Baixar aquí o pdf - Consello da Cultura Galega

516 Antonio Piñeiro
e con esta data véndelle a súa parte a Benjamín Martínez Freire,
“casado, hornero, de 49 anos de edad y vecino de la Calle Arenal”,
polo prezo de 1.500 pesetas, “de las cuales 770 las recibió la vendedora
en el acto de otorgamiento de la escritura que se estracta
del comprador en moneda de plata y el resto al completo ya lo recibió
antes de tal otorgamiento (...)”.
Neste contrato aparecen algúns condicionantes que paga a
pena reproducir porque dalgún xeito son substanciais para entender
o futuro da casa:
Que lo atrás vendido es con todos los derechos y posesiones
anexas, incluso el derecho de pasear y tomar el fresco o el sol por
debajo del parral que está en la trasera de dicha casa y a lo largo del
muro que está al Sur.
1893. Curros abandona Madrid: Cansado probablemente da
vida familiar e da vida profesional de Madrid, Curros decide abandonar
a capital de España e volve a Galicia, onde pasa unha tempada
visitando a amigos e familiares, entre eles ó seu cuñado
Isidoro de la Cal y Rico, o pai de Pilar, Isabel e Amalia, que naquel
intre exerce de Secretario do Xulgado Municipal de Viana do Bolo.
22 de febreiro de 1894. Parte para A Habana: Dende o peirao
da Coruña, no vapor María Cristina, Manuel Curros parte para A
Habana
7 de xaneiro de 1902. Segregación de parte da horta: Como xa
foi dito, do predio anteriormente descrito segréganse 1 área e 19
centiáreas que pasan a ser propiedade de Pilar, Amalia e Isabel de
la Cal Curros, en virtude dun expediente posesorio aprobado polo
xuíz de Primeira Instancia de Celanova, e resolución que contesta
á demanda formulada polas netas de Curros, perante o erro rexistral
que lle outorgaba toda a horta da Casa de Curros á súa tía
Sofía.
7 de febreiro de 1902. Segunda hipoteca: Mentres a irmá do
poeta, Sofía, decide desfacerse pola vía rápida da parte da casa que
lle tocara en herdanza, as súas sobriñas, beneficiarias da outra
parte da edificación, tardan algo máis en dispoñer dela e incluso