sounet - Université de Provence

E vague de vira la manivello! Anen,
Viro que viraras! Tambèn, la bestiouleto
Sachè de-cor en pau de tèms:
E aro quau vòu de brouqueto?
O bèn
Siéu un paure vioulounaire!
Dóu cassaire lou Papo ère pas lou coumpaire.
Or, s’endevèn qu’un jour noste ome avié penja
La gàbio à-n-un clavèu planta davans sa porto.
La couquihado alor pren sa voues la pu forto
E se met à cantourleja.
Eici sian! Mai nosto sereno,
Au-liò de faire: Tout èi miéu!
Coume lis aucèu de sa meno,
Siblavo d’èr qu’èron pas siéu.
L’asard vòu que sa cambarado
Qu’un jour d’aqui s’èro escapado,
Vèn à voulastreja tout proche de l’oustau:
E zóu! se vai quiha d’un saut
Sus la gàbio pintourlejado.
— Piéu! tout èi miéu! fasié la nouvello arribado.
— E aro quau vòu de fagot,
Matagot?
Ié replicavo l’engabiado,
— Ai! ma sorre, de-qu’es acò?
Ié fai la campèstro aucelino
Emé soun piéu tant dous, emé sa voues tant fino,
Ounte as aprés aquéli mot?
Te coumprene pas pus! Que te plagne, pecaire!
Oh! remèmbro-te dounc li cant de nosto maire
E li cansoun d’amour que tenèn dóu bon Diéu!
Vai, ma sorre, crèi-me, piéuto mai coume iéu!
Aguè bèu la prega de tóuti li maniero,
Lou paure aucèu de champ degaiè sa preiero.
S’enanè.
L’autre aucèu, doublamen presounié,
Esclau de la gabiolo e de la serineto,
Remoumiavo toujour soun: Quau vòu de brouqueto?
Talamen que souvènt soun mèstre ié venié:
—Te vos teisa, senòdi,
Que me vènes en òdi!...