Baixar aquí o pdf - Consello da Cultura Galega

Intrahistoria da casa dos poetas... 535
agradecimiento, haciéndonos recordar este último con sus canciones
gallegas y estrofas que en su lira de poeta cantó el muy ilustre hijo de
esta villa, Manuel Curros Enríquez.
O agradecemento tamén o fan extensible os concelleiros
celanovenses “a los coros gallegos de Orense, Os Enxebres y De
Ruada”.
Realmente a xornada do 16 de setembro foi un día de verdadeira
devoción popular cara a Curros Enríquez. Hai documentación
gráfica que así o testemuña. Sen embargo, a casa seguía
pechada ou en mans alleas.
Pechémola, pois, cunha copla popular inédita, escrita polo
irmán de Celso Emilio, o procurador Pepe Ferreiro:
Curros, en bronce fundido
quedas huxe inaugurado.
O sitio é bo, nada falta,
o peito na pedra erguido
i alá, de frente, Penalta.
Pra traguerche compañía,
puxéronte entre palmeiras,
has ter xardín un día,
con balaustradas nas beiras.
E nos días de feirón,
co bigote retorcido,
escoitarás coplas de cego,
chéirache o pulpo cocido
i ouvirás falar galego.
9 de xullo de 1952. Parte da casa muda de donos: Posiblemente
consciente de que ese fervor colectivo pro-currosiano ía xerar algún
problema de reivindicación institucional cara á parte de casa que
aínda estaba en mans privadas, Peregrina Martínez decide redactar
un documento de propiedade da súa parte en favor da familia que
a coidara durante os últimos anos. A fórmula legal escollida para
facer traslado da súa propiedade é a dunha permuta desta parte da
vivenda por un centeal situado en Barxa, por medio da cal a casa