Baixar aquí o pdf - Consello da Cultura Galega

582 Ana Belén Fortes / Xosé Anxo García López
O noso autor realiza os primeiros estudios (iniciados
probablemente contra 1855) no Colexio de primeira
ensinanza de D. Manuel Rebollo.
1861-65 Traballa no escritorio do pai.
1863 Publícase o libro Cantares gallegos de Rosalía de Castro.
1865-66 Probablemente por esta época, contando case 15 anos de
idade, Curros abandona o fogar e diríxese a Madrid, pasa
quizais antes pola Coruña, dato que consignan Luís Carré
Alvarellos, Alberto Vilanova Rodríguez, Adolfo V. Calveiro
ou Xesús Alonso Montero. Circulan distintas versións sobre
os motivos desta fuga: por ser sorprendido lendo algún libro
–Odas e baladas de Víctor Hugo– e castigado, como sosteñen
Carré Alvarellos ou Melendo Abad e González-Besada;
a causa do borrancho no documento que copiaba, polo que
se refire a Celso Emilio Ferreiro; ou tras unha pelexa con
outro neno na que esgaza o seu traxe, como recolle Vilanova
Rodríguez. Cid Hermida sitúa a fuxida en 1866, mentres
que Casares opina que esta tería lugar entre finais de 1866
e os nove primeiros meses de 1867.
C. E. Ferreiro sostén que Curros se dirixe primeiro
a Ourense, onde procura o seu amigo Pepe Porras e dorme
nun forno de pan, viaxa logo a Madrid (o mesmo biógrafo
apunta que á casa do seu irmán Ricardo na rúa de Serrano).
Segundo afirman Carré Alvarellos e o resto dos seus estudiosos,
en Madrid gozará do asilo e da protección de
Modesto Fernández González, funcionario do Ministerio de
Fomento.
A esta experiencia da fuxida alude o noso autor no
seu poema “El olmo del Miño”. A versión sostida por
Melendo Abad e González-Besada mestura o abandono do
fogar coa lenda da estadía de Curros en Londres: de acordo
cos devanditos biógrafos, Curros escapa, ós poucos días
da malleira que lle inflixe o pai, na compaña do seu irmán
maior, que o abandona tras negarse a seguilo, e chega á
Coruña coa idea de emigrar. Na cidade herculina introdú-