commentariüs in epistolam pauli ad corinthios il - Archive ouverte ...
commentariüs in epistolam pauli ad corinthios il - Archive ouverte ...
commentariüs in epistolam pauli ad corinthios il - Archive ouverte ...
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
25 CAPUT 11. 26<br />
23. Ego autem festem <strong>in</strong>voco Beum <strong>in</strong> animam formidab<strong>il</strong>is? Atqui ista esset non christiani pas-<br />
meam, quod parcens vdbis nondum venerim Çor<strong>in</strong>thum. toris gravitas, sed immanis tyranni saevitia. Huic<br />
24. Non quod dom<strong>in</strong>emur fidei vestrae: sed <strong>ad</strong>iutores obiectioni respondet : primum <strong>in</strong>directe, negans rem<br />
swmus gaudii vestri. Fide enim statis.<br />
ita habere: postea directe, oBtendens paterni hoc<br />
quoque fuisse affectus, quod coactus fuisset asperius<br />
<strong>il</strong>los tractare. Quum eorum fidei dom<strong>in</strong>ari se<br />
CAPUT II.<br />
negat, significat <strong>in</strong>iustam hanc esse et m<strong>in</strong>ime tolerandam<br />
potestatem, imo tyrannidem <strong>in</strong> ecclesia.<br />
1. Beer ever am autem hoc <strong>in</strong> me ipso, non amplius Fides enim prorsus ab hom<strong>in</strong>um iugo soluta liber-<br />
venire <strong>in</strong> tristitia <strong>ad</strong> vos. 2. Si enim ego contristo rimaque esse debet. Notandum autem quis loqua-<br />
vos: et quis est qui me exh<strong>il</strong>aret, nisi is qui erit tur: nam si quis omn<strong>in</strong>o sit mortalium qui ius ha-<br />
tristitia affectus ex me?<br />
beat tale dom<strong>in</strong>ium sibi vendicandi, Paulus oerte<br />
dignus hac praerogativa fuit. Fatetur autem sibi<br />
23. Ego autem. Nunc demum causam, reddere non competere. Itaque colligimus fidem non aliam<br />
<strong>in</strong>cipit mutati cons<strong>il</strong>ii. Nam hactenus calumniam subiectionem agnoscere quam verbi Dei: hom<strong>in</strong>um<br />
tantum repulit. Quum autem diçit se i 1 lis peper- imperio m<strong>in</strong>ime esse obnoxiam. Annotavit Erascisse,<br />
culpam oblique <strong>in</strong> eos retorquendo, <strong>ad</strong>monet mus, subaudiendo graece particulam Ivexoc, sic posso<br />
<strong>in</strong>iquum fore si gravetur eorum delicto: sed multo <strong>in</strong>telligi: non quod vobis fidei causa dom<strong>in</strong>emur.<br />
fore <strong>in</strong>iquius, si hoc ipsi sust<strong>in</strong>eant: longe autem Qui sensus eodem fere redit. Innuit enim nullum<br />
<strong>in</strong>iquissimum si assentiantur tarn improbae calum- esse dom<strong>in</strong>ium spirituale, nisi unius Dei. Semper<br />
niae, quum ita sc<strong>il</strong>icet peccati sui reum substituèrent <strong>il</strong>lud manet fixum, pastoribus nullum esse proprium<br />
<strong>in</strong>nocentem suo loco. Hoc autem modo <strong>il</strong>lis pepercit, imperium <strong>in</strong> conscientias, quia m<strong>in</strong>istri s<strong>in</strong>t, non<br />
quia si venisset, coactus fuisset severius <strong>il</strong>los <strong>in</strong>- dom<strong>in</strong>i. Quid ergo sibi et aliis facit reliquum?<br />
crepare. Malebat autem sponte eos resipiscere ante vocat <strong>ad</strong>iutores gaudii: quo nom<strong>in</strong>e ego feli-<br />
suum <strong>ad</strong>ventum, ut asperioris remedii nullus foret citatem <strong>in</strong>telligo. Quamquam gaudium opposuit<br />
usus. Quod <strong>in</strong>signe argumentum est plus quam terrori, quem <strong>in</strong>cutiunt tyranni sua saevitia, et<br />
paternae lenitatis. Quantae enim <strong>in</strong>dulgentiae fuit, pseudoprophetae tyrannis sim<strong>il</strong>es, qui cum rigore<br />
