Baixar aquí o pdf - Consello da Cultura Galega
Baixar aquí o pdf - Consello da Cultura Galega Baixar aquí o pdf - Consello da Cultura Galega
Intrahistoria da casa dos poetas... 511 na, comedor, bohardilla y galería acabada de edificar y señalada actualmente con el número 24, extensión superficial de toda ella tres áreas aproximadamente. Su valor 10 mil pesetas”. Esta descrición inscríbese no Rexistro da Propiedade con motivo dunha hipoteca á que se ve obrigado José María Curros Vázquez, cando conta xa con 87 anos de idade, por un préstamo de 3 mil pesetas que lle fai o procurador dos tribunais, tamén celanovés, Eduardo Castro y Cañeda, de 29 anos. Esta hipoteca é feita baseándose nos seguintes condicionantes: Cuarto.- Que si yo, notario deudor, pagase al acreedor don Eduardo el crédito de que se trata antes de mi fallecimiento es voluntad de dicho don Eduardo no exigirme rédito alguno, pero si yo notario falleciese sin pagar dicha deuda al expresado don Eduardo, he de satisfacer por el capital de 3 mil pesetas prestadas el interés legal del 6% anual a contar desde la fecha de esta escritura, pago al vencimiento de cada anualidad. Quinto.- El pago del capital prestado y réditos se probará sólo y exclusivamente a medio de escritura pública ante notario. Sexto.- Este préstamo se entiende libre de todo impuesto que será de cuenta de mi el notario, como también el importe de esta escritura, su copia, derechos al Estado, de liquidación, registro y demás, si bien los adelantará el don Eduardo, desde luego. Octavo.- Ambos otorgantes señalamos la jurisdiccióin ordinaria de esta villa para conocer todas las acciones provinientes de este contrato, y para oir todas las notificaciones y diligencias a que el mismo dé lugar. 2 de novembro de 1888. Cancelación da hipoteca: José María Curros cancela a hipoteca con Eduardo Castro, ó aboarlle as 3 mil pesetas, máis as 52 que importaban os gastos da escritura hipotecaria. Actúa como notario o de Gomesende, Arturo Cobelas. 30 de novembro de 1888. Testamento: José María Curros Vázquez “deseando evitar las dudas y pleitos que después de mi muerte podrían suscitarse entre mis herederos” fai testamento, pedindo, entre outras cousas, “que mi cuerpo cadáver se amortaje con hábito de San Francisco o San Benito y otro que elijan mis
512 Antonio Piñeiro cumplidores”. Nel desvela algunhas claves da súa vida, de certa significancia para o futuro do edificio: En primeiras nupcias casara en Santiago con Concepción Díaz Yáñez, con quen tan só tivo unha filla, chamada Socorro, que despois de estar casada co secretario do xulgado municipal de Viana do Bolo, Isidoro de la Cal y Rico, faleceu e quedáronlle tres fillas, Pilar, Isabel e Amalia, das cales Pilar e Amalia vivían no intre do testamento co seu avó. En segundas nupcias casou con Petra Enríquez, con quen neste documento só contabiliza tres fillos, Ricardo, Manuel e Sofía, o primeiro falecido logo de ter casado con Dolores Capua, de Madrid, e con quen tivo pola súa vez outros tres fillos, Ricardo, Manuel e Andrés, residentes en Madrid, onde reside así mesmo o propio Manuel Curros Enríquez, está tamén fóra do fogar do testamentario a súa filla Sofía. Así mesmo, o propio testamento explica algunhas das claves ata agora descoñecidas da casa e da circunstancia anacrónica da súa adquisición en 1857, que non explicaría o nacemento do poeta nela, pero que si comeza a explicarse ó ler a descrición dunha adquisición de madeira por parte de José María Curros precisamente para levar a cabo a construcción do edificio: Di así: (...) con objeto de tener casa en esta villa traté de comprar madera ya desde el año 1840 y lo hice de varios lotes de castaño sitos en los pueblos de Ansemil, San Martín Domés, Gandarela y otros puntos, que puesta en disposición de obrar la conservé hasta que habiendo comprado a Miguel Barreiros, vecino que fue de esta villa, terreno suficiente para ella y una huerta en las Traseras de la calle del Rollo, hoy del Príncipe, en Marzo de 1846, teniendo ya partida gran porción de piedra se empezó a obrar como se reconocen las paredes, pero como posteriormente compré la en que habito, que estaba empezada a hacer, se inviertieron en ella –y en otra que hice unida a ella por su trasera con cocina y patio– la mayor parte de dicha madera y piedra, lo mismo que en la que tengo sita en la Piedra de la Moa (...).
- Page 460 and 461: Curros e a Renaixença catalana 461
- Page 462 and 463: Curros e a Renaixença catalana 463
- Page 464: Curros e a Renaixença catalana 465
- Page 467 and 468: 468 J. Santos Simões Fala-vos tamb
- Page 469 and 470: 470 J. Santos Simões O pequeno Cur
- Page 471 and 472: 472 J. Santos Simões Um dos mérit
- Page 474 and 475: MANUEL CURROS ENRÍQUEZ E A SÚA PO
- Page 476 and 477: Manuel Curros Enríquez e a súa po
- Page 478 and 479: Manuel Curros Enríquez e a súa po
- Page 480 and 481: Manuel Curros Enríquez e a súa po
- Page 482 and 483: Manuel Curros Enríquez e a súa po
- Page 484 and 485: Manuel Curros Enríquez e a súa po
- Page 486 and 487: Manuel Curros Enríquez e a súa po
- Page 488 and 489: VISIÓN DE MANUEL CURROS ENRÍQUEZ
- Page 490 and 491: Visión de Manuel Curros Enríquez.
