Baixar aquí o pdf - Consello da Cultura Galega

598 Ana Belén Fortes / Xosé Anxo García López
monasterio de Celanova” na publicación madrileña La
Ilustración Cantábrica n.º 23.
1883 É declarado cesante, segundo algúns estudiosos, na
Delegación de Facenda de Ourense, e regresa coa súa familia
a Madrid, onde permanecerá ata 1888. Este ano Curros
volve exerce-lo xornalismo no órgano republicano El
Porvenir (Madrid), onde tamén publica entre 1883 e 1886
en folletón traduccións de poetas portugueses (Teófilo
Braga, Guerra Junqueiro, Antero de Quental...), baixo o
título Lira lusitana, algunhas reproducidas en 1894 en El
Diario de la Familia, e posteriormente publicadas no tomo
V das súas Obras completas. O 28 de abril dese ano publica
o seu “Prólogo (a Lira lusitana)” en El Porvenir. Vilanova
Rodríguez e Carré Alvarellos sosteñen que, tras deixar este
periódico, Curros colaborará en El Progreso, xornal tamén
republicano. Melendo Abad e González-Besada citan
igualmente a participación de Curros neste periódico e
sosteñen que as poesías traducidas do portugués e aparecidas
en El Porvenir proxectaba publicalas en volume á
parte co título de La lira lusitana, proxecto que non chegaría
a ver realizado.
Waldo Álvarez Insua publica na Habana un libro
favorable sobre o primeiro poemario de Curros: Manuel
Curros Enríquez. Aires da miña terra. Juicio crítico por...
Antes de que acabe o ano, ve a luz a Corona fúnebre
a la memoria del llorado poeta gallego Andrés Muruais, 30
Noviembre 1851-21 Octubre 1882, (Pontevedra, Imp. de J.
Millán, 1883), na que Curros colabora coa composición
poética en castelán “A Andrés Muruais, muerto. Soneto”.
1884 Marcial Valladares publica o seu Diccionario gallego-castellano.
1885 O 15 de xullo deste ano falece Rosalía de Castro. A xuízo
dalgúns dos seus biógrafos, Curros escribe entón o poema
“A Rosalía”. Vilanova Rodríguez sostén que Curros asistiu ó
enterro de Rosalía en xullo de 1885 –remitíndose ás afirmacións
do seu médico de cabeceira, Manuel Carballido–,