commentariüs in epistolam pauli ad corinthios il - Archive ouverte ...
commentariüs in epistolam pauli ad corinthios il - Archive ouverte ...
commentariüs in epistolam pauli ad corinthios il - Archive ouverte ...
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
97 CAPUT VIII. 98<br />
imitari saltern eorum exemplum? quid autem quod,<br />
non contenu rogare obtestationem, et quidem multam<br />
<strong>ad</strong>diderant precibus? <strong>in</strong>de autem apparet non<br />
defungendi modo causa, sed serio ipsoa rogasse.<br />
Ut gratiam et societatem. Nomen gratiae posuit<br />
<strong>ad</strong> eommendandam eleemosynam. Quamquam potest<br />
varie exponi hoc vocabulum: sed mihi haec<br />
simplicior videtur significatio, quod, quem<strong>ad</strong>modum<br />
gratuito nobis omnia largitur pater coelestis, ita nos<br />
gratuitae eius bonitatis imitatores benefaciendo esse<br />
oporteat. Yel certe quia ex facultatibus nostris erogando<br />
nih<strong>il</strong> aliud quam gratiae eius sumus oeconomi.<br />
Sooietas m<strong>in</strong>isterii erat, ut Macedonibus <strong>in</strong><br />
m<strong>in</strong>isterio esset <strong>ad</strong>iutor. Conferebant ipsi de suo,<br />
quo Sanctis m<strong>in</strong>istraretur : Paulum volebant curam<br />
habere colligendi.<br />
5. Ac non quatenus. Sperabat mediocrem affectum<br />
ab <strong>il</strong>lis, qualem praestare quivis Christianus<br />
debet. Uli autem superarunt eius exepectationem :<br />
quia non suas tantum facultates habuerunt expositas,<br />
sed se ipsos impendere parati fuerunt. Tr<strong>ad</strong>iderunt,<br />
<strong>in</strong>quit, se ipsos Deo primum, de<strong>in</strong> de nobis.<br />
Quaeri potest an aliud fuerit Deo se tr<strong>ad</strong>ere quam<br />
Paulo. Hoc vulgare est, quum Deus per aliquem<br />
mandat vel praeoipit, m<strong>in</strong>istrum <strong>il</strong>l! <strong>ad</strong>iungi, tarn<br />
<strong>in</strong> potestate iubendi quam <strong>in</strong> obedientia. Visum<br />
est spiritui sancto et nobis, dicunt apostoli (Act. 15,<br />
28): quum tarnen pronuntiarent duntaxat tanquam<br />
Organa quod a spiritu revelatum et <strong>in</strong>iunctum erat.<br />
Rursum (Exod. 14, 31): credidit populus Dom<strong>in</strong>o<br />
et Mosi servo eius. Neque tarnen Moses quidquam<br />
habebat a Deo separatum. Atque hoc dénotât particula,<br />
quae mox sequitur, per voluntatem Dei.<br />
Quum enim Deo essent obsequentes, qui eos m<strong>in</strong>istri<br />
sui cons<strong>il</strong>io regendos tr<strong>ad</strong>iderat, seguuti sunt hanc<br />
rationem, ut Paulum quasi ex ore Dei loquentem audirent.<br />
6. Ut <strong>ad</strong>hortaremur Tiium. Haec vero efficacior<br />
est <strong>ad</strong>hortatio, quum se audiunt nom<strong>in</strong>e citari<br />
<strong>ad</strong> officium. Neque hoc fuit Macedonibus <strong>in</strong>vidiosum,<br />
quod sooios beneficentiae habere cuperet Cor<strong>in</strong>thios.<br />
Excusatur <strong>in</strong>terea Titus, ne existiment<br />
Cor<strong>in</strong>thii eum d<strong>il</strong>igentius sibi <strong>in</strong>stitisse, quasi diffideret<br />
de eorum animis. Rogatus enim id agebat<br />
Macedonum potius nom<strong>in</strong>e quam suo.<br />
7. Verum quem<strong>ad</strong>modum. lam circumspeotus<br />
valde fuerat <strong>in</strong> cavenda offensione, quum diceret,<br />
Titum non tarn proprio impulsu quam Macedonum<br />
mandato eos sollioitasse: nunc vero longius etiam<br />
procedit, <strong>ad</strong>monens ne id quidem exspectandum esse,<br />
dum <strong>ad</strong> ipsos perferatur Macedonum legatio: atque<br />
id quidem, laudando alias eorum virtutes: ac si diceret,<br />
non modo <strong>ad</strong>iungere vos Macedonibus comités<br />
debetis, qui id postulant: sed excellite etiam <strong>in</strong><br />
