LEI TROUBAIRE MARSIHÉS Obro deis Encian, un Eissame de ...

Lou Faroun
Lou Faroun
Lou Jacot, que fasié la mino
Si sourtè de soun tian e s'anè metre au caud.
De vèspre, lou chin de l'oustau
Que venié de toumba dins uno pouso-raco,
Lèu, lèu, davans lou fue courrè pèr si seca.
— Ah! li fè lou Jacot, as fa meme pecat,
As di tambèn qu'èro de vaco?
Pèr dire au Cabanoun
L'infèr
Pèr si venja d'un cardinau,
Marrit pagadou e brutau,
Miquel-Ange, lou famous pintre,
Quand pintè soun Infèr, un jour lou metè dintre.
Aquest en se vesènt frapant sus lou tablèu,
Venguè faire seis estampèu
Au Papo, qu'avié fa pourta dins sa capello
Uno pinturo tant bello.
— Cresès-ti, li diguè, qu'acò mi siegue egau
Que póusqui de l'infèr vèire li flamo ardènto
Lipa moun cors de cardinau
Sènso que n'en crèbi de crento?
O! Grand Sant Paire, que diran
Lei mounjo emè lei capelan
De vèire un prince de l'Egliso
Au banaru Satan servi de groumandiso?
Un espetacle ansin devèn escandalous,
Fès-mi leva d'aqui, vous n'en prègui à ginous!
— Avès bèn marrido memòri,
Diguè lou Papo au Cardinau tout counfoundu,
M'es permés de tira quaucun dóu Purgatòri
Mai de l'Infèr m'es defendu.