer en Egypte, Alexandre envoya Amyntas avec dix trirèmes ea l'Ia— cédoine, pouivy faire de nouvelles levées ; car sesvictoires mènes • épuisaient ses forces, et il. avait moins de confiance aux solcats - _ * qu'il tirait des nations vaincues qu'à ceux de sa propre nation • •i
- Page 400: 196 DE REBUS GESTIS ALEXANDRI LIBER
- Page 404: 198 DÉ REBUS GESTIS ALEXANDRI LIBE
- Page 408: 200 DE. REBUS GESTIS ALEXANDRI LIBE
- Page 412: .202- DE'REBUS GESTIS ALËXANDRI LJ
- Page 416: ' c -, \ y 204 DE REBUS GESTIS ALEX
- Page 420: v • 206 DE .REBUS GESTJS ALEXANDR
- Page 424: 208 DE REBUS GESTIS ALEXANDRI LIBER
- Page 428: 210 DE REBUS GESTIS ALEXANDRI LÎBE
- Page 432: .212 DE REBUS GESTIS-ALEXANDRI LIBE
- Page 436: 1 214 DE REBUS GESTIS ALEXANDRI" LI
- Page 440: 216 DE RÉBUS GEST1S ALEX AN DM LIB
- Page 444: 218 . DE'REBûS GESTIS ALEXANDRI LI
- Page 448: 220 DE REBUS GÈSTIS ALEXANDRI LIBE
- Page 454: ..jLuni Àlexander:' rc Yrdetisne.
- Page 458: HISTOIRE î)-ALEXANDRE, LIVRE IV. 2
- Page 462: HISTOIRE D'ALEXANDRE. LIVRE IV. 227
- Page 466: HISTOIRE D ALEXANDRE. LIVRE IV. 229
- Page 470: HISTOIRE D ALEXANDRE. LIVRE IV. 231
- Page 474: HISTOIRE D ALEXANDRE. LIVRE-IV. 233
- Page 478: - V. H3ST0ÏRE D ALEXANDRE. LIVRE I
- Page 482: HISTOIRE D ALEXANDRE. LIVRE IV. 2-3
- Page 486: Sed hsee reserventur quseque suotem
- Page 490: HISTOIRE D'ALEXANDRE. LIVRE IV.. 24
- Page 494: T • HISTOIRE D ALEXANDRE. LIVRE.
- Page 498: HISTOIRE D'ALEXANDRE. L1YRE 17. 245
.22 2- DE REBUS GEST1S ALEXANDRI LIBER IV.<br />
vocem. Tum Âlexan<strong>de</strong>r : c Yid<strong>et</strong>isne obstinatum ad tacendum?<br />
inquit. Num genu posuit? num supplicem vocem<br />
misit? Vincam tamen silentium, <strong>et</strong>, si nihil aîiud, certe gemitu<br />
interpel<strong>la</strong>bo. » Ira <strong>de</strong>in<strong>de</strong> vertit in rabiem, jam tum<br />
peregrinos ritus nova subeunte fortuna ; per talos enim spirantis<br />
lora trajecta sunt, religatumgue ad currum traxere<br />
circa urbem equi, gloriante rege Achillera 1 , a quo genus<br />
ipse <strong>de</strong>ducer<strong>et</strong>, imitaturn se esse pœna in bostem capienda 2 .<br />
Ceci<strong>de</strong>re Persarum Àrabumque circa <strong>de</strong>cem millia ; nec<br />
Macedonibus incruenta Victoria fuit. Obsidio certe non tam<br />
c<strong>la</strong>ritate urbis nobilitata est quam geminato periculo régis.<br />
Qui, iEgyptuin adiré festinans, Amyntani cum <strong>de</strong>cem triremibus<br />
in Macedoniam ad inquisitionem novorum militum<br />
misit; namque prœliis <strong>et</strong>iam secundis atterebantur copias,<br />
<strong>de</strong>victarumque gentium militr minor quam domestico fî<strong>de</strong>s<br />
habebatur.<br />
le silence; <strong>et</strong> si je n'en tire autre chose, je lui arracherai du moins <strong>de</strong>s<br />
gémissements.» Sa colère se convertit alors en rage, sa nouvelle for<br />
tune subissant déjà l'influence <strong>de</strong>s mœursétrangères. Il "fit donc passer<br />
<strong>de</strong>s courroies à travers les talons <strong>de</strong> Béîïs encore vivant, <strong>et</strong> ce mal-<br />
heureux, attaché au char du roi, fut traîné ainsi par <strong>de</strong>s chevaux-<br />
autour <strong>de</strong>là ville : Alexandrese faisait gloire d'imiter par c<strong>et</strong>te ven<br />
geance Achille, <strong>de</strong> qui il <strong>de</strong>scendait. Il périt environ dix mille Perses<br />
<strong>et</strong> Arabes; mais <strong>la</strong> victoire coûta aussi du sang aux Macédoniens.<br />
Ce siège, du reste, fut moins célèbre par l'illustration <strong>de</strong> <strong>la</strong> ville, que<br />
par le danger que le roi y courut à <strong>de</strong>ux reprises. Pressé" <strong>de</strong> passer<br />
en Egypte, Alexandre envoya Amyntas avec dix trirèmes ea l'Ia—<br />
cédoine, pouivy faire <strong>de</strong> nouvelles levées ; car sesvictoires mènes<br />
• épuisaient ses forces, <strong>et</strong> il. avait moins <strong>de</strong> confiance aux solcats<br />
- _ *<br />
qu'il tirait <strong>de</strong>s nations vaincues qu'à ceux <strong>de</strong> sa propre nation •<br />
•i