Baixar aquí o pdf - Consello da Cultura Galega

606 Ana Belén Fortes / Xosé Anxo García López
tra el, titulado España y Cuba: Réplica a juicios de Curros
Enríquez sobre un libro de Montoro, do cal é autor Enrique
Novo. Curros contesta a Novo a través dos artigos “En
defensa propia” e “Más en defensa propia” (La Tierra
Gallega, n.º 13 e 14, 15/05/1894 e 22/05/1894), onde se
defende das devanditas acusacións.
O 27 de maio aparece o seu poema “La mujer
cubana” na publicación El Fígaro (n.º 18, La Habana), que
lle daría moita popularidade na illa, e mesmo sería reproducido
polo Diario de la Marina. Calveiro relata como esta
composición foi enviada por Curros a un concurso celebrado
en Cienfuegos ó pouco de chega-lo noso autor a
Cuba, e no cal, malia a súa superior calidade, non obtivo o
premio ó que aspiraba, posiblemente por non ser Curros
natural da illa.
Publícase na Habana o poemario Soidades. Versos en
galego, de Lugrís Freire, acompañado dunha “Carta-Prólogo”
de Curros datada o 28 de xuño dese ano.
O Día de Santiago dese ano, primeiro 25 de xullo
de Curros en Cuba, o poeta é invitado ó acto do Centro
Gallego no que a colonia galega festexa o Día do Apóstolo,
celebrado no Teatro Payret, ocasión para a cal compón o
poema “Pol’a unión”, que sería recitado pola tiple galega
Dorinda Rodríguez. Este texto sería publicado uns días
despois en La Tierra Gallega (n.º 28, 29/07/1894).
Calveiro acredita que Curros mantén nesta época
constantes polémicas con Enrique José Varona (con quen
nunca estivo de acordo en cuestións políticas), Manuel
Sanguily, Diego Vicente Tejera, cos redactores de La
Discusión e cos de El Mundo, aínda que a que acadaría maior
sona sería a sostida co xornalista Francisco Hermida.
1895 Comeza a segunda Guerra de Cuba.
Curros pide a autonomía para Cuba nos seus artigos
periodísticos, sendo acusado de traidor desde sectores
contrarios á concesión de liberdades á illa. Asemade, prodúcense
unha serie de tirapuxas entre o escritor de
Celanova e o Centro Gallego da Habana, ó que este devol-