30.04.2013 Views

commentariüs in epistolam pauli ad corinthios il - Archive ouverte ...

commentariüs in epistolam pauli ad corinthios il - Archive ouverte ...

commentariüs in epistolam pauli ad corinthios il - Archive ouverte ...

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

25 CAPUT 11. 26<br />

23. Ego autem festem <strong>in</strong>voco Beum <strong>in</strong> animam formidab<strong>il</strong>is? Atqui ista esset non christiani pas-<br />

meam, quod parcens vdbis nondum venerim Çor<strong>in</strong>thum. toris gravitas, sed immanis tyranni saevitia. Huic<br />

24. Non quod dom<strong>in</strong>emur fidei vestrae: sed <strong>ad</strong>iutores obiectioni respondet : primum <strong>in</strong>directe, negans rem<br />

swmus gaudii vestri. Fide enim statis.<br />

ita habere: postea directe, oBtendens paterni hoc<br />

quoque fuisse affectus, quod coactus fuisset asperius<br />

<strong>il</strong>los tractare. Quum eorum fidei dom<strong>in</strong>ari se<br />

CAPUT II.<br />

negat, significat <strong>in</strong>iustam hanc esse et m<strong>in</strong>ime tolerandam<br />

potestatem, imo tyrannidem <strong>in</strong> ecclesia.<br />

1. Beer ever am autem hoc <strong>in</strong> me ipso, non amplius Fides enim prorsus ab hom<strong>in</strong>um iugo soluta liber-<br />

venire <strong>in</strong> tristitia <strong>ad</strong> vos. 2. Si enim ego contristo rimaque esse debet. Notandum autem quis loqua-<br />

vos: et quis est qui me exh<strong>il</strong>aret, nisi is qui erit tur: nam si quis omn<strong>in</strong>o sit mortalium qui ius ha-<br />

tristitia affectus ex me?<br />

beat tale dom<strong>in</strong>ium sibi vendicandi, Paulus oerte<br />

dignus hac praerogativa fuit. Fatetur autem sibi<br />

23. Ego autem. Nunc demum causam, reddere non competere. Itaque colligimus fidem non aliam<br />

<strong>in</strong>cipit mutati cons<strong>il</strong>ii. Nam hactenus calumniam subiectionem agnoscere quam verbi Dei: hom<strong>in</strong>um<br />

tantum repulit. Quum autem diçit se i 1 lis peper- imperio m<strong>in</strong>ime esse obnoxiam. Annotavit Erascisse,<br />

culpam oblique <strong>in</strong> eos retorquendo, <strong>ad</strong>monet mus, subaudiendo graece particulam Ivexoc, sic posso<br />

<strong>in</strong>iquum fore si gravetur eorum delicto: sed multo <strong>in</strong>telligi: non quod vobis fidei causa dom<strong>in</strong>emur.<br />

fore <strong>in</strong>iquius, si hoc ipsi sust<strong>in</strong>eant: longe autem Qui sensus eodem fere redit. Innuit enim nullum<br />

<strong>in</strong>iquissimum si assentiantur tarn improbae calum- esse dom<strong>in</strong>ium spirituale, nisi unius Dei. Semper<br />

niae, quum ita sc<strong>il</strong>icet peccati sui reum substituèrent <strong>il</strong>lud manet fixum, pastoribus nullum esse proprium<br />

<strong>in</strong>nocentem suo loco. Hoc autem modo <strong>il</strong>lis pepercit, imperium <strong>in</strong> conscientias, quia m<strong>in</strong>istri s<strong>in</strong>t, non<br />

quia si venisset, coactus fuisset severius <strong>il</strong>los <strong>in</strong>- dom<strong>in</strong>i. Quid ergo sibi et aliis facit reliquum?<br />

crepare. Malebat autem sponte eos resipiscere ante vocat <strong>ad</strong>iutores gaudii: quo nom<strong>in</strong>e ego feli-<br />

suum <strong>ad</strong>ventum, ut asperioris remedii nullus foret citatem <strong>in</strong>telligo. Quamquam gaudium opposuit<br />

usus. Quod <strong>in</strong>signe argumentum est plus quam terrori, quem <strong>in</strong>cutiunt tyranni sua saevitia, et<br />

paternae lenitatis. Quantae enim <strong>in</strong>dulgentiae fuit, pseudoprophetae tyrannis sim<strong>il</strong>es, qui cum rigore<br />