quum iustam haberet causam excandescendi, decli- dom<strong>in</strong>antur et potentia, ut est apud Ezechielem<br />
nare hanc necessitatem ? Et iusiurandum <strong>ad</strong>hibet, (34, 4). Eaticionatur autem a contrariis, se regnum<br />
ne quid, temporia causa, videatur f<strong>in</strong>gere. Nam et m<strong>in</strong>ime usurpasse <strong>in</strong> Cor<strong>in</strong>thios, quia potius eos <strong>in</strong><br />
res per se erat non oontemnenda : et magni <strong>in</strong>tererat, pacem lïberam et laetitiae plenam asserere studuerit.<br />
ab omni mendacii fiotionisque suspicione procul eum Fide enim statis. Cur hoc <strong>ad</strong>diderit, alii aut<br />
abesse. Duo autem sunt, quae iusiurandum faciunt dissimulant penitus, aut non satis clare docent.<br />
legitimum et pium: causa et affectus. Causam Ego iterum argumentum esse puto a repugnantibus.<br />
dico, ubi non iuratur temere: hoc est, <strong>in</strong> nugis Si enim hic est fidei effectua atque haec natura,<br />
nih<strong>il</strong>i, aut etiam levibus negotiis: sed quum operae fulcire nos ut stemus: absurdum est, ut sit homi-<br />
pretium est duntaxat. Affectum TOCO, ubi non tam nibus subiecta. Ita tollitur <strong>in</strong>iusta iïïa dom<strong>in</strong>atio,<br />
respicitur commodum privatum, quam honori Dei cuius crimen a se nuper depuïit.<br />
Btudetur et fratrum bono. Hic enim f<strong>in</strong>is semper 1. Becrevëram autem. Quisquis fuerit capitum<br />
spectandus est, ut Dei honori serviant nostra iura- divisor, fecit hic <strong>in</strong>eptam sectionem. Nunc enim<br />
menta, et proximis <strong>in</strong> re iusta serviant. Formula demum exponit apostolus, quomodo <strong>il</strong>lis pepercerit.<br />
quoque notanda est: primum quod Deum <strong>ad</strong>vocat Decreveram, <strong>in</strong>quit, non venire <strong>ad</strong> vos amplius cum<br />
testem, de<strong>in</strong>de <strong>in</strong> animam suam. Nam <strong>in</strong> rebus tristitia: hoc est, <strong>ad</strong>ventu meo causam tristitiae<br />
dubiis et obscuris, ubi deficit hom<strong>in</strong>um cognitio, <strong>ad</strong> vobis afferre. Venerat enim semel per <strong>epistolam</strong>,<br />
Deum confugimus, ut ipse, qui solus est Veritas, qua eos acriter pupugerat. Itaque quo tempore<br />
reddat testimonium veritati. Qui autem Deo utitur nondum resipuerant, venire <strong>ad</strong> eos noluit, ne coram<br />
teste, simul periurii ultorem oitat, si fallit: hoc sibi iterum moerore eos afficere cogeretur. Nam male<br />
vult particula. In animam meam, ac si dioeret: bat eorum resipiscentiae dare longius temporis spa-<br />
non recuso qu<strong>in</strong> poenam sumat, si mentior. Tamtium. Et verbum ixptva omn<strong>in</strong>o verti débet <strong>in</strong> temetsi<br />
autem hoc non semper exprimitur verbo, subpore plusquamperfecto: quia rationem afferens <strong>in</strong>teraudiendum<br />
est tarnen: quia si nos <strong>in</strong>fidi sumus, positae morae superioris temporis cons<strong>il</strong>ium exponit.<br />
Deus fidelis manet: nec se ipsum abnegabit. Non 2. Si enim ego contristo. Probatio superioris<br />
patietur ergo impunitam nom<strong>in</strong>is sui profanationem. sententiae. Nemo sibi libenter moerorem accersit.<br />
24. Non quod dom<strong>in</strong>emur. Anticipât obiectio- Dicit autem Paulus, sibi ita communem esse symnem<br />
quam opponere quispiam poterat. Quid? erpathiam cum Cor<strong>in</strong>thiis, ut nequeat, nisi ipsis h<strong>il</strong>agone<br />
tarn impotenter te geris, ut solo <strong>ad</strong>spectu sis ribuB, gaudere. Imo ipsos sibi causam et autores