commentariüs in epistolam pauli ad corinthios il - Archive ouverte ...

More documents

Recommendations

Info

205 CAPUT III. 206 Credidit Deo. Hoc testimonio probat, tam hic quam quarto capite ad Romanos, homines fide iustificari: quia fides Abrahae fuerit imputata ad iustitiam. Primo breviter tenendum est, quid signifioet hie fides Paulo: deinde, quid iustitia: tertio, cur fides censeatur causa iustificationis. Fides non pro quavis persuasione capitur, quam habere possent homines de veritate Dei. Nam ut centies fidem habuisset Cain Deo poenam sibi denuntianti, nihil hoc ad consequendam iustitiam. Credendo ideo iustificatus est Abraham: quia, quum promissionem a Deo haberet paterni favoris, earn certo amplexus sit. Ergo fides hic relationem habet ac respectum ad tale verbum Dei, quo freti homines acquiescere in ipso possint. Quod ad nomen iustitiae spectat, notanda est Mosis loquutio. Nam quum dicit, Abrahae fuisse imputatum in iustitiam quod credidit, eo significat iustum esse, qui talis apud Deum censetur. Quum autem iustitiam in se repositam non habeant homines, imputatione hanc adipiscuntur: quia Deus fidem illis fert acceptam pro iustitia. Ergo iustificari fide dicimur, non quia fides habitum aut qualitatem in nos transfundat: sed quia Deo sumus accepti. Cur autem fidei tribuitur tantus honor, ut vocetur causa iustitiae nostrae? Primo sciendum est esse causam instrumentalem dun taxât: nam proprie loquendo, iustitia nostra nihil aliud est quam gratuita Dei acceptio, in qua fundata est nostra salus. Sed quia Dominus testimonium nobis amoris sui et gratiae per evangelium reddendo, illam, quam dixi, iustitiam nobis communicat: ideo fide illam percipimus. Ergo quum fidei tribuimus hominis iustifioationem, non de causa principali disputamus: sed tantum notamus modum, quo perveniunt homines ad veram iustitiam. Iustitia enim haec mer urn est Dei donum, non qualitas quae in hominibus haereat: sed fide tantum possidetur. Neque id merito fidei, ut sit quasi débita merces: sed quia fide recipimus quod Deus ultro don at. Proinde omnes istae loquutiones peraeque valent, iustificari nos Dei gratia, Christum esse iustitiam nostram, Dei misericordiam causam esse nostrae iustitiae, iustitiam morte et resurrectione Christi nobis acquisitam, nobis iustitiam conferri per evangelium, nos fide consequi iustitiam. Unde apparet quam pueriliter errent, qui propositiones istas conciliare volunt, nos fide et operibus simul iustificari: nam qui fide iustus est, ille propriae iustitiae inops et vacuus in solam Dei gratiam recumbit. Atque haec est ratio cur Paulus ad Romanos (4, 2) concludat, Abraham destitui gloria apud Deum, quia fide adeptus sit iustitiam. Neque enim dicitur imputatam illi fuisse fidem in partem iustitiae, sed in iustitiam simpliciter. Ergo in solidum fides illi pro iustitia fuit. Porro fides nihil intuetur praeter Dei misericordiam et Christum mortuum ac sus cita tum. Ergo a causa iustificationis excluditur omne operum meritum, quum tota assignatur fidei. Fides enim, quatenus Dei gratuitam bonitatem, Christum cum omnibus suis bonis, testimonium adoptions nostrae, quod in evangelio redditur, in se continet: in Universum legi, meritis operum et hominum dignitati opponitur. Nam quod caeremoniis tantum opponi putant sophistae, nullo negotio contextus disputationis mox coarguet. Meminerimus ergo, qui fide iusti sunt, eos extra se iustos esse, nempe in Christo. TJnde etiam inepta quorundam cavillatio