- Page 492 and 493: Visión de Manuel Curros Enríquez.
- Page 494 and 495: Visión de Manuel Curros Enríquez.
- Page 496 and 497: Visión de Manuel Curros Enríquez.
- Page 498 and 499: Visión de Manuel Curros Enríquez.
- Page 500: Visión de Manuel Curros Enríquez.
- Page 504 and 505: INTRAHISTORIA DA CASA DOS POETAS. U
- Page 506 and 507: Intrahistoria da casa dos poetas...
- Page 508 and 509: Intrahistoria da casa dos poetas...
- Page 512 and 513: Intrahistoria da casa dos poetas...
- Page 514 and 515: Intrahistoria da casa dos poetas...
- Page 516 and 517: Intrahistoria da casa dos poetas...
- Page 518 and 519: Intrahistoria da casa dos poetas...
- Page 520 and 521: Intrahistoria da casa dos poetas...
- Page 522 and 523: Intrahistoria da casa dos poetas...
- Page 524 and 525: Intrahistoria da casa dos poetas...
- Page 526 and 527: Intrahistoria da casa dos poetas...
- Page 528 and 529: Intrahistoria da casa dos poetas...
- Page 530 and 531: Intrahistoria da casa dos poetas...
- Page 532 and 533: Intrahistoria da casa dos poetas...
- Page 534 and 535: Intrahistoria da casa dos poetas...
- Page 536 and 537: Intrahistoria da casa dos poetas...
- Page 538 and 539: Intrahistoria da casa dos poetas...
- Page 540 and 541: Intrahistoria da casa dos poetas...
- Page 542 and 543: Intrahistoria da casa dos poetas...
- Page 544 and 545: Intrahistoria da casa dos poetas...
- Page 546 and 547: Intrahistoria da casa dos poetas...
- Page 548 and 549: Intrahistoria da casa dos poetas...
- Page 550 and 551: Intrahistoria da casa dos poetas...
- Page 552 and 553: Intrahistoria da casa dos poetas...
- Page 554 and 555: Intrahistoria da casa dos poetas...
- Page 556 and 557: Intrahistoria da casa dos poetas...
- Page 558: Intrahistoria da casa dos poetas...
512 Antonio Piñeiro<br />
cumplidores”. Nel desvela algunhas claves <strong>da</strong> súa vi<strong>da</strong>, de certa<br />
significancia para o futuro do edificio:<br />
En primeiras nupcias casara en Santiago con Concepción<br />
Díaz Yáñez, con quen tan só tivo unha filla, chama<strong>da</strong> Socorro, que<br />
despois de estar casa<strong>da</strong> co secretario do xulgado municipal de<br />
Viana do Bolo, Isidoro de la Cal y Rico, faleceu e quedáronlle tres<br />
fillas, Pilar, Isabel e Amalia, <strong>da</strong>s cales Pilar e Amalia vivían no intre<br />
do testamento co seu avó.<br />
En segun<strong>da</strong>s nupcias casou con Petra Enríquez, con quen<br />
neste documento só contabiliza tres fillos, Ricardo, Manuel e Sofía,<br />
o primeiro falecido logo de ter casado con Dolores Capua, de<br />
Madrid, e con quen tivo pola súa vez outros tres fillos, Ricardo,<br />
Manuel e Andrés, residentes en Madrid, onde reside así mesmo o<br />
propio Manuel Curros Enríquez, está tamén fóra do fogar do testamentario<br />
a súa filla Sofía.<br />
Así mesmo, o propio testamento explica algunhas <strong>da</strong>s claves<br />
ata agora descoñeci<strong>da</strong>s <strong>da</strong> casa e <strong>da</strong> circunstancia anacrónica <strong>da</strong><br />
súa adquisición en 1857, que non explicaría o nacemento do poeta<br />
nela, pero que si comeza a explicarse ó ler a descrición dunha<br />
adquisición de madeira por parte de José María Curros precisamente<br />
para levar a cabo a construcción do edificio:<br />
Di así:<br />
(...) con objeto de tener casa en esta villa traté de comprar<br />
madera ya desde el año 1840 y lo hice de varios lotes de castaño sitos<br />
en los pueblos de Ansemil, San Martín Domés, Gan<strong>da</strong>rela y otros<br />
puntos, que puesta en disposición de obrar la conservé hasta que<br />
habiendo comprado a Miguel Barreiros, vecino que fue de esta villa,<br />
terreno suficiente para ella y una huerta en las Traseras de la calle del<br />
Rollo, hoy del Príncipe, en Marzo de 1846, teniendo ya parti<strong>da</strong> gran<br />
porción de piedra se empezó a obrar como se reconocen las paredes,<br />
pero como posteriormente compré la en que habito, que estaba<br />
empeza<strong>da</strong> a hacer, se inviertieron en ella –y en otra que hice uni<strong>da</strong> a<br />
ella por su trasera con cocina y patio– la mayor parte de dicha madera<br />
y piedra, lo mismo que en la que tengo sita en la Piedra de la Moa<br />
(...).