LEI TROUBAIRE MARSIHÉS Obro deis Encian, un Eissame de ...

LEI TROUBAIRE MARSIHÉS Obro deis Encian, un Eissame de ... LEI TROUBAIRE MARSIHÉS Obro deis Encian, un Eissame de ...

sites.univ.provence.fr
from sites.univ.provence.fr More from this publisher
27.04.2013 Views

LIPETUN La Venus d'Avignoun Pèr marca lou centenàri dóu brihant pouèto Teoudour Aubanel, avèn agu l'autourisacien touto particuliero de soun enfant Jan Teoudour-Aubanel de publica La Venus d'Avignoun, aquelo perlo que tiran dóu beluguié dei Fiho d'Avignoun, “ veritable escrin de pèiro preciouso, ounte nosto Prouvènco, quand voudra se faire belo, à bèl èime pòu pesca. ” La Pignato e sei leitour fan sei gramaci à l'amistous Moussu Jan Teoudor-Aubanel. Sis iue d'enfant, founs e verdau, Si grands iue pur vous dison: Dau! Un pau risènto, un pau mouqueto; Tèndri, se duerbon si bouqueto; Si dènt, pu blanco que lou la Brihon... Chut! qu'arribo: vès-la! Tout-just s'a quinge an, la chatouno. Passes plus, que me fas mouri, O laisso-me te devouri De poutouno! Arrage soun péu negrinèu S’estroupo à trenello, en anèu; Un velout cremesin l'estaco; Fouita dóu vènt, de rouge taco Sa caro bruno e soun còu nus: Dirias qu'es lou sang de Venus Aquéu riban de la chatouno. Passes plus, que me fas mouri, O laisso-me te devouri De poutouno! Oh! quau me levara la set De la chato?... A ges de courset: Sa raubo, fièro e sèns ple, molo Soun jouine sen que noun tremolo Quand marcho, mai s'arredounis Tant ferme, que subran fernis Voste cor davans la chatouno.

Passes plus que me fas mouri... Camino, e la creirias voulant: Souto la gràci e lou balans Dóu fres coutihoun, se devino Anco ardido e cambo divino, Tout soun cors ufanous enfin; Mai se vei que si petoun fin E si caviho de chatouno Passes plus que me fas mouri... A moun còu, si bèu bras tant dous, Li crousèsse un jour tóuti dous! Sa man porto panca la bago: Pòu veni, lou nòvi que pago Emé castèu, diamant, tresor, L’embandis! Vòu liga soun sort Em'un fiéu d'amour, la chatouno. Passes plus, que me fas mouri... Aièr, perqué, davans l'oustau, Me jitères un regard tau Que n'en brule la fèbre encaro? Viro d'alin, viro ta caro Sus la paret, quand siés vers iéu; Coume la flamo dóu fusiéu, Tis iue m'esbrihaudon, chatouno! Passes plus, que me fas mouri... Mai t'enchau bèn I Fas toun camin, Semenant trebau e fremin Dins lou pitre di jouvenome. As tort! Vau miés que la car drome, Coume soumiho lou lioun Qu'alongo, óublidant lou taioun, Soun orro tèsto au sòu, chatouno. Passes plus, que me fas mouri... Ah! se n'en pode parla 'n res, A la feruno di fourèst L'anarai dire, quand, sèns luno, Dins la niue, l'auro revouluno;

LIPETUN<br />

La Venus d'Avigno<strong>un</strong><br />

Pèr marca lou centenàri dóu brihant pouèto Teoudour Aubanel, avèn agu<br />

l'autourisacien touto particuliero <strong>de</strong> so<strong>un</strong> enfant Jan Teoudour-Aubanel <strong>de</strong> publica<br />

La Venus d'Avigno<strong>un</strong>, aquelo perlo que tiran dóu beluguié <strong>de</strong>i Fiho d'Avigno<strong>un</strong>, “<br />

veritable escrin <strong>de</strong> pèiro preciouso, o<strong>un</strong>te nosto Prouvènco, quand voudra se faire<br />

belo, à bèl èime pòu pesca. ” La Pignato e sei leitour fan sei gramaci à l'amistous<br />

Moussu Jan Teoudor-Aubanel.<br />

Sis iue d'enfant, fo<strong>un</strong>s e verdau,<br />

Si grands iue pur vous dison: Dau!<br />

Un pau risènto, <strong>un</strong> pau mouqueto;<br />

Tèndri, se duerbon si bouqueto;<br />

Si dènt, pu blanco que lou la<br />

Brihon... Chut! qu'arribo: vès-la!<br />

Tout-just s'a quinge an, la chato<strong>un</strong>o.<br />

Passes plus, que me fas mouri,<br />

O laisso-me te <strong>de</strong>vouri<br />

De pouto<strong>un</strong>o!<br />

Arrage so<strong>un</strong> péu negrinèu<br />

S’estroupo à trenello, en anèu;<br />

Un velout cremesin l'estaco;<br />

Fouita dóu vènt, <strong>de</strong> rouge taco<br />

Sa caro br<strong>un</strong>o e so<strong>un</strong> còu nus:<br />

Dirias qu'es lou sang <strong>de</strong> Venus<br />

Aquéu riban <strong>de</strong> la chato<strong>un</strong>o.<br />

Passes plus, que me fas mouri,<br />

O laisso-me te <strong>de</strong>vouri<br />

De pouto<strong>un</strong>o!<br />

Oh! quau me levara la set<br />

De la chato?... A ges <strong>de</strong> courset:<br />

Sa raubo, fièro e sèns ple, molo<br />

So<strong>un</strong> jouine sen que no<strong>un</strong> tremolo<br />

Quand marcho, mai s'arredo<strong>un</strong>is<br />

Tant ferme, que subran fernis<br />

Voste cor davans la chato<strong>un</strong>o.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!