II - Université de Provence
II - Université de Provence II - Université de Provence
Canto ço qu'as vist e, de ta counsciènci, Ausis li critico emai li counsèu. Seguissènt en tóut la lèi dis aucèu, Bandis libramen toun cant vers lou cèu: Canto ço qu'as vist au flambèu di sciènci. Canto ço qu'as vist au lus dis uiau Que l'Art pouëti largo sus li mounde, Canto lou soulèu, la terro d'abounde. En inne auturous que toun vers desbounde: Canto ço qu'a vist toun regard leiau. Canto ço qu'an vist lis iue de toun amo Dins lou gourg sèns founs qu'es lou sentimen. Tau lou clar soulèu dins lou fiermamen, Sèmpre luse eiçò dins ti pensamen: De la Verita lou Bèu se reclamo. Soulet lou Verai toustèms nous ravis, Eu soul nous esmòu, soulet nous pivello; E l'alen d'amour, souto quau barbèlo L'oucean mouvènt di meissoun nouvello, Redis emé iéu: Canto ço qu'as vist. - - - LA FERIGOULO I Fas de tóut noste gres un ort embaumesant Di ribas de la baisso au cresten di garrigo; Li coulour e l'esclat, la naturo proudigo, Pèr lou tucle ourgueious, li jito à plen de man. Mai la divo Prouvidènci Quand perfumè li valoun Te fisè sus lou mouloun La mai siavo dis essènci.
Gardes ti qualita quand la plus bello flour Au mendre cop de vènt vèi sa fueio passido... ... Ço que n'as vist passa, fresco e acoulourido, D'aquéli qu'an viscu dins la glòri d'un jour, Que t'aurien pres pèr vassalo Dins sis ufanous relèu, E qu'i poutoun dóu soulèu Ai! li vesiés plega l'alo! II Coume fai gau de vèire en un siècle gasta, Au mitan di trelus qu'esbrihaudon la visto, L'ome que simplamen, liuen de n'èstre à la quisto, Au mitan dis ounour passo sèns s'arresta, Pièi dins l'oumbro, lou silènci, Fai lou bèn, viéu sèns passioun, N'escoutant d'aproubacioun Qu'aquelo de sa counsciènci. Ansin fai gau de vèire, au mitan d'un ermas, Ounte lis arnavèu inutile soun mèstre, Tenènt moudestamen sa plaço dóu campèstre, Crèisse la ferigoulo à coustat di roumias. Elo rèsto la pacano Sobro de vièsti coustiéu; Di flour d'ivèr e d'estiéu Elo rèsto la decano. III O tu! tu! que toustèms li pouèto an canta, Tu que d'aquest recuei siés la meirino astrado, Se noun pos ié pourgi de ta sentour qu'agrado, Au mens pourgisse-ié de ta simplecita, Tu, en quau la Prouvidènci, Quand perfumè li valoun, Fisè permié lou mouloun La mai siavo dis essènci. - - -
- Page 1 and 2: LAFORÊT, felibre-carretié Escrive
- Page 3 and 4: LI FERIGOULO SANT- GILENCO Escrive
- Page 5 and 6: D’efèt que, se tène de dono Nat
- Page 7: PÈR LI FERIGOULO SANT-GILENCO F. M
- Page 11 and 12: II De-qu'es aquéu mouloun espés D
- Page 13 and 14: LA GRELO I Avian passa lou mes de j
- Page 15 and 16: Que la terro chasque matin, A soun
- Page 17 and 18: Acò ‘s lou raioun de soulèu, Es
- Page 19 and 20: II Oh! faire de tóut lou terraire
- Page 21 and 22: Païsan de Sant-Gile o d’Arle, Fr
- Page 23 and 24: UN NOUM De-fes, quand siéu soulet,
- Page 25 and 26: Dins un freirage que fai gau: Pouè
- Page 27 and 28: QUINGE AN! A Damisello Jano Silvain
- Page 29 and 30: Perqué l’escouton pas lou crid d
- Page 31 and 32: Mounte pourtavo si pèd, Se clinavo
- Page 33 and 34: PROUVÈNÇO! Que de fes, d’un pan
- Page 35 and 36: Escoutas, Prouvençau: Dins lou can
- Page 37 and 38: V Moun vièi Sant-Gile ounte ai tet
- Page 39 and 40: Nosto bello encountrado, Quand lou
- Page 41 and 42: Amon d’agué lou tèms d’alisca
- Page 43 and 44: LOU SEMENAIRE A Dono Herriot Reglan
- Page 45 and 46: Tu que, trevant la Muso encantarell
- Page 47 and 48: Alors, de noste amiradou, Souto l
- Page 49 and 50: A MOUSSU E DONO SILVAIN De la Coum
- Page 51 and 52: O pople nostre, iéu t’amire Perq
- Page 53 and 54: ESCOURRÈIRE MARSIHÉS Voulèn de n
- Page 55 and 56: Vuei se sènt l’amo trefoulido, E
- Page 57 and 58: ES LA LÈI... I’a dins la Naturo
Gar<strong>de</strong>s ti qualita quand la plus bello flour<br />
Au mendre cop <strong>de</strong> vènt vèi sa fueio passido...<br />
... Ço que n'as vist passa, fresco e acoulourido,<br />
D'aquéli qu'an viscu dins la glòri d'un jour,<br />
Que t'aurien pres pèr vassalo<br />
Dins sis ufanous relèu,<br />
E qu'i poutoun dóu soulèu<br />
Ai! li vesiés plega l'alo!<br />
<strong>II</strong><br />
Coume fai gau <strong>de</strong> vèire en un siècle gasta,<br />
Au mitan di trelus qu'esbrihaudon la visto,<br />
L'ome que simplamen, liuen <strong>de</strong> n'èstre à la quisto,<br />
Au mitan dis ounour passo sèns s'arresta,<br />
Pièi dins l'oumbro, lou silènci,<br />
Fai lou bèn, viéu sèns passioun,<br />
N'escoutant d'aproubacioun<br />
Qu'aquelo <strong>de</strong> sa counsciènci.<br />
Ansin fai gau <strong>de</strong> vèire, au mitan d'un ermas,<br />
Ounte lis arnavèu inutile soun mèstre,<br />
Tenènt mou<strong>de</strong>stamen sa plaço dóu campèstre,<br />
Crèisse la ferigoulo à coustat di roumias.<br />
Elo rèsto la pacano<br />
Sobro <strong>de</strong> vièsti coustiéu;<br />
Di flour d'ivèr e d'estiéu<br />
Elo rèsto la <strong>de</strong>cano.<br />
<strong>II</strong>I<br />
O tu! tu! que toustèms li pouèto an canta,<br />
Tu que d'aquest recuei siés la meirino astrado,<br />
Se noun pos ié pourgi <strong>de</strong> ta sentour qu'agrado,<br />
Au mens pourgisse-ié <strong>de</strong> ta simplecita,<br />
Tu, en quau la Prouvidènci,<br />
Quand perfumè li valoun,<br />
Fisè permié lou mouloun<br />
La mai siavo dis essènci.<br />
- - -
Change language