refellitur, qui Paulum eludunt: quia Moses iustitiam appellet probitatem: atque adeo nihil aliud significet, quam Abraham fuisse habitum probum virum, quia Deo crediderit. Tales vertiginosos Spiritus hodie suscitât Satan, qui obliquis calumniis tanquam cuniculis scripturae certitudinem subruant. At vero Paulus, qui sciebat Mosern non docuisse illic pueros grammaticam, sed de iudicio Dei loquutum esse, non immerito nomen iustitiae theologice accepit. Neque enim ea ratione, qua probitatis laudem habemus apud homines, coram Deo iusti censemur : sed quum afferimus perfectam legis obedientiam. Nam iustitia transgressioni legis etiam in minimo apice opponitur. Earn quia non habemus a nobis, Deus nobis gratuito donat. Verum hic Iudaei Paulum cxagitant, quod perperam Mosis verba in suum commodum detorserit. Neque enim illic de Christo tractât Moses, aut de vita aeterna: sed terrenae modo promissionis meminit. A Iudaeis quoque non procul absunt papistae: nam etsi Paulum non audent insectari, tarnen eius intentionem prorsus evertunt. Respondeo, Paulum hie pro confesso sumere quod indubium axioma est apud Christianos, quascunque promissiones Abrahae dedit Dominus, primae illius fuisse appendices: Ego sum Deus tuus, merces tua magna nimis, et in semine tuo benedicentur omnes gentes. Itaque quum audiret Abraham : Erit semen tuum sicut arena maris, etc. in hoc verbo non substitit, sed ipsum potius includebat in gratia adoptionis, tanquam partem in toto. Quin etiam, quaecunque promissio data esset, illam non aliter recipiebat quam testimonium paternae Dei gratiae, ut inde salutis fiduciam apprehenderet. Nam et in hoc ab infidelibus differunt filii Dei, quod illi quidem Dei beneficiis communiter cum iis fruuntur, sed tarnen instar pecudum ea ingurgitant, neque altius respiciunt: hi vero, quia promissionibus sanctificata esse bénéficia omnia norunt, Deum in illis agnoscunt patrem. Ita fit ut semper dirigantur ad spem vitae aeternae : quia a fundamento incipiunt, hoc est a fide suae adoptionis. Non ergo iustificatus est Abraham, quia tantum de multiplicatione seminis Deo crediderit: sed quia Dei gratiam amplexus est, fretus mediators promisso, in quo omnes Dei promissiones sunt Etiam.
207 EPIST. PAULI AD GALATAS 208 et Amen: quemadmodum alibi docet idem Paulus (2. Cor. 1, 17.s.) 7. Cognoscite ergo. Vel cognoscitis. Nam utrique modo convenit graeca terminatio : sed quia idem manet sensus, parum refert utrum legas, nisi quod vêtus translatio, quam sequutus sum, plus energiae habet. Eos porro dicit esse ex âde, qui abdicata operum fiducia, in sola Dei promissione acquiescunt. Si quis roget quo autore ita exponamus : eodem ipso. Nam ad Romanos ita scribit: Operanti non gratis datur, sed redditur merces. Nullum autem opus habend quum nihil debeatur, imputatur fides in iustitiam. Ergo esse ex fide est locàre suam iustitiam et fiduciam salutis in Dei misericordia. Tales esse filios Abrahae, infert ex superiore sententia. Nam si Abraham fide iustificatus est: quicunque eius filii esse volunt, in fide simul consistere oportet. Praeteriit autem quod facile subaudiebatur, nemini locum patere in ecclesia, qui non sit Abrahae filius. 