Télécharger au format pdf (2,6 Mo)
Télécharger au format pdf (2,6 Mo) Télécharger au format pdf (2,6 Mo)
Coumo fan proun d'homes famoux, Un jour, vouliet piquar sa filho Que, fasèn coumo sa familho, Marchavo aussi de reculoun. — Marriasso!... tèsto de vieouloun. Li disiet, maugrabieou ta caigno, Que mi douno toujours la laigno! M'entendes, animau testut? Ti dieou d'anar drech davant tu? Aluquaz-la, madamèisèllo, Sèmblo un fielaire de ficèllo: Reculo au luego d'avançar Rèn que pèr mi faire fachar... Mai!... crèses que va dieou pèr rire? — Et vous, dounc, vous fa bello à dire, Li fet la pitoueto à la fin, Ensignaz-mi lou drech camin, Fèz-mi vèire coumo fau faire; Yeou camini coumo ma maire; Vous seguirai dins lou moument Que caminares autrament. Sur d'aquo la vieilho coouquilho Aujet plus rèn dire à sa filho, Pèr ce qu'aquesto aviet resoun. Quand voulèm faire la liçoun, Quand pensam castigar lèis autres, Fau sèmpre coumencar pèr n'autres. Avèm bèou dire, bèou prechar, Bèou far semblant de si fachar, Jamais poudèm sèrvir de brido, Se nouestro counducho es marrido... Mèstres, parèns, va diou pèr tous, S'avèz lou mourvèou mouquaz-vous! (L' Aigle et La Pie) L'AIGLO ET L'AGASSO Uno Agasso bargeaquo, en travessan un bouesc, Rescountret l'Aiglo sur sa routo; La pauro si tregiret touto Car èro un malhur pèr sèis oues. Mais l'Aiglo aviet mangea lèis pichouns d'uno lèbre, Soun bèc, sèis gros harpiens èroun encaro eu sang. — Tremoules pas, li fet, vais, n'agues pas la fèbre; L'animau qu'a mangea n'es plus gaire michant: Parli de l'animau que n'es pas resounable; Car l'autre, plen vo noun, es verinous en diable: Yeou despuis qu'ai dina n'ai plus ges de verin. Vène, ensèmble farem camin; M'engardalas de languitudo, Car as la lingo bèn pendudo. Despuis que n'ai plus rèn à faire dins lèis camps, Mi marfoundi dedins lèis champs Et mi rèsto que la memori. Anem, conto-mi quauquo histori
Pèr mi faire passar lou tèms. Ha! n'aguet proun de dich: subran la caquetiero Si bouto à pachouquar, bargeaquo et messoungiero Coumo un derrabaire de dènts. Sur tout douno counsèou, sur tout dis sa petado: Ooublidan meme lou respèct, Davant l'Aiglo, qu'èro enfetado, Ello sarravo plus lou bèc. La Rèino dèis ooussèous siguet vite embounido: — Anem, li fet, Margot, ma patienço es au bout; Sies uno empèsto-narro, as charra dessus tout Et vesi que ta chaito es pancaro fenido: Vais-t'en dedins toun nis, vo bèn,garo à ta vido! N'avèz pas counèissu, v'aulrèis, d'aquelèis gènts Que coumo la Margot, quand un cooup despastèlloun, Tambourins de Cassis, blagoun, vous encervèlloun? Yeou nen counèissi quauquèis cènts, Que se l'adrèissaz la paraulo Es finit, aussoun la cadaulo Et coumo