commentariüs in epistolam pauli ad corinthios il - Archive ouverte ...

263 EPIST. PAULI AD GALATAS 264
praestandisque beneficiis et exercenda liberalitate
defatigemur. Praeceptum in primis necessarium.
Nam quum ad officia caritatis simus natura plus
satis pigri, innumera subinde offendicula superveniunt,
quae bene animatos retardent. Inoidimus
in multos indignos, in multos ingratos: ipsa necessitatum
multitudo nos obruit: hie et illic erogando
exhaurimur: aliorum frigus ardorem nostrum
exstinguit. Postremo, totus mundus plenus est impedimentorum,
quae nos a recto cursu avortant.
Bene ergo Paulus, qui nos confirmât ne fessi resideamus.
Si non defecerimus. Hoc est, ita demum metemus
quern Deus promittit fructum, si ad finem
usque perstiterimus. Nam qui non persévérant,
similes sunt ignavis agricolis, qui, postquam ararunt
et seminarunt, opus relinquunt imperfectum, quum
occatio necessaria esset, ne semen aut vorent aves,
aut sol exurat, aut frigus absumat. Ita frustra incipimus
benefacere, nisi ad metam usque pergamus.
Temporis opportuni meminit, ne quis fructum
in hac vita praecerpere cupiens, spirituali messe privetur.
Spe igitur et patientia suum desiderium
sustineant fidèles ac refraenent.
10. TTbi tempus habemus. Prosequitur similitudinem.
Nam quia non omne tempus culturae et
sationi aptum est, occasionem sedulo urgent strenui
et cordati agricolae, nee earn otiosi praeterire sinunt.
Quum igitur totam praesentem vitam arationi sementique
faciendae destinaverit Deus, tempore utamur
: ne auferatur nobis facultas, si négligentes
fuerimus. Caeterum Paulus a liberalitate erga ministres
exorsus doctrinam suam nunc latius extendit.
Iubet enim omnibus benefacere: sed praesertim domesticos
fidei commendat, hoc est fidèles, quum
eiusdem sint nobiscum familiae. Ideo enim hac
metaphora usus est, ut communicatio ipsa, quam
necesse est inter unius familiae membra esse, nos
magis incitaret. Omnibus ergo nos debitores facit
communis humanitas, sed fidelibus vinculum arctius
spiritualis cognationis, quam Dominus inter nos
sacravit.
11. Videtis qualibus Uteris vdbis scripserim mea
manu. 12. Quicunque volunt placere iuxta faciem in
came, hi cogunt vos circumcidi, tantum ut ne persequutionem
sustineant cruce Christi. 13. Neque enim
qui circumciduntur, ipsi legem servant: sed volunt
•vos circumcidi, ui in came vestra glorientur.
t
11. Videtis. Verbum graecum dubiam habet
terminationem, quae tarn imperativo quam indicative
convenit. Séd ad sensum nihil àut parum
refert. Paulus, ut sollicitudinem suam magis commendet
Galatis, commémorât se propria manu tarn
longam epistolam scripsisse. Simul etiam ut atten-
tiores illos ad lectionem reddat. Nam quo plus
susceperat laboris eorum causa, eo debebant magis
accendi ad legendum, non perfunctorie, sed exactissimo
studio.
12. Quicunque volunt placere. Primum, placere
in carne velle est ambitiöse aucupari hominum gratiam,
non aedificationis causa. Et verbum compositum
usurpât, quod significat blandi vultus ac sermonis
illecebris esse gratiosum. Accusât ergo ambitionis
pseudoapostolos, ac si diceret: Vultisne scire
quales Bint, qui necessitatem circumcisionis vobis
imponunt? quid spectent, quid venentur? Erratis,
si putatis ipsos pio aliquo zelo impelli: sed hominum
favorem acquirere vel fovere volunt hac mercede.
Nam quum Iudaei essent, volebant gentis
suae gratiam hoc modo retinere, vel saltern deflectere
odia. Ita soient fere ambitiosi serviliter iis
bländiendo, per quorum gratiam emergere se posse
sperant: insinuant se in illorum animos, ut deiectis
melioribus soli régnent. Hoc pravum consilium
detegit Galatis, ut sibi caveant.
Tantum ut ne per sequutionem. Crucem Christi
rursum vocat puram evangelii praedicationem. Sed
alludit ad eorum delitias, quod Christum docere
vellent absque cruce. Haec enim causa erat cur
tarn infesta rabie ferrentur Iudaei adversus Paulum,
quod ferre non poterant defectionem a caeremoniis.
Isti ergo ut persequutionem fugerent, adulabantur
Iudaeis. Quod si legem servassent ipsi, fuisset tolerabilius:
sed totam ecclesiam privatae suae tranquillitatis
causa, turbabant : tyrannicum iugum imponere
conscientiis non dubitabant, ut a corporali
molestia immunes essent ac liberi. Ergo crucis
metu veram praedicationem crucis adulterabant.
13. Neque enim circumcisionem habentes. Vetus
interpres et Erasmus habent qui circumciduntur.
Sed quia de solis doctoribus Paulum loqui existimo,
non generaliter de omnibus: vitandae ambiguitatis
causa ita reddere malui. Sensus est igitur: non
faciunt hoc zelo legis, quod vos obstringunt caeremoniarum
iugo. Nam cum sua circumcisione legem
non servant. Praetextu quidem legis exigunt ut
circumcidamini : sed quum circumcisi sint ipsi, non
praestant quod iniungunt aliis. Caeterum dubium
est, quum negat eos legem servare, de tota lege
intelligat an de caeremoniis. Sunt enim qui ita
exponant, ne illos quidem legi satisfacere, quia sit
onus importabile. Sed potius eos malae fidei insimulat,
quia secure legem contemnerent, quoties abesset
invidia: quae pestis nunc quoque passim grassatur.
Nam hodie plures reperias, qui papatus
tyrannidem ambitione quam conscientia defendant.
Loquor de aulicis apostolis et quicunque nidorem
culinarum sequuntur. Tanquam ex tripode pronuntiabunt,
sanctae romanae ecclesiae reverenter obseïvanda
esse statuta. Quid ipsi interim ? nihilo pluris