sounet - Université de Provence

I’aguèsse enca tant de mistèri?
Trop tard recounèisse mi tort:
Tout finis pas au cementèri!
Ai fa la fauto, la béurai.
Mai, avans, o brave sant Pèire,
Un moumenet leissas-me vèire
Moun ouncle, e pièi m’enanarai.
— Toun oncle! Quet ouncle ?
— Matèri,
Un, brave ome, un penitènt blanc…
— Counèisse proun soun batistèri:
Diéu l’a manda buscla li flanc
Au Purgatòri pèr cènt an.
— Éu, pèr cènt an? malavalisco!
E per-de-que?
— Pèr uno bisco:
Sabes que pourtavo la crous
I proucessioun grando fèsto?
Un jour, pèr éu bèn malurous,
De gandard se meton en tèsto
De lou bèn faire endiabla. Rèsto
Que s’esparpaion sus lou Cous.
A bèllis un, à bèlli dous;
Pièi, un d’éli se bouto à dire:
— Tè! Matèri porlo la Crous!
E, sus soun nas, vague de rire.
Un pau pu liuen s’entènd redire:
— Tè! Matèri porlo la Crous!
Matèri se despacientavo;
Pertout lou crid se repetavo:
—Matèri, que porto la crous!
Un cop de mai èro furious.
—Tè! ves Matèri, de-que porto?
Un ié vèn. Matèri s’emporto:
— Porte… porte... ié fai, tout blu,
Porte… un viedase coume tu!…
E toun ouncle, irrita coume èro,
Toumbè rede de la coulèro.