Yannis Mouzakitis_Doctoral_Thesis.pdf - Nemertes - Πανεπιστήμιο ...

Κοινωνικοτεχνική προσέγγιση των βιοµηχανικών οικοσυστηµάτων
− ανάπτυξη καινοτοµιών (σε άµεσες και έµµεσες οικοβιοµηχανικές
τεχνολογίες)
− διευρυµένη συµµετοχή (από εµπλεκόµενους που προέρχονται κι από τα δύο
υποσυστήµατα (ανάπτυξης και χρήσης) τεχνολογίας.
Τα αποτελέσµατα της αξιολόγησης των υφιστάµενων περιπτώσεων
οικοβιοµηχανικής ανάπτυξης υπό το πρίσµα της στρατηγικής διαχείρισης
θυλάκων παρουσιάζονται στον Πίνακα 7.4, από όπου προκύπτουν τα εξής
συµπεράσµατα:
− Πρώτα από όλα, επιβεβαιώνεται η ασύµµετρη σχέση που επισηµάνθηκε
στην αρχή του κεφαλαίου, ανάµεσα στα υποσυστήµατα ανάπτυξης και
χρήσης τεχνολογίας, αφού µόνο εννιά περιπτώσεις σε σύνολο τριάντα δύο,
παρουσίασαν ανάπτυξη καινοτοµιών.
− Λίγες ήταν επίσης οι περιπτώσεις παροχής προστασίας (η οποία όπως
παρουσιάσαµε στην προηγούµενη παράγραφο συνίσταται σε οικονοµική
ενίσχυση από τοπικές/εθνικές κυβερνήσεις ή την Ευρωπα�κή Κοινότητα).
Ακόµη λιγότερες είναι οι περιπτώσεις όπου η συµµετοχή είναι διευρυµένη
και στο εγχείρηµα εµπλέκονται άλλοι φορείς (πανεπιστήµια, ερευνητικά
κέντρα) που σχετίζονται µε παραγωγή γνώσης και τεχνολογιών. Με άλλα
λόγια, σπάνια έχει δηµιουργηθεί το απαραίτητο κοινωνικό δίκτυο
υποστήριξης 18 .
− Το πλέον δηµοφιλές µοντέλο διακυβέρνησης είναι εκείνο της αυτό-
διακυβέρνησης, αλλά όπως θα εξηγήσουµε παρακάτω, το πλέον
επιτυχηµένο (υπό το πρίσµα της κοινωνικοτεχνικής προσέγγισης( φέρεται να
είναι εκείνο της συν-διακυβέρνησης.
Η κατάσταση που περιγράφηκε (έλλειψη καινοτοµιών, απουσία
διευρυµένης συµµετοχής), ερµηνεύει, υπό το πρίσµα της κοινωνικοτεχνικής
προσέγγισης, την αποτυχία των υφιστάµενων βιοµηχανικών οικοσυστηµάτων
όσον αφορά τη διείσδυση του οικοβιοµηχανικού µοντέλου ανάπτυξης στο ισχύον
τεχνολογικό καθεστώς.
18 Για την αναγκαιότητα του κοινωνικού δικτύου υποστήριξης, βλέπε και παράγραφο 5.5.
181