commentariüs in epistolam pauli ad corinthios il - Archive ouverte ...
commentariüs in epistolam pauli ad corinthios il - Archive ouverte ...
commentariüs in epistolam pauli ad corinthios il - Archive ouverte ...
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
95 EPIST. PAULI AD CORINTHIOS II 96<br />
ante coepisset, ita et consummaret erga vos hanc quospiritualem<br />
consolationem vocat, qua se sustentant<br />
que gratiam. 7. Verum qüem<strong>ad</strong>modum ubique abun- fidèles <strong>in</strong> afflictiohibus. Nam impii, aut sensuih<br />
datis fide, et sermone, et scientia, et omni d<strong>il</strong>igentia, mali fugiendo mentemque <strong>ad</strong> vagas cogitationes ab-<br />
et ea, quae ex vöbis erga nos est, caritate: facite ut strahendo, <strong>in</strong>anibus solatiis se ludunt, aut succum-<br />
<strong>in</strong> hac quoque beneficentia abundetis.<br />
bunt penitus moerori seque obrui patiuntur. Fidèles<br />
autem ex afflictione ipsa gaudii materiam petunt.<br />
Qüem<strong>ad</strong>modum <strong>ad</strong> Romanos 8 visum est.<br />
Et profunda iUorum paupertas. Metaphora<br />
sumpta a vasis exhaustis. Ac si diceret, ex<strong>in</strong>anitos<br />
fuisse Macedones, ut iam <strong>ad</strong> fundum perventum<br />
foret, <strong>in</strong> tantis angustiis ipsos dicit abundasse<br />
simplicitate, ac fuisse divites : non modo quo<strong>ad</strong> ipsis<br />
sufficeret <strong>ad</strong> proprium usum, sed alios quoque iuvandos.<br />
En ratio, qua semper etiam <strong>in</strong> arctissima<br />
paupertate futuri simus liberales: nempe, si quod<br />
facultatibus arcae deest, simplicitate animi suppleamus.<br />
Simplicitas malignitati opponitur: qüem<strong>ad</strong>modum<br />
12, 8 <strong>ad</strong> Romanos: ubi earn a diaconis<br />
requirit Paulus. Hoc enim est quod nos aequo<br />
tenaciores reddit, quum nimis accurate et nimis<br />
procul circumspicimus quae evenire possunt pericula,<br />
quum nimium cauti sumus ac sollioiti, quum<br />
morosius expendimus quantum nobis opus sit <strong>in</strong><br />
totam vitam, vel denique quantum aliquantula parte<br />
detracta fiat dim<strong>in</strong>utionis. Qui pendet a benedictione<br />
Dom<strong>in</strong>i, animum habet explicatum his tricis:<br />
et simul manus solutas <strong>ad</strong> beneficentiam. Iam ducendum<br />
argumentum a m<strong>in</strong>ori <strong>ad</strong> maius: Macedonibus<br />
non obstitit exigua fortuna, imo paupertas,<br />
qu<strong>in</strong> fratribus benefacerent : quid ergo excusationis<br />
habebunt Cor<strong>in</strong>thii, si cessent, opulenti prae<br />
<strong>il</strong>lis et copiis affluentes?<br />
Quoniam, si qua offensio mansisset <strong>in</strong> Cor<strong>in</strong>thiis<br />
ex snperioris epistolae severitate contracta, impedimenta<br />
esse poterat quom<strong>in</strong>us valeret apud eos<br />
ipsius Pauli autoritas: haotenus reconc<strong>il</strong>iandis sibi<br />
eorum animis <strong>in</strong>cubuit. Nunc purgata omni offensione,<br />
et recuperata m<strong>in</strong>isterii sui gratia, co<strong>in</strong>mendat<br />
Ulis fratres Ierosolymitanos, ut <strong>il</strong>lorum egestati<br />
subveniant. Hoc non magno profectu tentasset ab<br />
<strong>in</strong>itio epistolae: ergo prudenter distulit quousque<br />
eorum animos praeparasset. Nih<strong>il</strong> itaque hoc et<br />
proximo capite agit aliud quam quod hortatur Cor<strong>in</strong>tbioB<br />
ut strenui s<strong>in</strong>t ac d<strong>il</strong>igentes <strong>in</strong> colligendis<br />
eleemosynis, quae Ierosolymam deferantur <strong>ad</strong> sublevandam<br />
fratrum <strong>in</strong>opiam. Premebat enim eos<br />
magna fames, ut vitam tolerare vix possent, nisi<br />
