commentariüs in epistolam pauli ad corinthios il - Archive ouverte ...
commentariüs in epistolam pauli ad corinthios il - Archive ouverte ...
commentariüs in epistolam pauli ad corinthios il - Archive ouverte ...
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
63 EPIST. PAULI AD CORINTHIOS II 64<br />
hoc modo: Bono animo sumus, quia scimus nos peregr<strong>in</strong>ari<br />
a corpore etc. Nam haec cognitio nostrae<br />
tranqu<strong>il</strong>litatis et fiduciae causa est. Ideo enim perpétua<br />
<strong>in</strong>quietud<strong>in</strong>e aestuant <strong>in</strong>fidèles, aut contumaciter<br />
<strong>ad</strong>versus Deum fremunt, quod putant se mox<br />
perituros: ac summum et ultimum punctum suae<br />
felicitatis locant <strong>in</strong> hac vita. Nos autem aequo<br />
animo vivimus et alacriter pergimus <strong>ad</strong> mortem,<br />
quia nobis melior spes est reposita.<br />
Peregr<strong>in</strong>arnur a Dom<strong>in</strong>o. Tota scriptura clamât<br />
Deum nobis praesentem <strong>ad</strong>esse: hie Paulus docet<br />
nos ab eo peregr<strong>in</strong>ari. Quod <strong>in</strong> speciem contrarium<br />
est: sed diversus absentiae vel praesentiae modus<br />
nodum hune fac<strong>il</strong>e solvit. Adest igitur universis<br />
hom<strong>in</strong>ibus, quia virtute ipsos sua sust<strong>in</strong>et: <strong>in</strong> <strong>il</strong>lis<br />
habitat, quia per eum vivunt, moventur et sunt.<br />
Adest suis fidelibus maiore spiritus sui energia:<br />
vivit <strong>in</strong> ipsis, residet <strong>in</strong> medio eorum, <strong>ad</strong>eoque <strong>in</strong>tra<br />
ipsos. Sed <strong>in</strong>terim absens est nobis: quia non exhibet<br />
se coram videndum, quia <strong>ad</strong>huc exsulamus<br />
ab eius regno, et beata immortalitate, qua fruuntur<br />
angeli qui cum eo sunt, <strong>ad</strong>huc caremus. Quamquam<br />
peregr<strong>in</strong>ari hoc loco nonnisi <strong>ad</strong> cognitionem<br />
refertur: quem<strong>ad</strong>modum ex ratione mox <strong>ad</strong>dita patet.<br />
7. Per fidem enim ambulamus. EïSoç hic verti<br />
<strong>ad</strong>spectum: propterea quod pauci <strong>in</strong>telligebant<br />
quid sibi vellet species. Reddit causam cur absimus<br />
nunc a Dom<strong>in</strong>o : quia sc<strong>il</strong>icet nondum videmus<br />
eum facie <strong>ad</strong> faciem. Hie est modus absentiae,<br />
quod Deus a nobis non cernitur palam. Ideo autem<br />
non videtur, quia ambulamus per fidem. Fides<br />
porro ipsa merito <strong>ad</strong>spectui opponitur: quia apprehendit,<br />
quae sunt ab hom<strong>in</strong>um sensu abscondita,<br />
quia <strong>ad</strong> futura se extendit, quae nondum exstant.<br />
Talis enim est fidelium conditio, ut mortuis sim<strong>il</strong>es<br />
s<strong>in</strong>t potius quam vivis, ut saepe videantur a Deo<br />
derelicti, ut mortis materiam <strong>in</strong>tus Isemper <strong>in</strong>clusam<br />
habeant. Ergo necesse est eos sperare supra<br />
spem. lam vero, quae sperantur, latent: ut habetur<br />
Rom. 8, 24, et fides est rerum non apparentium<br />
manifestatio. Non mirum ergo si dicat apostolus<br />
nos <strong>ad</strong>spectu nondum potiri quamdiu per fidem<br />
ambulamus. Videmus enim, sed <strong>in</strong> speculo et<br />
aenigmate : hoc est, loco rei, <strong>in</strong> verbo acquiescimus.<br />
8. Confidimus, <strong>in</strong>quam. Iterum repetit quod<br />
dixerat de fiducia piorum : tantum abesse ut frangantur<br />
crucis duritia et animum despondeant sub<br />
affiictionibus, ut <strong>in</strong>de reddantur animosiores. Extremum<br />
enim malorum mors. Atqui <strong>ad</strong> earn <strong>ad</strong>spirant<br />
fidèles, tanquam perfectae oeatitud<strong>in</strong>is <strong>in</strong>itium.<br />
Pro<strong>in</strong>de copula <strong>in</strong> causalem resolvi potest<br />
