29.01.2013 Views

Untitled - Revista Pensamiento Penal

Untitled - Revista Pensamiento Penal

Untitled - Revista Pensamiento Penal

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

DE AMOR Y DE FEUDOS: LECTURA JURÍDICA 519<br />

totalidad para lo bueno y para lo malo. Servir, en última instancia, esa<br />

sujeción plena que lleva a cumplir todos los mandatos derivados de la<br />

sola voluntad de la señora. Es la aniquilación de una voluntad propia que<br />

ha sido enajenada a favor del ser amado. 151<br />

Como forma última de mostrar ese amor, ese servicio, y de plasmar<br />

en la realidad cotidiana el mismo, hallaríamos el propio arte de trovar,<br />

es decir, la escritura y la canción como arma al servicio del propio amor<br />

feudal, dado que esa exaltación es también una forma de servicio en su<br />

máxima expresión. 152 La pena viene causada precisamente por aquellos<br />

casos en los cuales la señora no acepta los servicios del vasallo. Cobra<br />

tintes de inmensa amargura y de dolor prácticamente infinito. La muerte<br />

del vasallo parece ser la conclusión necesaria, de la cual no está excluida<br />

la voluntad del señor, es decir, que éste pudo bien decidir de modo voluntario<br />

ese estado previo e inevitable a la muerte al que se ve avocado el<br />

servidor.<br />

Pero la relación feudo-amorosa implica más detalles. Otro de los elementos<br />

que tipifican aquélla, y que es reiterado por el poeta, consiste en<br />

el silencio respecto a la denominación de la mujer amada. Ninguna de las<br />

composiciones, salvo contadas excepciones, se refiere nunca a la amada<br />

empleando su propio nombre. Acaso es otro de los deberes que se imponen<br />

al vasallo y que éste debe cumplir escrupulosamente. El silencio es<br />

151 Mandado como aviso, anuncio, recado de la señora, pero siempre con ese componente<br />

de ordenación, de coactividad, que deriva de la relación feudal, en ibidem, I, 8: “Ca<br />

ja eu sempre guardar-m’ei / d’aver mais ben do que og’ei, / se por vosso mandado non”;<br />

I, 304: “Ca sempr’eu serei pagado / de quanto s’ela pagar’, / e de fazer seu mandado, /<br />

se m’ela quiser’ mandar”; I, 332: “Digas-me mandado de mia senhor”; I, p. 343: “E mui<br />

longi d’oir vosso mandado”; I, 347: “Poi-la que non fosse nada / por mi é tan alongada /<br />

de min, que non sei mandado / d’ela, nen de mia fazenda”; I, 355: “Nenhun conselho boo<br />

que filhar, / porque non fiz seu mandado enton”; I, 414. “Pois minha senhor me manda”.<br />

152 Ibidem, I, 232: “A boa dona, por que eu trobava”; I, 247: “Que mui grad’ eu querria<br />

fazer / una tal cantiga por mia senhor / qual a devia fazer trobador / que atal senhor fosse<br />

ben querer… Tan muit’avia mester de saber / trobar mui ben quen por atal senhor / trobar<br />

quisesse”; I, 279: “Pero eu vejo aquí trobadores , / senhor e lume d’este olhos meus, / que<br />

troban d’amor por sas senhores / non vej’eu aquí trobador, par Deus”; I, 306: “E porque<br />

m’ora quitei de trobar, / muitos me teen por quite d’amor”; I, 346: “Pero que mia senhor<br />

non quer / que por ela trobe per ren, / nen que lhi diga quan gran ben / lhi quero, vel en<br />

meu cantar”; I, 352: “Ja m’eu quisera leixa de trobar, / se me leixass’ a que mi-o faz fazer”;<br />

I, 372: “Muitos teen oje por meu trobar / ca mi-o non faz nulha dona fazer; / e be-no<br />

poder pora si teer”; I, 446: “Muitos me preguntan, per boa fe, / preguntas que non devian<br />

fazer, / que lhes diga por quen trob’, ou qual é”.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!