commentariüs in epistolam pauli ad corinthios il - Archive ouverte ...

117 CAPUT X. 118
afâem videar terrere vos per epistolas 10. (siquidem verbi ministris idemque officium, sunt tarnen honoris
epistolae, inquiunt, graves sunt ac robustae : praesenUa gradus. Deus autem Paulum in altiore fastigio
autem corporis infirma, et sermo contemptus), 11. hoc quam alios collocaverat, quum eius opera usus
cogitet qui talis est, quod quotes sumus absentes, ser- fuerat ad fundandam illam eoclesiam, et eius apostomone
per epistolas, tales sumus etiam praesentes opere. latum ornaverat multis modis. Porro ne invidiam
sibi confiarent malevoli ex nomine potestatis: addit
7. Quae secundum faciem sunt. Primum parti­ in quern finem sibi data sit: nempe in salutem
cipa secundum faciem, dupliciter potest accipi: rel Corinthiorum. Unde sequitur, non debere illis
pro ipsa experientia visibili et manifesta, vel pro molestam esse nee gravem. Quis enim aequo animo
externa larva quae fallit. Et sententia tarn inter­ non ferat, imo quis non amet quod sibi utils esse
rogative quam affirmative legi potest. Quin etiam cognoscit? Interea subest antithesis eius potestatis,
verbum ßXeusxe tarn imperativi modi esse potest qua se efferebant pseudoapostoli: quae talis erat ut
quam indicativi. Ego tarnen potius obiurgationem nullum inde fructum perciperent, nullam aedifica-
esse puto, ac Corinthios reprehendi quod inani fuco tionem sentirent Corinthii. Caeterum non dubium
patiebantur sibi oculos perstringi. Quasi diceret: est quin potestate etiam praediti sint omnes verbi
Magni facitis alios, qui magnis ampullis turgent: ministri. Qualis enim doctrinae praedioatio absque
me, quia ostentatione et iactantia careo, despicitis. potestate? ideo omnibus dictum est: Qui vos audit,
Nam et iudicium, quod fit secundum personam, me audit: qui vos respuit, me respuit. Sed quoniam
Christus recto iudicio opponit. Perstringit igitur multi falso sibi usurpant quod non habent, diligenter
Corinthios, quod fuco vel specie contenu non excuterent notandum est quousque suam potestatem extendat
penitus quinam habendi essent pro Christi servis. Paulus: nempe ut sit in aedificationem fidelibus.
Si quis sibi confiait. Vox plena magnae fiduciae. Qui ergo destruendo ecclesiam potestatem exercent,
Id enim sumit quasi pro confesso, tarn certum se tyrannos se et latrones probant, non pastures. Se­
esse ministrum Christi, ut hic titulus adimi sibi cundo notandum quod sibi datam a Deo esse asserit.
nequeat. Quicunque, inquit, vult haberi Christi Qui igitur aliquid vult posse, Deum suae potestatis
minister, necesse est ut me sibi annumeret. Quare? autorem habeat oportet. Iactabunt etiam hoc alii:
Ex se ipso, inquit, reputet: nam quae in se quemadmodum papa inflatis buccis se Christi vi-
habebit digna eiusmodi honore, eadem in me recarium esse detonat. Sed quam fidem facit? Neque
periet. Hinc subindicabat, non esse habendos pro enim mutis personis eiusmodi potestatem contulit
Christi servis quicunque sibi detraherent. Non est Christus: sed apostolis et aliis suis ministris, ne
omnium ita confidenter loqui: nam fieri quidem evangelii sui doctrina exarmata foret. Quare tota
poterit, imo quotidie accidit, ut superciliose idem ministrorum potestas in verbo est inclusa, ut semper
sibi usurpent homines nihili, et qui nihil aliud sunt nihilominus maneat Christus solus dominus et ma-
quam Christi dedeeora. Sed Paulus non aliud de gister. Meminerimus ergo in légitima potestate haec
se praedicabat quam quod liquidis firmisque docu- duo requiri: ut a Deo data sit, ut in salutem ecmentis
palam apud Corinthios probaverat. Nunc clesiae exerceatur. Quibus potestatem contulerit
si quis rerum testimonio destitutus se venditet si- Deus, et qualiter earn, quam dedit, limitaverit, notum
milem in modum: quid aliud quam se ridiculum est. Rite earn exercent qui mandato eius fideliter
faciet? Confidere sibi tantundem valet ac sibi hoc obediunt. Hie tamen potest obiici quaestio: verba
praetextu ius et autoritatem sumere, quia Christo Dei sunt ad Ieremiam (1, 10): Ecce constituo te
serviat qui vult in pretio haberi.
supra gentes et régna, ut plantes ac evellas, aedi-
8. Nam etsi abundantms glorier de potestate. fices ao destituas. Et nuper habuimus, eadem con-
Modestiae fuit quod se adiunxit eorum numéro, ditione ordinatos apostolos, ut demoliantur quidquid
quos longe antecellebat. Neque tarnen ita modestus effertur adversus Christum: quinetiam aliter aedi-
esse voluit quin suam autoritatem salvam retineret. fioare nequeunt evangelii doctores, nisi veterem
Ideo addit, minus dixisse quam iure suo potuerit. hominem destruendo. Praeterea in condemnationem
Neque enim erat ex vulgari ordine ministrorum, et exitium impiis evangelium annuntiant. Bespon-
sed eximius etiam inter apostolos. Dicit ergo: deo, quod hie dicit Paulus, ad impios nihil pertinere.
Etiamsi amplius glorier, non pudefiam: erit enim Corinthios enim alloquitur, quibus salutarem esse
iusta materia. Est occupatio: quia neque tacet de volebat suum apostolatum. Eorum, inquam, respectu
sua gloria, et tarnen longiore eius mentione super- nihil nisi in aedificationem poterat. Et iam diximus
Bedet : ut intelligant Corinthii, eum nonnisi invitum hoc nominatim fuisse expressum, ut scirent Corinthii,
gloriari. Ut certe eum sua improbitate cogebant nonnisi a Satana salutis suae hoste impugnari sanoti
pseudoapostoli, alioqui non facturum. Potestatem viri autoritatem : cuius finis erat ipsorum aedificatio.
vocat autoritatem sui apostolatus, quam habebat inter Qu am quam alioqui generaliter verum est, doctrinam
Corinthios. Quamvis enim commune sit omnibus evangelii suapte natura ad aedificandum valere,
8*