8. Scriptum autem, quia praevidebat. Quod indefinite dixerat, nominatim ad Gentes nunc extendit: erat enim res nova et insolens, gentium vocatio. Itaque de modo dubitabatur, quo vocandae essent. Gircumcisio videbatur requiri et observatio legis: alioqui exclusas esse a participatione foederis. Ostendit autem Paulus contra, fide ipsas pervenire ad benedictionem, et fide inserendas in familiam Abrahae. Unde id probat? quia dictum est: In te benedicentur, etc. Haec verba procul dubio sonant, instar Abrahae oportere omnes benedici: nam est commune exemplar, imo etiam régula. Ipse autem fide consequutus est benedictionem: ergo eadem est omnium ratio. Magna igitur emphasis subest in vocabulo fidelis. Perinde enim valet ac si diceret, non cum Abraham circumciso, vel legis operibus praedito, vel Hebraeo, vel propria dignitate subnixo, sed sola fide adepto benedictionem. Nulla enim personae qualitas in rationem hie venit, sed sola fides. Nomen benedictionis varie aeeipitur in scriptura : sed hie pro adoptione capitur, in haereditatem aeternae vitae. 10. Quicunque enim ex operibus legis sunt, sub màledictione sunt. Scriptum est enim: Maledidus omnis, qui non permanet in omnibus, quae scripta sunt in libro legis, ut faciat ea. 11. Quod autem in lege nemo iustificetur apud Deum, patet, quia iustus ex fide vivet. 12. Lex autem non est ex fide: sed: Quifecerit haec homo-, vivet in ipsis. 13. Christus nos redemit e màledictione legis, factus pro nobis maledictio (scriptum est enim: Maledidus omnis quipependerit in ligno.), 14. ut in gentes benedidio Abrahae perveniat per Christum Iesum: quo promissionem spiritus aeeipiamus per fidem. 10. Quicunque sub operibus. Argumentum est a repugnantibus: nam ex eodem fonte non prodeunt calidum et frigidum. Lex universos mortales sub maledictionem includit. Frustra igitur ex ea petitur benedictio. Ex operibus legis eos vocat!, qui in illis constituunt salutis fiduciam. Nam formulae istae loquendi semper ad statum quaestionis referri debent. Seimus autem, hie disputari de causa iustitiae. Qui ergo iustificari volunt legis operibus, omnes esse maledictioni obnoxios pronuntiat. Sed unde id probat? Legis sententia est, omnes qui ullam legis partem fuerint transgressi, maledictos esse. Nunc videamus an quisquam sit mortalium, qui legi satisfaciat. Atqui constat, neminem unquam fuisse inventum nee inveniri posse. Omnes ergo ad unum hie damnantur. Deest autem hie minor et conclusio: nam integer Syllogismus hio esset: Quisquis in aliqua parte legis defecerit, maledictus est: omnes hoc reatu tenentur obstrioti: omnes igitur maledicti sunt. Porro non staret argumentum hoc Pauli, si vires nobis suppeterent ad implendam legem. Nam statim in minori daretur enstasis. Ergo vel Paulus stulte ratiocinatur, vel hominibus im-' po8sibile est legem implere. Protinus enim exciperet adversarius: Fateor omnes transgressores maledictos. Quid tum? reperientur, qui legem observent. Est enim hominibus libera electio boni et mali. Sed Paulus extra controversiam hie ponit, quod papistae hodie pro execrabili dogmate habent: homines viribus destitui ad servandam legem. Ita audacter concluait, maledictos esse omnes, quia sit omnibus praeceptum, legem in solidum servare: nempe quia in hac naturae corruptione deficit eos facultas. Hinc colligimus, quod lex maledicit, esse aeeidentis, sed perpetui et inseparabilis. Nam a benedictione quam nobis proponit, arcet nos naturae nostrae vitiositas. Restât igitur sola maledictio. 