de moulins viroun de touis lèis vènts. S'aumens li poudiaz faire entèndre Que vaus fichoun un caire eme soun parlament; Mais fan semblan de pas coumprèndre... Fan l'oremus tant long que jamais dien: amen! LOU RÈINARD, LÈIS MOUSQUOS ET L'HERISSOUN (Le Renard, Les Mouches et Le Hérisson) Un Rèinard, dins l'estieou, blessat pèr un cassaire, Matrassat, tout saunous, couchat dins un fangas, Maudissiet de bouen couar l'animau tant suçaire Que dins lou gros doou caud pèrtout bouto soun naz, Et, coumo tau rimaire, souvènt nous ficho un caire: Lou paure, èro agarrit pèr lèis Mousquos, pécaire! — Au diable! li fasiet, mi bugues pas moun sang, Bestiari de malhur, que vives qu'en suçant: Laisso-mi de repau, vilèn empèsto-narro. Sies heroux que ma quouet poou gaire vanegar, Se noun m'en sèrvirieou commo s'èro uno barro Sur ta negro carcasso afin de t'ensuquar, N'ai pas proun de moun mau, fau qu'encar tinourrissi? L'Herissoun en passant li fet: — Vouestro malici, Fraire Rèinard,es justo; aussi que vous fachaz Contro lèis Mousquos; leis couchaz Et sèmpre vènoun mai. Sèmbloun cèrtens mangeaires, Ventrus, bèou disurs, flatejaires, Que pèr rèn manquarien l'houro d'un bouen repas. V'en vau desempachar, se voulèz, d'estou pas: Sieou cubèrt de pounchouns, en mi vioutan sur d'elis Vous lèis embroucharai. — Noun, noun, laisso m'aquelis, Respoundet lou Rèinard, vènoun de bèn dinar, Bessai m'espragnaran; se d'autros lèis remplaçoun Lèis foudra mai far bouffinar;
- Page 18 and 19: Subran fau tout quittar pèr li dir
- Page 20 and 21: Douis moussus de la memo villo Avie
- Page 22 and 23: Dins lou pèd d'un vieil pin, chiro
- Page 24 and 25: L'autre, entarin, lou plus souvènt
- Page 26 and 27: Et lou manget subran. — Anen! fet
- Page 28 and 29: Un pichoun gibouset, pecaire, Qu'er
- Page 30 and 31: Que li farèm!!! Quand un homme qu'
- Page 32 and 33: Meritaz aqueou tratament. Et l'autr
- Page 34 and 35: Alors lou Creatour, pèr demenir la
- Page 36 and 37: Eis bassets maladits que mi courrou
- Page 38 and 39: Quand, souvènt, manquavo un tailho
- Page 40 and 41: (Le Milan et Le Rossignol) Un vieil
- Page 42 and 43: La petouacho es un triste affaire Q
- Page 44 and 45: Lèis homes, subre tout, siaz touti
- Page 46 and 47: Ligiet dins l'avenir la pèço que
- Page 48 and 49: — Car, disiet, couesto d'accampar
- Page 50 and 51: (L'Araignée et L'Hirondelle) Uno p
- Page 52 and 53: Ti metriam lou corps en doulios!...
- Page 54 and 55: La milheou musiquo es la forço. Aq
- Page 56 and 57: (Le Lion) LIBRE XI LOU LIEN Autrèi
- Page 58 and 59: Laisset lou pourtissoun doou galini
- Page 60 and 61: Et tout en caminan flattegeavoun sa
- Page 62 and 63: Trabailhaz aqui pèr lèis autres.
