commentariüs in epistolam pauli ad corinthios il - Archive ouverte ...
commentariüs in epistolam pauli ad corinthios il - Archive ouverte ...
commentariüs in epistolam pauli ad corinthios il - Archive ouverte ...
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
99 EPI8T. PAÜEI7AD CORINTHIOS-II 100<br />
bonorum omnium dom<strong>in</strong>io se abdicavit, • uti nos sua ;<br />
<strong>in</strong>opia locupletaret. Non exprimit de<strong>in</strong>de quorsum<br />
id commêmoret, sed considerandum <strong>il</strong>lis rel<strong>in</strong>quit.<br />
Nem<strong>in</strong>em enim latet, hoc exemplo nos <strong>ad</strong> beneficentiam<br />
<strong>in</strong>citari, ne parcamus ipsi nobis, quum<br />
fratribüs subveniendum -est. Dives erat Christus<br />
quia Deus, sub cuius manu et potestate sunt omnia:<br />
de<strong>in</strong>de <strong>in</strong> humanitate etiam nostra, quam <strong>in</strong>duit,<br />
teste apostolo (Heb. 1, 2. 13), haeres universorum, ut<br />
qui super omnes creaturas esset a pâtre cönstitutus<br />
et cuius pedibus ' omnia essent. subiecta. Pauper<br />
aùtem factus est, quod possessione abst<strong>in</strong>uit: atque<br />
ita iure suo cessit <strong>ad</strong> tempus. Videmus quanta eum<br />
ëgéstas rerumque omnium penuria excipiat statim<br />
a matris utero. Audimus quid ipse dicat (Lue. 9,<br />
58): Vulpes foveas habent, volucres coeli nidos :'f<strong>il</strong>ius<br />
hom<strong>in</strong>is non habet ubi reol<strong>in</strong>et caput. Ergo paupertatem<br />
<strong>in</strong> se ipso consecravit, ne ipsam amplius<br />
horreant fidèles sua paupertate ') : nos ideo omnes<br />
ditavit, ne durum sit nobis detrahere ex nostra<br />
abundantia quod <strong>in</strong> fratres erogemus.<br />
10. M cons<strong>il</strong>ium <strong>in</strong> hoc do. Cons<strong>il</strong>ium hoc imperio<br />
opponit, de quo nuper loquutus fuerat : ac si<br />
diceret: tantum consulendi vel <strong>ad</strong>monendi causa<br />
ostendo quid expédiât. Porro haec ut<strong>il</strong>itas non perspicitur<br />
sensu cärnis. Quotus enim quisque est,<br />
cui persu<strong>ad</strong>eatur ut<strong>il</strong>e sibi esse spoliari, quo aliis<br />
suocùrrat? Est quidem vox hom<strong>in</strong>is ethnici: Quas<br />
dederis, solas semper habebis opes: sed ratio est,<br />
quod locatur extra fortunam quidquid amicis donatur.<br />
Atqui Dom<strong>in</strong>us non spe pràemii nos duci vult,<br />
aut <strong>in</strong>utuàe compensàtionis: verum etiam si <strong>in</strong>grati<br />
s<strong>in</strong>t hom<strong>in</strong>es, ut perditum videri possit quidquid<br />
damus : vult tarnen nos <strong>in</strong> benefioentia pergere.<br />
Verum <strong>in</strong>de ut<strong>il</strong>itas, quod qui pauperi erogat, foeneratur<br />
Dom<strong>in</strong>o, <strong>in</strong>quit Salomon (Prov. 19, 17) : cuius<br />
sola benedictio pluris centuplo aestimanda est quam<br />
omnes mundi thesauri. Quamquam ut<strong>il</strong>e hie partim<br />
capitur pro honesto, vel saltern ut<strong>il</strong>e hönestate<br />
metitur Paulus : quia turpe fuisset Cor<strong>in</strong>thiis retrocedere,<br />
aut deficere <strong>in</strong> medio cursu, quum iam aliquousque<br />
prögressi forent. Inut<strong>il</strong>e tamen etiam<br />
fuisset, quia coram Deo gratiam perdidisset quidquid<br />
aggressi erant facere.<br />
Qui quidem, non solum facere. Quum facere plus<br />
sit quam, velle, improprïa yidetur loquutio. Sed<br />
. velle hoc loco non simpliciter accipitur (ut vulgo<br />
solemus loqui),, sed notationem habet spontaneae<br />
alacritatis, quae monitorem non exspectat. Très<br />
enim sunt agendi gr<strong>ad</strong>ue, ut ita loquar. Agimus!<br />
enim. <strong>in</strong>terdum <strong>in</strong>viti, sed pudore vel metu: agimus<br />
yoluntarie, sed aliunde tamen vel impulsi vel <strong>in</strong>-<br />
