II - Université de Provence

III
Troubas pas que l’ouro se prèsto
Is evoucacioun manifèsto?
S’eisalon de souspir di cor trefoulissènt.
A-niue tóut reviéu dins la lèio;
Tout se ranimo, se recrèio;
A-niue, li sorre de Mirèio,
Dins un escrèt coumbour, pantaion de Vincèn;
Lis iue luson coume d’estello;
Li cor baton dins li capello;
E sus li coutet brun trampellon li riban!
Floutas, fièr guierdoun dóu terraire;
Sias de l’amour lis empuraire;
Lou scètre d’or dis emperaire
Fai mens d’esclau que vous, o velout triounflant!
IV
Tant que veiren lou pople libre
Respondre à la voues di felibre,
Tant que lou mistralas largara si revès
Dins li palun, sus li risiero;
Tant qu’entendren nòsti masiero,
Pèr lis óulivado e lis iero,
Canta si pantai blu dins la lengo dóu brès;
Tant que di liuénchis encountrado
Li gènt vendran vers nòsti prado
S’enchuscla de perfum e de sourrire pur,
En nous chalant de benuranço
Poudren galda l’asseguranço
Que li plus bèlli flour de Franço
Crèisson entre Durènço e nosto mar d’azur.
- - -