quum iustam haberet causam excandescendi, decli- dom<strong>in</strong>antur et potentia, ut est apud Ezechielem<br />

nare hanc necessitatem ? Et iusiurandum <strong>ad</strong>hibet, (34, 4). Eaticionatur autem a contrariis, se regnum<br />

ne quid, temporia causa, videatur f<strong>in</strong>gere. Nam et m<strong>in</strong>ime usurpasse <strong>in</strong> Cor<strong>in</strong>thios, quia potius eos <strong>in</strong><br />

res per se erat non oontemnenda : et magni <strong>in</strong>tererat, pacem lïberam et laetitiae plenam asserere studuerit.<br />

ab omni mendacii fiotionisque suspicione procul eum Fide enim statis. Cur hoc <strong>ad</strong>diderit, alii aut<br />

abesse. Duo autem sunt, quae iusiurandum faciunt dissimulant penitus, aut non satis clare docent.<br />

legitimum et pium: causa et affectus. Causam Ego iterum argumentum esse puto a repugnantibus.<br />

dico, ubi non iuratur temere: hoc est, <strong>in</strong> nugis Si enim hic est fidei effectua atque haec natura,<br />

nih<strong>il</strong>i, aut etiam levibus negotiis: sed quum operae fulcire nos ut stemus: absurdum est, ut sit homi-<br />

pretium est duntaxat. Affectum TOCO, ubi non tam nibus subiecta. Ita tollitur <strong>in</strong>iusta iïïa dom<strong>in</strong>atio,<br />

respicitur commodum privatum, quam honori Dei cuius crimen a se nuper depuïit.<br />

Btudetur et fratrum bono. Hic enim f<strong>in</strong>is semper 1. Becrevëram autem. Quisquis fuerit capitum<br />

spectandus est, ut Dei honori serviant nostra iura- divisor, fecit hic <strong>in</strong>eptam sectionem. Nunc enim<br />

menta, et proximis <strong>in</strong> re iusta serviant. Formula demum exponit apostolus, quomodo <strong>il</strong>lis pepercerit.<br />

quoque notanda est: primum quod Deum <strong>ad</strong>vocat Decreveram, <strong>in</strong>quit, non venire <strong>ad</strong> vos amplius cum<br />

testem, de<strong>in</strong>de <strong>in</strong> animam suam. Nam <strong>in</strong> rebus tristitia: hoc est, <strong>ad</strong>ventu meo causam tristitiae<br />

dubiis et obscuris, ubi deficit hom<strong>in</strong>um cognitio, <strong>ad</strong> vobis afferre. Venerat enim semel per <strong>epistolam</strong>,<br />

Deum confugimus, ut ipse, qui solus est Veritas, qua eos acriter pupugerat. Itaque quo tempore<br />

reddat testimonium veritati. Qui autem Deo utitur nondum resipuerant, venire <strong>ad</strong> eos noluit, ne coram<br />

teste, simul periurii ultorem oitat, si fallit: hoc sibi iterum moerore eos afficere cogeretur. Nam male­<br />

vult particula. In animam meam, ac si dioeret: bat eorum resipiscentiae dare longius temporis spa-<br />

non recuso qu<strong>in</strong> poenam sumat, si mentior. Tamtium. Et verbum ixptva omn<strong>in</strong>o verti débet <strong>in</strong> temetsi<br />

autem hoc non semper exprimitur verbo, subpore plusquamperfecto: quia rationem afferens <strong>in</strong>teraudiendum<br />

est tarnen: quia si nos <strong>in</strong>fidi sumus, positae morae superioris temporis cons<strong>il</strong>ium exponit.<br />

Deus fidelis manet: nec se ipsum abnegabit. Non 2. Si enim ego contristo. Probatio superioris<br />

patietur ergo impunitam nom<strong>in</strong>is sui profanationem. sententiae. Nemo sibi libenter moerorem accersit.<br />

24. Non quod dom<strong>in</strong>emur. Anticipât obiectio- Dicit autem Paulus, sibi ita communem esse symnem<br />

quam opponere quispiam poterat. Quid? erpathiam cum Cor<strong>in</strong>thiis, ut nequeat, nisi ipsis h<strong>il</strong>agone<br />

tarn impotenter te geris, ut solo <strong>ad</strong>spectu sis ribuB, gaudere. Imo ipsos sibi causam et autores

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!