Baixar aquí o pdf - Consello da Cultura Galega

100 Belén Fortes
ria e adaptándoo ó tratamento dos máis variados asuntos. Verbo
disto, pénsese no papel de Curros na creación da Academia Galega,
institución destinada a emprende-lo estudio rigoroso e sistemático
do idioma, así como no empeño persoal que Curros poría en depura-lo
galego, limpándoo progresivamente de castelanismos e neoloxismos
para convertelo nunha lingua máis culta e civilizada,
capaz de convertese desde a particularidade galega –pero afastándose
do costumismo, do folclórico e provinciano–, en vehículo de
expresión de temas e preocupacións universais. Sen embargo, e
aínda que as disensións a este respecto son pequenas, Curros non
sempre comparte as mesmas ideas sobre a misión do poeta de
Galicia que Murguía. Así, na nota que acompaña a publicación da
lenda El Maestre de Santiago (2ª ed., Madrid, Impr. Moderna, 1892)
lemos: “Las Ordenes militares estaban heridas de muerte; luchaban
con el espíritu moderno, y el poeta ya no tenía la misión ni estaba
en el deber de cantar el pasado”, onde vemos que distinta é esta
reflexión –guiada polo ideal de Progreso da época– da habitual
atención que Murguía sempre lle prestou ó pasado, apelando ós
escritores galegos a que fixesen o propio con vistas a rescatar do
esquecemento calquera dato ou noticia que puidese ilumina-la
escuridade en que se atopaba sumida a Historia de Galicia.
Un non menos importante punto de encontro entre Curros
e Murguía atópase en que ámbolos dous comparten unha ideoloxía
política semellante, de tipo liberal, progresista, demócrata e
republicana. Por outra parte, o primeiro deixa translucir en diversas
ocasións que se atopa imbuído de parte do ideario político
rexionalista defendido por Murguía, algúns dos postulados do cal
se translocen en distintos artigos aparecidos no xornal La Tierra
Gallega, no Estudio biográfico-político de Eduardo Chao (1893) e no
prólogo a Galicia de Juan Rivero (1905), ademais de na súa poesía,
sendo habitual nos seus traballos a crítica da emigración, a centralización,
o caciquismo, o regateo do ferrocarril a Galicia, as cargas
arancelarias sobre esta, o despoxo da súa Capitanía Xeneral, etc.
Neste sentido, o 13/5/1894, acabado de chegar a Cuba, Curros
escribe en La Tierra Gallega n.º 11 un artigo en que se amosa par-