- Page 64 and 65: Escalo au bord dèis precipicis, Su
- Page 66 and 67: LOU ROUMIAS, LOU CANARD ET LA RATO-
- Page 70 and 71: Car sèis troumpos jamais s'alassou
- Page 72 and 73: (Le Renard et Les Poulets d'Inde) T
- Page 74 and 75: (L'Éléphant et Le Singe de Jupite
- Page 76 and 77: Et se li poudèm arribar, Se feniss
- Page 78 and 79: Propres au traducteur HIPPOLYTE LAI
- Page 80 and 81: Car èro fouesso las, bèn que gros
- Page 82 and 83: Mon intention étant de prouver, un
- Page 84 and 85: Dieou siet lausat! Doux deis discip
- Page 86 and 87: Lou Mègi dins huech jours venguet
- Page 88 and 89: J'ai vu des mortels périr le plus
- Page 90 and 91: En efforts impuissants leur maître
- Page 92 and 93: Et m'acquitter, seigneur, du malheu
- Page 94 and 95: Où Pétrarque amoureux, mais pur,
- Page 96 and 97: Telle, dans son aurore, une chaste
- Page 98 and 99: Toi qui nous peins si bien sa béni
- Page 100 and 101: De sa bouche enflammée un torrent
- Page 102 and 103: Soyez les bienvenus au temple de la
- Page 104 and 105: Quand, catacan, un grand chamatan v
Pèr mi faire passar lou tèms.<br />
Ha! n'aguet proun de dich: subran la caquetiero<br />
Si bouto à pachouquar, bargeaquo et messoungiero<br />
Coumo un derrabaire de dènts.<br />
Sur tout douno counsèou, sur tout dis sa petado:<br />
Ooublidan meme lou respèct,<br />
Davant l'Aiglo, qu'èro enfetado,<br />
Ello sarravo plus lou bèc.<br />
La Rèino dèis ooussèous siguet vite embounido:<br />
— Anem, li fet, Margot, ma patienço es <strong>au</strong> bout;<br />
Sies uno empèsto-narro, as charra dessus tout<br />
Et vesi que ta chaito es pancaro fenido:<br />
Vais-t'en dedins toun nis, vo bèn,garo à ta vido!<br />
N'avèz pas counèissu, v'<strong>au</strong>lrèis, d'aquelèis gènts<br />
Que coumo la Margot, quand un cooup despastèlloun,<br />
Tambourins de Cassis, blagoun, vous encervèlloun?<br />
Yeou nen counèissi qu<strong>au</strong>quèis cènts,<br />
Que se l'adrèissaz la par<strong>au</strong>lo<br />
Es finit, <strong>au</strong>ssoun la cad<strong>au</strong>lo<br />
Et coumo de moulins viroun de touis lèis vènts.<br />
S'<strong>au</strong>mens li poudiaz faire entèndre<br />
Que v<strong>au</strong>s fichoun un caire eme soun parlament;<br />
Mais fan semblan de pas coumprèndre...<br />
Fan l'oremus tant long que jamais dien: amen!<br />
LOU RÈINARD, LÈIS MOUSQUOS ET L'HERISSOUN<br />
(Le Renard, Les <strong>Mo</strong>uches et Le Hérisson)<br />
Un Rèinard, dins l'estieou, blessat pèr un cassaire,<br />
Matrassat, tout s<strong>au</strong>nous, couchat dins un fangas,<br />
M<strong>au</strong>dissiet de bouen couar l'anim<strong>au</strong> tant suçaire<br />
Que dins lou gros doou c<strong>au</strong>d pèrtout bouto soun naz,<br />
Et, coumo t<strong>au</strong> rimaire, souvènt nous ficho un caire:<br />
Lou p<strong>au</strong>re, èro agarrit pèr lèis <strong>Mo</strong>usquos, pécaire!<br />
— Au diable! li fasiet, mi bugues pas moun sang,<br />
Bestiari de malhur, que vives qu'en suçant:<br />
Laisso-mi de rep<strong>au</strong>, vilèn empèsto-narro.<br />
Sies heroux que ma quouet poou gaire vanegar,<br />
Se noun m'en sèrvirieou commo s'èro uno barro<br />
Sur ta negro carcasso afin de t'ensuquar,<br />
N'ai pas proun de moun m<strong>au</strong>, f<strong>au</strong> qu'encar tinourrissi?<br />
L'Herissoun en passant li fet: — Vouestro malici,<br />
Fraire Rèinard,es justo; <strong>au</strong>ssi que vous fachaz<br />
Contro lèis <strong>Mo</strong>usquos; leis couchaz<br />
Et sèmpre vènoun mai. Sèmbloun cèrtens mangeaires,<br />
Ventrus, bèou disurs, flatejaires,<br />
Que pèr rèn manquarien l'houro d'un bouen repas.<br />
V'en v<strong>au</strong> desempachar, se voulèz, d'estou pas:<br />
Sieou cubèrt de pounchouns, en mi vioutan sur d'elis<br />
Vous lèis embroucharai. — Noun, noun, laisso m'aquelis,<br />
Respoundet lou Rèinard, vènoun de bèn dinar,<br />
Bessai m'espragnaran; se d'<strong>au</strong>tros lèis remplaçoun<br />
Lèis foudra mai far bouffinar;