hao parte, quem<strong>ad</strong>modum <strong>in</strong> reliquis. Sermonem<br />
dist<strong>in</strong>guit a fide: quia fieri potest ut fidem quis-<br />
Ccdv<strong>in</strong>i opera. Vol. L.<br />
piam habeat, et quidem egregiam, qui tarnen non<br />
<strong>ad</strong>eo exeroitatus erit <strong>in</strong> verbo Dom<strong>in</strong>i. Scientiam<br />
pro usu et peritia, vel prudentia accipio.' Caritatem<br />
erga se commémorât, ut personae quoque suae respecta<br />
<strong>il</strong>lis <strong>ad</strong>dat animos : ac <strong>in</strong>terim privatum amorem,<br />
quo ipsos prosequebanlur, <strong>in</strong> publicum fratrum<br />
ut<strong>il</strong>itatem résignât. Ita vero sibi tempérât <strong>in</strong> omnibus,<br />
ne <strong>ad</strong>hortando videatur eos accusare.<br />
8. Non secundum imperium loquor, sed per aliorum<br />
soUicitud<strong>in</strong>em, et vestrae d<strong>il</strong>ectionis s<strong>in</strong>ceritatem<br />
approbans. 9. Nostis enim gratiam Dom<strong>in</strong>i nostri<br />
Iesu Christi, quod propter vos pauper foetus sit, quum<br />
esset dives: ut vos üliuspaupertate ditesceretis. 10. Et<br />
cons<strong>il</strong>ium <strong>in</strong> hoc do. Nam hoc vobis conducit: qui<br />
quidem non solum facere, verum etiam veUe coepistis<br />
anno superiore. 11. Nunc autem etiam Mud, quod<br />
facere coepistis, perfidie: ut quem<strong>ad</strong>modum voluntas<br />
prompta fuit, ita et perficiatis ex eo quod suppetit.<br />
12. Etenim si iam <strong>ad</strong>est animi promptitudo, ea iuxta<br />
id quod quisque possidet accepta est: non iuxta id<br />
quod non possidet.<br />
8. Non secundum imperium loquor. Iterum exhortationem<br />
suam mitigat, dum testatur, sibi nequaquam<br />
esse <strong>in</strong> animo <strong>il</strong>los velut necessitate imposita<br />
cogère. Id enim est secundum imperium loqui,<br />
quum aliquid certi <strong>in</strong>iungimus: et praecise exigimus<br />
ut fiat. Quod si roget quispiam: annon <strong>il</strong>li<br />
praecipere licebat quod habebat ex Dom<strong>in</strong>i mandato?<br />
Responsio fac<strong>il</strong>is est, Deum quidem ubique mandare<br />
ut fratrum necessitatibus opitulemur: sed nusquam<br />
summam praefigere, ut aestimatione facta<br />
<strong>in</strong>ter nos et pauperes partiamur: nusquam nos alligare<br />
<strong>ad</strong> temporum aut personarum aut locorum circumstantias,<br />
sed nos revocare <strong>ad</strong> regulam caritatis.<br />
Quamquam non respicit hie Paulus quid sibi liceat,<br />
aut m<strong>in</strong>us: sed se ideo praecipere negat, quasi imperio<br />
et exactione cogendos esse iudicet, ac si officium<br />
facere detreotarent, nisi constricti necessitate.<br />
Ponit autem duas rationes ex opposite cur tarnen<br />
eos <strong>ad</strong> officium sollicitet : quia sc<strong>il</strong>icet impellat sollioitudo<br />
quam habet de Sanctis: de<strong>in</strong>de quia velit d<strong>il</strong>ectionem<br />
Cor<strong>in</strong>thiorum omnibus compertam esse.<br />
Neque enim <strong>in</strong>telligo Paulum de <strong>il</strong>lorum d<strong>il</strong>eotione<br />
voluis8e fieri certiorem (de qua se optime fuisse persuasum<br />
iam testatus est), sed potius volebat experimentum<br />
apud omnes exstare. Quamquam prius<br />
membrum de aliorum soUicitud<strong>in</strong>e duos sensus diversos<br />
<strong>ad</strong>mittit: vel 'quod de hom<strong>in</strong>tbus curam gerebat,<br />
quae non smebat eum cessare : sed quod aliorum, quitus<br />
res curae erat, precibus obtemperans, non tarn ex<br />
proprio sensu quam ex suggestione <strong>il</strong>lorum loquebatur.<br />
9. Nostis enim gratiam. Iniecta mentione d<strong>il</strong>ectionis,<br />
Christum <strong>ad</strong>ducit, absolutissimum et s<strong>in</strong>gulare<br />
eius exemplar. Quum dives esset, <strong>in</strong>quit,<br />
7