apoio social e hipertension arterial esencial - Universidade de Vigo

3.- EVOLUCION DA TENSION ARTERIAL
Para coñecer como evolucionan os niveis de tensión arterial, durante o tempo en que os
pacientes foron controlados no estudio, podemos facer dúas aproximacións:
- Ver como se comportan as cifras finais de tensión arterial respecto da tensión arterial
ó inicio do estudio.
- Ver o grao de control da hipertensión dos pacientes ó final do tempo avaliado.
Para a primeira aproximación, construímos unha variable continua das cifras de tensión
arterial ó longo do seguimento, a que denominamos TENSION ARTERIAL DIFERENCIAL, que
é o resultado da diferencia existente entre a tensión arterial final menos a tensión arterial inicial.
Para a segunda análise, estratificamos as cifras de TA que presentan os pacientes ó final
do estudio en bo/mal control, segundo estean por riba/baixo do umbral 140/90 mmHg. A esta
nova variable chamámoslle TENSION ARTERIAL FINAL, e será analizada máis adiante. Para
todos os apartados analizamos separadamente as tensións arteriais sistólica e diastólica.
Tensión arterial diferencial (TA final – TA inicial).
Nas gráficas que mostramos a continuación exprésase a evolución da presión arterial
durante o tempo analizado. Os pacientes que rebasan a liña do cero presentan ó final do estudio
un incremento da tensión arterial; pola contra, os individuos situados por debaixo experimentaron
un descenso da tensión arterial ó longo do seguimento. Como podemos ver nas gráficas 2 e 3,
os pacientes hipertensos con cifras tensionais máis elevadas ó inicio do estudio presentan un
maior descenso durante o seguimento. Este comportamento é obxectivable tanto para a tensión
arterial sistólica como diastólica.
73