11. Quod autem in lege nemo iustificetur. Iterum a contrariorum comparatione argumentatur, hoc modo: Si fide iusti sumus: ergo non ex lege. Sed fide sumus iusti: ergo non ex lege. Minorem probat testimonio Habacuc, quod etiam citat 1, 17 oapite ad Romanos: maiorem vero, diverso modo iustificationis. Lex enim tunc demum iustificat, si quis impleat quidquid praeeipit. Fides autem iustificat eos, qui destituti operum meritis in solum Christum recumbunt. Haec simul non possunt con venire: iustificari proprio merito et aliéna gratia : ideo alterum evertitur ab altero. Haec summa est : nunc singula membra exsequamur. Iustus ex fide vivet. Quia locum huno exposuimus in epistola ad Romanos, nunc répétera non erit opus quidquid ad eius expositionem pertinet. Illic certe propheta arrogantem carnis fiduciam verae fidei opponit. Hac iustos victuros pronuntiat: quo significat, non ad tempus eos modo sustentari,
Page 2:
GE Biblioth. pub. et univ. IUI Hill
Page 8:
IOANNIS CALVINI OPERA EXEGETICA ET
Page 12:
COMMENTARIUS IN EPISTOLAM POSTERIOR
Page 15 and 16:
7 ARGUMENTUM. 8 cupatione non solum
Page 17 and 18:
11 EPIST. PAULI AD OORINTHIOS II 12
Page 19 and 20:
15 EPIST. PAULI Al ante oculos fuis
Page 21 and 22:
19 EPIST. PAULI AD CORINTHIOS II 20
Page 23 and 24:
Page 25 and 26:
27 EPI8T. PAULI AD CORINTHIOS II 28
Page 27 and 28:
31 EPIBT. PAÏÏLI ÂX> C0EINTHI08
Page 29 and 30:
Page 31 and 32:
Page 33 and 34:
Page 35 and 36:
Page 37 and 38:
Page 39 and 40:
Page 41 and 42:
59 EPIST. PAULI AD OORINTHIOS II 60
Page 43 and 44:
Page 45 and 46:
€7 EPIST. PAULI AD COKINTHIOS II
Page 47 and 48:
71 EPIST. PAULI A CORINTHIOS II 72
Page 49 and 50:
Page 51 and 52:
79 EPIST. PAULI A JD CORINTHIOS II
Page 53 and 54:
Page 55 and 56:
87 EPIST. PAULI A quanta esset mult
Page 57 and 58:
Page 59 and 60:
Page 61 and 62:
99 EPI8T. PAÜEI7AD CORINTHIOS-II 1
Page 63 and 64: 103 EPIST. PAULI A CORINTHIOS II 10
Page 65 and 66: 107 EPIST. PAULI AD OORINTHIOS II 1
Page 67 and 68: til EPI8T. PAULI AD CORINTHIOS II 1
Page 69 and 70: 115 EPIST. PAULI AD CORINTHIOS II 1
Page 71 and 72: 119 EPI8T. PAULI AD OORINTHIOS II 1
Page 79 and 80: 135 EPI8T. PAULI AD CORINTHIOS II 1
Page 81 and 82: 9 139 EPI8T. PAULI A tantia Tel amb
Page 87 and 88: 151 EPI8T. PAULI AD CORINTHIOS II 1
Page 89 and 90: 155 EPIST. PAULI AD CORINTHIOS II C
Page 92 and 93: COMMENTARIES IN EPISTOLAM PAULI AD
Page 94 and 95: 165 ARGUMENTUM. 166 cibis mentionem
Page 96 and 97: 169 EPI8T. PAULI AD GALATAS CAPUT I
Page 98 and 99: 173 CAPUT I. 174 Tantum volui admon
Page 100 and 101: 177 CAPUT T. 178 temere tradere. In
Page 102 and 103: 181 CAPUT II. 182 est tan ta eum co
Page 104 and 105: 185 CAPUT II. 186 5. Quibus ne ad h
Page 106 and 107: 189 CAPUT II. 190 omnes fere incola
Page 108 and 109: 193 CAPUT IL 194 et alii. Quod quum
Page 110 and 111: 197 CAPUT IL 198 volet. Forro quida
Page 112 and 113: 201 CAPUT III. 202 bitores: si expi
Page 116 and 117: 209 CAPUT III. 210 ut adveniente al
Page 118 and 119: 213 CAPUT III. 214 auspiciis et sub
Page 120 and 121: 217 CAPUT III. 218 invocandum : ita
Page 122 and 123: 221 CAPUT III. 222 remedium suspire
Page 124 and 125: 225 CAPUT IV. 226 dere, in iis conv
Page 126 and 127: 229 CAPUT IV. 230 Omnia lingua conf
Page 128 and 129: 233 CAPUT IT. 234 admodum angelorum
Page 130 and 131: 237 CAPUT IV. 238 tatem, et verum e
Page 132 and 133: 241 CAPUT V. 242 rursus opponit car
Page 134 and 135: 245 CAPUT V. 246 et gratiae opponit
Page 136 and 137: 249 CAPUT V. 250 insanum esse homin
Page 138 and 139: 253 CAPUT Y. 254 dandum est ac seri
Page 140 and 141: 257 CAPUT VL 258 sertim in ecclesia
Page 142 and 143: 261 CAPUT VI. 262 pensatione, a qui
Page 144 and 145: 265 CAPUT VI. 266 faciunt omnia rom
Page 146: SERMONS SUR L'EPITRE AUX GALATES.
