commentariüs in epistolam pauli ad corinthios il - Archive ouverte ...

73 CAPUT V. 74
possimus, nisi constet a Deo esse ordinatos, Deum- supra attigimus, tunc nobis Deum esse propitium,
que nobis per ipsos loqui. Atque hue pertinent elogia quum pro iustis agnoscit. Perinde enim valent haec
quibus Christus ipse apostolus insignit: Qui vos audit, duo, esse nos Deo acceptos et iustos ab ipso repu-
me audit, etc. Quidquid solveritis in terra, solutum tari. Peccatum non nosse est expertem esse pec-
erit in coelis. Et similia.
cati. Christum ergo, quum a peccato ipse immunis
Bogamus pro Christo. Hinc colligimus quam esset, pro nobis peccatum fuisse factum
merito exclamet Iesaias (52, 7), beatos esse pedes dicit. Tritum est illud, peccatum vocari hostiam
evangelizantium. Nam quod unum ad plenam feii- peccati expiatrioem: qua ratione Latini etiam piacucitatem
nobis satis est, et sine quo sumus miserrimi, lum dicunt. Et hanc phrasim hoc loco et alibi ab
nonnisi per evangelium nobis confertur. Quod si Hebraeis mutuatus est Paulus, quibus OtPN tarn
iniunctum est omnibus ecclesiae ministris hoc offi­ piaculare est sacrificium, quam delictum vel crimen.
cium, ita ut neque apostolus neque pastor habendus sit, Yerum tarn significatio huius vocis, quam tota
qui banc legationem non obit : hinc iudicare promp- sententia melius intelligetur ex comparatione utritum
est qualis sit tota papae hierarchia: volunt usque antitheti. Peccatum hie iustitiae opponitur,
quidem censeri apostoli et pastores : sed quum muta quum docet Paulus nos iustitiam Dei esse factos,
sint idola, qui conveniet eorum iactantia cum hoc eo quod Christus factus sit peccatum. Iustitia hie
Pauli loco? Bogandi verbum incomparabilem gratiae non pro qualitate aut habitu, sed pro imputatione
Christi commendationem exprimit, dum eousque se de- accipitur, eo quod accepta nobis fertur Christi iusmittit,
ut nos rogare non gravetur. Quominus excusatitia. Quid e converso peccatum? reatus, quo in
bilis est nostra pravitas, nisi ad totam mansuetudinem Dei iudicio obstringimur. Sicuti autem in victi-
dociles et morigeros nos staiim praebemus. mam reiiciebatur olim maledictio hominis : ita Christi
Beconciliemini. Observandum hie, Paulo nego­ damnatio nostra absolutio fuit, ac livore eius sanati
tium esse cum fidelibus. Testatur se quotidie ad illos sumus.
perferre hoc mandatum. Non ergo passus est Chris­ Iustitia Dei in ipso. Primum iustitia Dei catus,
ut semel tan turn peccata nostra expiaret : neque pitur, non pro ea, quae a Deo nobis donetur, sed quae
in hoc institutum evangelium, ut quae ante baptis- sit illi probata. Quemadmodum Iohannis 12, 43.
mum admiserimus peccata, nobis remittantur: sed Gloria Dei vocatur, quae locum habet apud ipsum :
'quemadmodum quotidie peccamus, ita etiam quoti­ gloria hominum pro vana mundi existimatione. Et
dians remissione a Deo recipiamur in gratiam. Haec Bom. 3, 7, quum dicit nos destitui gloria Dei, in-
enim perpétua est legatio, quae resonare assidue telligit |nihil in nobis esse, quo gloriemur apud
debet in ecclesia usque ad finem mundi : nee aliter Deum. Nam hominibus iustum apparere non adeo
praedicari evangelium potest quin promittatur pecca- difficile est: sed est fallax iustitiae umbra, quae
torum remissio. Habemus hie proprium et aptum tandem exitii causa est. Ergo sola demum iustitia
testimonium refellendae impiae papistarum opinioni, vera, quae Deo accepta est. Nunc ad antithesin
quae remissionem peccatorum aliunde petere post redeamus iustitiae et peccati. Quomodo iusti coram
baptismum iubet quam ab expiatione in Christi Deo sumus ? qualiter scilicet Christus fuit peccator.
morte peracta. Atqui hoc tritum est in omnibus Personam enim nostram quodammodo suscepic, ut reus
scholis papisticis dogma, nos a baptismo mereri nostro nomine fieret, et tanquam peccator iudicaretur,
peccatorum remissionem poenitentia, intercedente non propriis, sed alienis delictis, quum purus foret
clavium beneficio. Quasi vero baptismus ipse nobis ipse et immunis ab omni culpa, poenamque subiret
illam absque poenitentia conférât. Sed poenitentiae nobis non sibi debitam. Ita scilicet nunc iusti sumus
nomine intelligunt satisfactiones. Quid autem hie in ipso : non quia operibus propriis satisfaciamus
Paulus? non minus post baptismum quam ante nos iudicio Dei, sed quoniam censemur Christi iustitia,
ad unicam illam Christi expiationem revocat, ut quam fide induimus ut nostra fiat. Ideo particulam
sciamus gratuito semper nobis obvenire. Mud vero èv retinere malui quam eius loco vertere per. Me­
discrimen, quod fabricarunt, tanquam sibi incognitum lius enim quadrat menti Paulinue ilia significatio.
praeterit. De clavium porro dispensatione quidquid
garriunt, vanum est: quia claves absque evangelio
imaginantur, quum nihil sint quam hoc gratuitae re-
CAPUT VI.
conciliationis testimonium, quod nobis ex evangelio
redditur.
1. Nos vero adiuvantes etiam obsecramus, ne
21. JEum qui peccatum non noverat. Videsne ut frustra gratiam Dei receperitis. 2. Dicit enim: Tem­
non alia, autore Paulo, sit reditio in gratiam cum pore acceplo exaudivi te, et in die salutis auxiliatus
Deo, nisi quae in solo Christi sacrificio fundata est? sum tibi. Ecce, nunc tempus acceptum : ecce nunc dies
Ergo hue semper discamus animum referre, quoties salutis: 3. miUam dantes ulla in re offensionem, ut
a reatu cupimus absolvi. lam apertius docet quod ne vituperetur ministerium: 4. sed in omnibus com-