Baixar aquí o pdf - Consello da Cultura Galega

Intrahistoria da casa dos poetas... 551
diente de expropiación e o recurso presentado por Ana María
González Calviño, acorda que “no ha lugar a decretar la suspensión
de la efectividade del acto impugnado en el recurso”.
Pola súa banda a Dirección Xeral de Xustiza e Relacións
coas Corporacións Locais, pertencente á Consellería de Economía
e Facenda, que é a encargada de tramitar as expropiacións, solicítalle
ó Concello unha Certificación de existencia de consignación
orzamentaria para a execución da obra, contía esta que, como quedou
consignado no proxecto técnico, ascendía en total a 70
millóns de pesetas.
23 de agosto de 1993. O alcalde pon en coñecemento da situación
ó presidente da Xunta: A imposibilidade de acadar un acordo,
por carecer o Concello desa contía para tal efecto, provoca, tanto
no seo da corporación coma do Patronato, unha reacción que leva
ó alcalde, Antonio Mouriño, a pórse en contacto co presidente da
Xunta; xa que logo, o único xeito de desbloquear o trámite pasa
porque sexa esta institución a que se faga cargo dese orzamento.
Con tal motivo, o alcalde remítelle ó presidente unha carta
en que lle expón os motivos que xeran a súa comunicación e lle fai
ver que o futuro da Casa de Curros depende exclusivamente de
que a Xunta de Galicia adquira a responsabilidade de recuperala.
Dun xeito paralelo, o Patronato acorda, nunha reunión
celebrada para o efecto, convidar a un representante de cada partido
político con representación no Parlamento, para que participen
no acto de entrega do premio “Celanova, Casa dos Poetas” que
se lle vai facer a Xesús Alonso Montero o día 31 e, ó mesmo tempo,
informalos do atranco, o camiño sen saída en definitiva, no que
entrara o expediente expropiatorio.
Ó acto asisten María Xosé Porteiro polo PSOE, Amaia
Pérez-Eizaguirre polo PSG-EG, Xosé Enrique Rodríguez Peña polo
BNG e Victorino Núñez polo PP, acompañado do presidente da
Deputación provincial, Xosé Luís Baltar. O acto resulta especialmente
fructífero, non xa só pola reivindicación que Xesús Alonso
Montero fixo do edificio, pedindo que a casa se converta nun futuro
próximo nun “museo vivo” e presentando un proxecto do contido
que el pensa que se lle ha de dar á casa, senón porque no