r - Comptes rendus sur la littérature ancienne et moderne de toutes ...
r - Comptes rendus sur la littérature ancienne et moderne de toutes ... r - Comptes rendus sur la littérature ancienne et moderne de toutes ...
(556 DE. REBUS GESTIS ALEXANDRI LIBER VI. nuens quidquara sibi in regem cogitatum esse, tormentnta etiam dëposcebat in semet ipsum. Quum Phiiotas, circummlatis oculis, incideret in Galin quemdam, haud procicul stantem,propius eum jussit accedere. lllo perturbato et recuisante transire-ad eum : « Patieris, inquit, Demetrium mercntiri, rursusque mê excruciari? » Calih vox sanguisque defefecerant ; et Macedones Philotam inquinare innoxios yelllle suspicabantur, quia nec a Nicomacho, nec ab ipso Philotfta, quum torqueretur, nominatus esset'adolescens. Qui, ut pra?a3fectos régis circumstantes se vidit, Dernetrium et sëmet ip.psum id facinus cogitasse confessus est. Omnes ergo a Niccomacho nominatos, more patrio, dato signo, saxis obruerunnt. Magno non modo salutis, sed etiam invidias periculo îibera*atus erat Alexander; quippe Parmenio et Phiiotas, principees amicorum, nisipalam sontes, sine indignatione totius exenr- 51 demanda même d'être mis à la question. Cependant Philota.as, promenant ses regards de tout côté, aperçut, à peu de distance, run certain Calïs, à qui il dit d'approcher. Celui-ci, dans le trouble cou il était, refusant d'avancer: «. Quoi! lui dit-il, tu souffriras qque Démétrïus en impose et qu'on me remette à la torture? « CaMis .était saris voix et à demi mort; etlesMacédoniens soupçonnaientPhhi- lotasde vouloir compromettre desinnocents, parce que, niNicomaquue, ni Phiiotas lui-même dans la,.question, n'avaient fait aucune œeeiï- tion de ce jeune homme. Mais dès que Calis se vit environné ddes officiers du roi, il avoua que î)émétrius-et-lui-même étaient entarés' .dans la conjuration. On donna donc le signal, "et tous ceux q^ut Nicomaque avait dénoncés furent lapidés, selon la coutume macédlo- .nienne. La vie et la popularité d'Alexandre venaient d'écbappérr à un grand danger; car Parménion et Phiiotas étant les premiers deï sa IcouYy il fallait qu'ils fussent publiquement convaihcuSj pour quel&ur :f
- Page 1270: HISTOIRE D ALEXANDRE. LIVRE VI; 631
- Page 1274: a puero, qui non poterat exhibere t
- Page 1278: HISTOIRE D ALEXANDRE. LIVRE VI. 635
- Page 1282: HISTOIRE DALEXANDRE. LIVRE VI 637.
- Page 1286: HISTOIRE D^ALEXANDRE. LIVRE VI. 639
- Page 1290: * HISTOIRE DALEXANDRE.. LIVRE YI. M
- Page 1294: HISTOIRE D ALEXANDRE. LIVRE- VI 643
- Page 1298: ' •. HISTOIRE D. ALEXANDRE. LIVRE
- Page 1302: y HISTOIRE ,"D ALEXANDRE. LIVRE:VI.
- Page 1306: I HISTOIRE D ALEXANDRE.- LIVRE VI.
- Page 1310: HISTOIRE D ALEXANDRE. LIVRE VI. 6.5
- Page 1314: orccisosr Hicc quidem jgnovit înt
- Page 1318: HISTOIRE DALEXANDRE. LIVRE VI 655 H
- Page 1324: 658 DE -REBUS GESTIS ALEXANDRI LIBE
- Page 1328: NOTES DU SIXIÈME LIVRE DE L HISTOI
- Page 1332: 66-2 NOTES DU SIXIEME LIVRE (la- vi
- Page 1336: 664 NOTES DU SIXIÈME LIVRE elle pa
- Page 1340: 666. .'KOTES'DU SIXIEME LIVRE Page
(556 DE. REBUS GESTIS ALEXANDRI LIBER VI.<br />
nuens quidquara sibi in regem cogitatum esse, tormentnta<br />
<strong>et</strong>iam dëposcebat in sem<strong>et</strong> ipsum. Quum Phiiotas, circumm<strong>la</strong>tis<br />
oculis, inci<strong>de</strong>r<strong>et</strong> in Galin quemdam, haud procicul<br />
stantem,propius eum jussit acce<strong>de</strong>re. lllo perturbato <strong>et</strong> recuisante<br />
transire-ad eum : « Patieris, inquit, Dem<strong>et</strong>rium mercntiri,<br />
rursusque mê excruciari? » Calih vox sanguisque <strong>de</strong>fefecerant<br />
; <strong>et</strong> Macedones Philotam inquinare innoxios yelllle<br />
suspicabantur, quia nec a Nicomacho, nec ab ipso Philotfta,<br />
quum torquer<strong>et</strong>ur, nominatus ess<strong>et</strong>'adolescens. Qui, ut pra?a3fectos<br />
régis circumstantes se vidit, Dern<strong>et</strong>rium <strong>et</strong> sëm<strong>et</strong> ip.psum<br />
id facinus cogitasse confessus est. Omnes ergo a Niccomacho<br />
nominatos, more patrio, dato signo, saxis obruerunnt.<br />
Magno non modo salutis, sed <strong>et</strong>iam invidias periculo îibera*atus<br />
erat Alexan<strong>de</strong>r; quippe Parmenio <strong>et</strong> Phiiotas, principees<br />
amicorum, nisipa<strong>la</strong>m sontes, sine indignatione totius exenr-<br />
51 <strong>de</strong>manda même d'être mis à <strong>la</strong> question. Cependant Philota.as,<br />
promenant ses regards <strong>de</strong> tout côté, aperçut, à peu <strong>de</strong> distance, run<br />
certain Calïs, à qui il dit d'approcher. Celui-ci, dans le trouble cou<br />
il était, refusant d'avancer: «. Quoi! lui dit-il, tu souffriras qque<br />
Démétrïus en impose <strong>et</strong> qu'on me rem<strong>et</strong>te à <strong>la</strong> torture? « CaMis<br />
.était saris voix <strong>et</strong> à <strong>de</strong>mi mort; <strong>et</strong>lesMacédoniens soupçonnaientPhhi-<br />
lotas<strong>de</strong> vouloir comprom<strong>et</strong>tre <strong>de</strong>sinnocents, parce que, niNicomaquue,<br />
ni Phiiotas lui-même dans <strong>la</strong>,.question, n'avaient fait aucune œeeiï-<br />
tion <strong>de</strong> ce jeune homme. Mais dès que Calis se vit environné d<strong>de</strong>s<br />
officiers du roi, il avoua que î)émétrius-<strong>et</strong>-lui-même étaient entarés'<br />
.dans <strong>la</strong> conjuration. On donna donc le signal, "<strong>et</strong> tous ceux q^ut<br />
Nicomaque avait dénoncés furent <strong>la</strong>pidés, selon <strong>la</strong> coutume macédlo-<br />
.nienne. La vie <strong>et</strong> <strong>la</strong> popu<strong>la</strong>rité d'Alexandre venaient d'écbappérr à<br />
un grand danger; car Parménion <strong>et</strong> Phiiotas étant les premiers <strong>de</strong>ï sa<br />
IcouYy il fal<strong>la</strong>it qu'ils fussent publiquement convaihcuSj pour quel&ur<br />
:f