' ducti: agimus proprio <strong>in</strong>st<strong>in</strong>ctu, quum sponte occu-<br />
') fidèles. Sua paupertate nos<br />
pamus facere quod decefc.. Talis alacrifas praeoccupandi,<br />
facto ipso superior est. •'••-, '•.•• • n.:<br />
11. Nunc quod facere coepistis. Verisimüe „est,<br />
ardorem mox refrixisse <strong>in</strong> Cor<strong>in</strong>thiis. Alioqui nulla<br />
mora <strong>in</strong>terposita, pèrsequuti éssent suum <strong>in</strong>etitutum.<br />
Sed apostolus, tanquam nih<strong>il</strong> <strong>ad</strong>huo fuisset peccatum,<br />
comiter <strong>ad</strong>monet ut perficiant quod bene coeptum<br />
est. Quum <strong>ad</strong>dit ex eo quod suppetit, occupatio<br />
est : semper enim <strong>in</strong>geniosa est caro <strong>ad</strong> <strong>in</strong>venienda<br />
subterfugia: alii se fam<strong>il</strong>ias habere causantur,<br />
quas negligere sit <strong>in</strong>humanum: alii, quia multum<br />
dare nequeant, hoc praetextu utuntur <strong>ad</strong> se<br />
eximendos: An ego tant<strong>il</strong>lum darem? Omnes eiusmodi<br />
excu8ationes tollit Paulus, dum iubet s<strong>in</strong>gulos<br />
pro modo suae facultatis conferre. Et <strong>ad</strong>dit causam,<br />
quod Deus animum respiciat, non id quod offertur.<br />
Nam quod dicit animi promptitud<strong>in</strong>em accëptam<br />
esse Deo, prout cuiusque est facultas, hunc habet<br />
. sensum : si ex tenuibus copiis exiguum quiddam<br />
offeras, nih<strong>il</strong>o m<strong>in</strong>oris aestimatur coram Deo tuus<br />
affectus quam si dives magnam summam ex affluentia<br />
sua conferret. Affectus enim non probatur<br />
ex eo quod non habes: hoc est, Deus abs te nequaquam<br />
exigit ut plus conféras quam ferant vires tuae.<br />
Hoc modo nulli excusantur: quia et divites maius<br />
Deo tributum debent, et pauperibus non debet pudori<br />
esse sua exiguitas. .<br />
13. Non enim ut aliis relaxatio sit, vobis autem<br />
angusUa: sed ut ex aequab<strong>il</strong>itafe: 14. In praesenti<br />
tempore vestra copia ülorum succurrat mqpiae: et<br />
ülorum copia vestrae succurrat <strong>in</strong>opiae, quo fiat aequab<strong>il</strong>itas,<br />
15. quem<strong>ad</strong>modum scriptum est: qui multum<br />
habebat, huic, nih<strong>il</strong> superfluit: et qui paulum habebat,<br />
is nih<strong>il</strong>om<strong>in</strong>us habuit. 16. Gratia autem Deo, qui<br />
-dedit eandem sollicitudmem pro\ vobis <strong>in</strong> corde Titi,<br />
17. qui exhortationem acceperit: qu<strong>in</strong> potius. quum<br />
esset düigentior, suapte sponte. <strong>ad</strong> vos venerit.<br />
13. Non enim ut aliis. Confirmatio superioris<br />
sententiae, quod tarn <strong>in</strong> exigua quam magna fac<strong>il</strong>itate<br />
placeat Deo überaus voluntas: quoniam non<br />
velit Deus <strong>in</strong> angustias nos redigi, ut alii nostra<br />
liberalitate diffluant. Equidem non partem solum,<br />
sed quidquid sumus et quidquid habemus, Deo nos<br />
debere certum est. Sed eatenus ,nobis parcit pro<br />
sua <strong>in</strong>dulgentia, ut contentus sit ea communicatione,<br />
quam hic ponit apostolus. Quod ergo hic docet,<br />
<strong>in</strong>tellige remissionem esse summi iuris. Interea nostrarum<br />
partium est, <strong>ad</strong> largiendum nos sub<strong>in</strong>de <strong>in</strong>citare:<br />
quia non <strong>ad</strong>eo timendum est, ne simus <strong>in</strong><br />
hac parte nimii : est autem perioulum a nimia tenacitate.<br />
Verum nécessaria est haec doctr<strong>in</strong>a <strong>ad</strong>vexsus<br />
fanaticos, qui nih<strong>il</strong> actum putant, nisi te penitus<br />
spoliaveris, ut <strong>in</strong> commune omnia conféras. Hoc<br />
vero proficiunt suo deliràmento, ut nemo eleemosy-
Change language