<strong>ad</strong>iuti ab aliis ecclesiis. Hanc rem commendaverant<br />
Paulo apostoli: et sibi curae fore promiserat.<br />
Et iam curaverat ex parte, sicuti vidimus priore<br />
epistola: nunc tarnen rursum urget.<br />
1. Certiores vos facio. Laudat Macedones, sed<br />
<strong>in</strong> hunc f<strong>in</strong>em ut eorum exemplo Cor<strong>in</strong>thios exstimulet:<br />
tametsi id non exprimit. Neque enim commendatione<br />
opus habebant <strong>il</strong>li, sed his opus erat<br />
aliquo stimulo. Et quo magis <strong>in</strong>citet Cor<strong>in</strong>thios <strong>ad</strong><br />
aemulationem, hoc gratiae Dei députât, quod tarn<br />
prompti fuer<strong>in</strong>t Macedones <strong>ad</strong> opitulandum fratribus.<br />
Tametsi enim virtutem esse laude dignam fatentur<br />
omnes, egenis succurrere: non tarnen <strong>in</strong> lucro ducunt,<br />
neque habent pro Dei gratia: qu<strong>in</strong> potius iudicant,<br />
tantundem ex suo detrahi ac perire. Paulus<br />
autem testatur hoc gratiae Dei acceptum ferri debere,<br />
quum fratribus subvenimus: et id non vulgaris<br />
boni loco expetendum. Caeterum duplicem<br />
gratiam commémorât, quae fuerit collata Macedonibus.<br />
Prior est, quod afflictiones pertuler<strong>in</strong>t placide<br />
et h<strong>il</strong>aribus animis: altera est, quod ex sua tenuitate<br />
non secus atque ex abundantia aliquid sumpser<strong>in</strong>t<br />
fratribus erogandum. Horum utrumque opus<br />
esse Dom<strong>in</strong>i, iure affirmât Paulus. Deficiunt enim<br />
Btatim quicunque non sust<strong>in</strong>entur a spiritu Dei, qui<br />
autor est omni8 consolationis : et diffidentia r<strong>ad</strong>icitus<br />
<strong>in</strong> nobis haeret, quae nos arcet ab omnibus caritatis<br />
officiis, donee eiusdem spiritus gratia corrigatur.<br />
2. In multa probatione. Hoc est, quum rebus<br />
<strong>ad</strong>versis exam<strong>in</strong>arentur, non desierunt tarnen <strong>in</strong><br />
Dom<strong>in</strong>o gaudere. Imo superior fuit hic affectus, ut<br />
tristitiam absorberet. Oportuit enim laxari suis angustiis<br />
Macedonum animos, ut liber aliter fratribus<br />
suemrrerent, qui alioqui restricti fuissent. Gaudium<br />
3. Pro viribus atque etiam supra vires. Quum<br />
dicit fuisse voluntaries, <strong>in</strong>telligit sponte <strong>ad</strong>eo fuisse<br />
propensos <strong>ad</strong> officium, ut supervaoua fuerit exhortatio.<br />
Magnum erat pro virium mensura contendere.<br />
Ergo rarae et <strong>ad</strong>mirandae virtutis fuit, supra<br />
vires niti. Loquitur autem vulgari hom<strong>in</strong>um more:<br />
nam haec usitata est benefaciendi régula, quam Salomon<br />
praescribit (Prov. 5, 15), bibere aquam ex<br />
fontibus nostris, et rivos derivare, qui <strong>ad</strong> alios defluant:<br />
Macedones autem, omissa sui ratione, et se<br />
ipsos propemodum obliti, suam sollicitud<strong>in</strong>em <strong>ad</strong><br />
alios curandos potius contulerunt. Denique quibus<br />
res angusta est domi, supra vires prompti sunt, si<br />
quid <strong>in</strong> alios impendunt ex sua tenuitate.<br />
4. Multa cum obtestatione rogantes. Amplificat<br />
<strong>il</strong>lam promptitud<strong>in</strong>em, quod non modo non exspectaver<strong>in</strong>t<br />
monitorem, sed eos quoque rogaver<strong>in</strong>t a<br />
quibus fuerant monendi, nisi sua sedulitate omnium<br />
studia antevertissent. Iterum hie repetenda est superior<br />
comparatio m<strong>in</strong>oris et maioris: si Macedones<br />
non rogati ultro properant, imo alios praeveniunt<br />
rogando: quam turpe est Cor<strong>in</strong>thiis torpere: praesertim<br />
ubi sunt <strong>ad</strong>moniti? Si Macedones omnibus<br />
viam praemonstrant, quam turpe est Cor<strong>in</strong>thiis non
Change language