commentariüs in epistolam pauli ad corinthios il - Archive ouverte ...

71 EPIST. PAULI A
CORINTHIOS II 72
paterno erga DOB Dei amore. Potest quidem etiam quoque est cognitu necessarium, Christum nobis ex
alius quivis nobis divinae gratiae esse testis: sed fonte gratuitae Dei misericordiae prodiisse: utrum-
Paulus hanc functionem docet specialiter ministris que diserte docet scriptura: iram patris, filii
esse iniunctam. Quum ergo ex evangelio pronuntiat sacrificio fuisse placatam, et ideo filium expiandis
minister rite ordinatus, propitiatum nobis esse hominum peccatis fuisse oblatum : quia Deus illorum
Deum: non aliter audiendus est atque Dei legatus misertus tali pignore receperit eos in gratiam.
et publicam (ut aiunt) personam sustinens, atque Summa haec sit, ubi est peccatum, illic esse iram
ad id asseverandum légitima autoritate praeditus. Dei: non aliter igitur neque ante Deum nobis esse
' 19. Erat Deus in Christo. Quidam simpliciter propitium quam ubi peccata nostra delet non im­
accipiunt pro eo, ac si dictum foret: Deus mundum putando. Hoc beneficium quum nequeant appre-
sibi reconciliabat in Christo. Sed plenior est sensus hendere nostrae conscientiae, nisi intercedente Christi
et uberior : nempe quod Deus in Christo erat : deinde sacrificio: in illo Paulus non abs re statuit princi­
quod eius intercessione reconoiliabat sibi mundum. pium et causam reconciliationis, nostri respectu.
Ac de patre quidem hoc praedicatur : nam impropria Et deposuit in nobis. Iterum repetit perferendae
esset loquutio, si intelligeres divinam Christi natu- ad nos huius gratiae datum esse mandatum evanram
in eo fuisse. Erat ergo pater in filio: secungelii ministris. Obiici enim poterat: Ubi nunc
dum illud : Ego in patre, et pater in me (Iohan. 10, 38). Christus inter Deum et nos pacificator? quam pro­
Itaque qui habet filium, simul et patrem habet. Nam cul a nobis habitat? Dicit ergo, sicuti semel passus
ideo hoc expressit Paulus, ut discamus Christo uno est, ita quotidie passionis suae fructum nobis offerre
esse contend, quia in ipso reperiamus etiam Deum per evangelium, quod exstare voluit in mundo, tan-
patrem: quemadmodum rêvera per ipsum nobis se quam firmas et authenticas tabulas pacifioationis
communicat. Perinde igitur valet hoc ac si diceret: semel peractae. Ministrorum ergo partes sunt, fruc­
quum procul a nobis remotus esset Deus, ad nos in tum mortis Christi nobis applicare, ut ita loquar.
Christo accessit. Atque ita Christus factus est nobis Sed ne quis magicam applicationem somniet, qua-
verus Immanuel: eiusque adventus, appropinquatio lem papistae comminiscuntur : notandum diligenter
Dei ad homines. Secundum membrum notât offi­ quod proximo subiicit, totum id consistere in praecium
Christi, nempe quod sit propitiatio nostra: dicatione evangelii. Papa enim cum suis sacrificis
quia extra eum nobis omnibus infensus est Deus, hoc colore praetexit totam illam impiam et exsecran-
qui a iustitia descivimus. Quorsum ergo apparuit dam nundinationem, quam de animarum salute exer­
Deus in Christo hominibus? in reconciliationem, ut cent. Instruxit nos, inquiunt, Dominus mandato et
sublatis inimicitiis, qui alieni erant, adoptentur in potestate remittendi peccata : fateor, si legatione hac
filios. Etsi autem ex fonte divini erga nos amoris fungantur, cuius Paulus meminit. Porro absolutio,
Christus redemptor profluxit: donee tarnen agnoscant qua utuntur in papatu, prorsus est magica: deinde
homines a mediatore placatum esse Deum, necesse est, veniam peccatorum includunt in plumbo et mem-
eorum respectu dissidium manere, quod a Dei accessu brana, vel commentitiis et frivolis superstitionibus
eos prdhibeat: qua de re mox plura.
alligant. Quid haec omnia simile habent cum Christi
Non imputando Ulis. En qualiter in gratiam instituto? Turn ergo nos in Dei gratiam rite et
redeant homines cum Deo: ubi scilicet impetrata ordine restituunt ecclesiae ministri, quum per evan­
peccatorum remissione iusti censentur. Nam quamdiu gelium nobis testes sunt de reconciliata nobis Dei
imputât nobis peccata Deus, necesse est ut nos gratia. Hoc testimonio sublato, nihil restât praeter
habest exosos: neque enim peccatoribus amicus aut mer am imposturam. Cave igitur, extra evangelium
propitius esse potest. Sed videtur cum hac sen- vel minimam fiduciae tuae guttam colloces. Non nego
tentia pugnare quod alibi (Ephes. 1, 4) dicitur, nos quidem, sacramentis etiam Christi gratiam nobis appli-
fuisse ab eo dilectos ante mundi creationem : magis cari, illicque nostram cum Deo reconciliationem con-
etiamnum quod dicit Iohannes (3, 16), dilectionem, scientiis nostris sanciri. Sed quia sacramentis insculp-
qua nos prosequebatur, fuisse causam cur peccata tum est evangelii testimonium, non sunt per se neque
nostra per Christum expiaverit. Causa enim semper seorsum aestimanda, sed cum evangelio coniungi de-
praecedit suum effectum. Respondeo, nos fuisse bent, cuius sunt appendices. Denique hac conditione
ante creationem mundi dilectos, sed nonnisi in legàti sunt ministri ecclesiae, ad beneficium recon­
Christo. Interea tarnen fateor, dilectionem Dei temciliationis testandum et publicandum, si ex evanpore
fuisse priorem, atque ordine etiam, quantum gelio tanquam ex legitimis tabulis loquantur.
ad Deum: sed respectu nostri principium amoris in 20. Tanquant Deo exhortante. Hoc ad fidem
Christi sacrificio statuitur. Neque enim quum Deum legationi adstruendam non parum valet: imo pe-
absque mediatore intuemur, concipere alium possunitus necessarium est. Quis enim hominis testimus
erga nos quam iratum : mediator interpositus monio acquiesçât de aeterna sua salute? Maior res
facit ut sentiamus nobis pacatum. Sed quia hoc est quam ut hominum pollicitatione contenti esse