hoc modo : Nih<strong>il</strong> evenire potest nobis quod fiduciam<br />
bonumque animum excutiat: quandoquidem <strong>in</strong>teritus<br />
(quern tantopere alii horrent) nobis magno lucro<br />
est. Nih<strong>il</strong> enim melius quam migrare a corpore,<br />
ut perveniamus <strong>ad</strong> Dei contubernium, et <strong>il</strong>lius prae-<br />
sentia vere palamque fruamur. Nih<strong>il</strong> ergo nobis<br />
decedit ex corruptione externi hom<strong>in</strong>is. Observa<br />
hic, quod iam semel dictum est, veram fidem non<br />
contemptum modo, sed etiam desiderium mortis gignere.<br />
Itaque e converso <strong>in</strong>fidelitatis signum esse,<br />
quum mortis horror supra spei gaudium et consolationem<br />
<strong>in</strong> nobis dom<strong>in</strong>atur. Expetunt autem mortem<br />
fidèles, non ut importuno voto diem Dom<strong>in</strong>i<br />
antevertant: sponte enim pedem fixum tenent <strong>in</strong><br />
terrena statione, quamdiu Dom<strong>in</strong>o libuerit. Malunt<br />
enim <strong>in</strong> Christi gloriam vivere quam sibi mori,<br />
et <strong>in</strong> propriam ut<strong>il</strong>itatem. Nam desiderium, de quo<br />
loquitur Paulus, fidei est. Ergo a Dei voluntate<br />
m<strong>in</strong>ime dissidet. Oolligere etiam licet ex istis Pauli<br />
verbis, animas a corporibus solutas apud Deum vivere.<br />
Nam si a corpore absentes Deum habent<br />
praesentem, cum eo certe vivunt. Hic quaeritur a<br />
nonnullis, qui factum sit igitur ut sancti patres tantopere<br />
mortem exhorruer<strong>in</strong>t : sicuti David, Ezechias,<br />
et tota ecclesia israelitica. Quod patet ex psalmo<br />
sexto, Iesaiae 38, 3, Psalmo 115, 17. Scio quid<br />
responderi soleat: mortem <strong>il</strong>lis tanto horrori ideo<br />
fuisse quod obscura <strong>ad</strong>huc erat futurae vitae revelatio,<br />
ac pro<strong>in</strong>de consolatio tenuis. Ego autem fateor<br />
id quidem esse aliquid, sed non totum. Neque<br />
enim semper trepidarunt <strong>ad</strong> mortis nuntium sancti<br />
patres veteris ecclesiae: qu<strong>in</strong> potius alacriter mortem<br />
amplexi sunt ac laetis animis. Abraham enim<br />
satur dierum migra vit absque moerore: Isaac non<br />
legitur mortem refugisse: Iacob <strong>in</strong>ter ultimos spiritus<br />
testatur se exspectare salutem Dom<strong>in</strong>i: David<br />
ipse quoque placide absque lamentis moritur: sim<strong>il</strong>iter<br />
Ezechias. Quod ergo David semel et Ezechias<br />
mortem fleb<strong>il</strong>iter deprecati sunt, ratio erat, quod<br />
puniebantur a Dom<strong>in</strong>o ob certa peccata: ideoque<br />
<strong>in</strong> morte sentiebant iram Dom<strong>in</strong>i. Haec Ulis erat<br />
causa perturbationis, quam sentire hodie quoque<br />
possent fidèles sub Christi regno. Desiderium autem,<br />
de quo loquitur Paulus, affectus est mentis bene<br />
compositae.<br />
9. Qua propter contendimus, sive domi agentes,<br />
sive foris peregr<strong>in</strong>antes, ut Uli placeamus. 10. Omnes<br />
enim nos manifestari oportet coram tribunali Christi:<br />
ut reportet unusquisque quae per corpus facta fuer<strong>in</strong>t:<br />
prout fecerit, sive bonum, sive malum. 11. Scientes<br />
igitur terrorem <strong>il</strong>ium Dom<strong>in</strong>i, su<strong>ad</strong>emus hom<strong>in</strong>ibus,<br />
Deo autem manifesti sumus. Confido autem nos et<br />
<strong>in</strong>' conscientiis vestris manifestos esse. 12. Non enim<br />
nosmetipsos iterum commendamus vobis: sed occasionem<br />
vobis damus gloriandi de nobis, ut aliquid habeatis<br />
<strong>ad</strong>versus eos, qui <strong>in</strong> facie gloriantur, et non<br />
<strong>in</strong> corde.<br />
9. Quapropter etc. Postquam disseruit quam<br />
magnanimos deceat esse Christianos <strong>in</strong> perferendis
Change language