Page 149 and 150: 275 SERM< ONS 276 de ses graces et
Page 151 and 152: 279 SERMONS 280 qu'il faut quelle s
Page 153 and 154: 283 SER et des chiens muets, il est
Page 155 and 156: 287 SERMONS 288 GALATES. Chap. I v.
Page 157 and 158: 291 SERMONS 292 les macules de nos
Page 159 and 160: 295 SERMONS 296 qu'il nous a préve
Page 161 and 162: 299 SERMONS 300 Tais. Non pas que n
Page 163 and 164: 303 SERMONS 304 prononcé ce mot, i
Page 165 and 166:
307 SERMONS 308 fascheront au bout
Page 167 and 168:
311 SERMONS 312 qu'on les reiette,
Page 169 and 170:
315 SER IONS 316 il est dit au Psea
Page 171 and 172:
319 SERMONS 320 ayons tousiours ces
Page 173 and 174:
323 SERMONS 324 affection do le ser
Page 175 and 176:
327 SERMONS 328 Btré qu'un chacun
Page 177 and 178:
331 SERMONS 332 ils luy ont ravi to
Page 179 and 180:
335 SERMONS 336 ront, il est certai
Page 181 and 182:
339 SERMONS 340 GALATES. Chap. I v.
Page 183 and 184:
343 SERMONS 344 creature vinst au m
Page 185 and 186:
347 SERMONS 848 aiasi en mespris,
Page 187 and 188:
351 SERMONS 352 avoir paix avec tou
Page 189 and 190:
355 SERMONS 356 ne sçavent que c'e
Page 191 and 192:
359 SERMONS 360 nous estre attentif
Page 193 and 194:
363 SERMONS ' 364 adiouster foy, co
Page 195 and 196:
367 SESMONS 388 nostra Seigneur Ies
Page 197 and 198:
371 SERM< ONS 372 une trop grande f
Page 199 and 200:
375 SERMONS 376 premier lieu à Die
Page 201 and 202:
379 SERMONS 380 autres. C'est une s
Page 203 and 204:
383 SERMONS 384 et de tous les bien
Page 205 and 206:
387 SERMONS 388 à cela, les Apostr
Page 207 and 208:
391 SERMONS 392 Yoilà ce qui est m
Page 209 and 210:
395 SER: et puis la vérité de l'E
Page 211 and 212:
399 SERMONS 400 il pouvoit bien dir
Page 213 and 214:
403 SERMONS 404 c'est de modestie:
Page 215 and 216:
407 SERMONS 408 lever les cornes et
Page 217 and 218:
411 SERMONS 412 nances, voilà Dieu
Page 219 and 220:
415 SERMONS 416 Dieu son Père en s
Page 221 and 222:
419 ' SERMONS 420 Or sainct Paul mo
Page 223 and 224:
423 SERMONS 424 se mocque de ceux q
Page 225 and 226:
427 SERMONS 428 canailles qui ne fo
Page 227 and 228:
431 SERMONS 432 qu'ils n'avoyent ri
Page 229 and 230:
435 SERMONS 436 désespérez; La Lo
Page 231 and 232:
439 SERMONS 440 nous sommes tousiou
Page 233 and 234:
443 SERMONS 444 GALATES. Chap. II,
Page 235 and 236:
447 SERMONS 448 coeur: il nous faut
Page 237 and 238:
451 SERMONS 452 nos misères, ausqu
Page 239 and 240:
455 SERMONS 456 peschent pas que no
Page 241 and 242:
459 SERMONS 460 nostre Seigneur Ies
Page 243 and 244:
463 SERMONS 464 Voilà, en somme ce
Page 245 and 246:
467 SERMONS 468 faut prendre les si
Page 247 and 248:
471 SERMONS 472 tous les ombrages d
Page 249 and 250:
475 SERMONS 476 courte, cognoissant
Page 251 and 252:
479 SERMONS 480 que c'est d'estre C
Page 253 and 254:
483 SERMONS 484 GALATES. Chap. Ill
Page 255 and 256:
487 SERMONS 488 pas qu'un homme fac
