Baixar aquí o pdf - Consello da Cultura Galega

600 Ana Belén Fortes / Xosé Anxo García López
Carballo Calero achégano-lo dato de que este ano
Curros publica “Elogio de la muerte” (traducción de seis
sonetos de Antero de Quental), apéndice da segunda edición
de Os sonetos completos de Antero de Quental publicados
por Oliveira Martins (Porto).
1887 En marzo deste ano é publicado o poema de Curros “Á
Sociedade Lírica d’Habana ‘Aires d’a miña terra’”, Galicia (A
Coruña, n.º 3, marzo de 1887).
Curros entra en xuño como redactor-xefe no recentemente
fundado El País, (Carré Alvarellos é o único que
sitúa este feito un pouco antes, en 1886), cargo que exerce
ata a súa partida para Cuba en 1894 (ou ata 1892-93
segundo outras fontes). Neste rotativo publica artigos de
fondo, reportaxes (ás veces co pseudónimo de Sebastián
Zurita), poemas, recensións bibliográficas, crónicas de arte,
e encargarase da sección “Comentarios [Políticos]”, de gran
popularidade.
O 26 de xuño aparece “Madrigal. Á...” na publicación
ferrolá Las Provincias Gallegas.
No período comprendido entre os anos 1887 e
1892, Curros escribe crítica de arte, biografías de poetas
portugueses (Antero de Quental, Guerra Junqueiro...),
recensións, críticas de estreas teatrais, etc.
Nace o cuarto fillo do poeta, Augusto. Curros
escribe nesta altura poemas para o seu libro Brétemas,
manuscrito que destruirá ó ano seguinte. O 27 de novembro
dá a coñece-la composición “En el álbum de A. P.” (Café
con gotas, Santiago, n.º 1).
1888 Galicia Humorística (Santiago de Compostela) acolle varias
composicións de Curros: o 30 de xaneiro publica o seu
poema en galego “[Évos a léngoa gallega]” (n.º 2), mentres
que o 15 de marzo aparece nas súas páxinas “A Amalia
Rico. Kásida árabe” (n.º 5, escrita en Madrid no ano 1888).
Pola súa banda, o xornal compostelán El País Gallego
reproduce o poema “El diente” (escrito contra 1875) no
número extraordinario dedicado á Festa do Apóstolo.