Page 257 and 258:
491 SERMONS 492 ait rien à redire,
Page 259 and 260:
495 SERMONS 496 gémissions voyans
Page 261 and 262:
499 SERMONS 500 et qu'elle ne nous
Page 263 and 264:
503 SERMONS 504 comme il obtiendra
Page 265 and 266:
507 SERMONS 508 vable, et qui cuide
Page 267 and 268:
511 SERMONS 512 vestu nostre nature
Page 269 and 270:
515 SERMONS 516 variable. Or mainte
Page 271 and 272:
519 SERMONS 520 ne peut estre sans
Page 273 and 274:
523 SERMONS 524 fois nous y voulons
Page 275 and 276:
527 SERMONS 528 sommes faits partic
Page 277 and 278:
531 SERMONS 532 le monde: mais ce q
Page 279 and 280:
535 SERMONS 536 veincus au double d
Page 281 and 282:
539 SERMONS 540 le voilà encore pl
Page 283 and 284:
543 SERMONS 544 aurons tout le mond
Page 285 and 286:
547 SERMONS 548 grand iusques au pl
Page 287 and 288:
551 SERMONS 552 confits en toute co
Page 289 and 290:
555 SERMONS 556 qui sont les plus e
Page 291 and 292:
559 SER] que nous avons traitté, c
Page 293 and 294:
563 SERMONS 564 Toilà donc comme n
Page 295 and 296:
567 SERMONS 568 dit en l'autre pass
Page 297 and 298:
571 SERMONS 572 sacrifices, lavemen
Page 299 and 300:
575 SERMONS 576 nous voler devant l
Page 301 and 302:
579 SERMONS 580 mes en perdition qu
Page 303 and 304:
583 SERMONS 584 GALATES. Chap, IV,
Page 305 and 306:
587 SERMONS 588 par le moyen de nos
Page 307 and 308:
591 SERMONS 592 comme sainot Paul e
Page 309 and 310:
595 SERMONS 596 que cependant que n
Page 311 and 312:
599 SERMONS 600 biles que les Galat
Page 313 and 314:
603 SERMONS 604 sainct lean, là de
Page 315 and 316:
607 SERMONS 608 nous la discernions
Page 317 and 318:
611 SERMONS 612 arraché de son sie
Page 319 and 320:
615 SERMONS 616 nous es veille, au
Page 321 and 322:
619 SERMONS 620 vans sa parole, com
Page 323 and 324:
623 SERMONS 624 ceste grace de nous
Page 325 and 326:
627 SERMONS 628 ires. Or nous sçav
Page 327 and 328:
£31 SERMONS 632 Christ, qu'il les
Page 329 and 330:
635 SERMONS 636 est nay de la prome
Page 331 and 332:
639 SERMONS 640 fioyent tant en leu
Page 333 and 334:
643 SERMONS 644 sinon offenser. Die
Page 335 and 336:
€47 SERMONS 648 laisser ainsi esg
Page 337 and 338:
651 SERMONS 652 celuy-là persécut
Page 339 and 340:
655 SERMONS 656 que si nous estjpns
Page 341 and 342:
659 SERMONS 660 point défendues pa
Page 343 and 344:
663 SERMONS 664 Iesus Christ ne peu
Page 345 and 346:
667 SERMONS 668 ces hypocrites qui
Page 347 and 348:
671 SERMONS 672 telle sorte que le
Page 349 and 350:
675 SERMONS 676 valoir: mais c'est
Page 351 and 352:
J679 SERMONS 680 est quasi ordinair
Page 353 and 354:
683 SERMONS 684 soyent plaisantes
Page 355 and 356:
687 SERMONS 688 et nous exhorte de
Page 357 and 358:
691 SERMONS 692 nostre temps combie
Page 359:
695 SERMONS SUR L'BPITRB AUX GALATE
show all

commentariüs in epistolam pauli ad corinthios il - Archive ouverte ...

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?