Baixar aquí o pdf - Consello da Cultura Galega

A función de Curros no proceso de... 47
dentro do repertório redentorista 49 do movimento proto-nacionalista
galego, repertório este que xa se ten vinculado co tamén priorizado
polo movimento emancipador polaco 50 .
Curros bota man deste repertório en diversas ocasións. Asi,
no momento da sua coroación como poeta, lerá o seu poema “Ao
pobo cruñés”, onde se identifica o sofrimento da Galiza co da paixón
de Xesus Cristo:
Cesade, pois, que estas festas
sentan mal a un emigrado
e, máis que a min, fanlle falla
ao triste pobo galaico.
Esta croa, que me dades,
pra cando el trunfe eu lla gardo,
¡que abondo levou de espiñas
o corazón coroado! (p. 944)
Xa na “Introducción” aos Aires identificaba o idioma galego
como “Cristo das lenguas” (p. 328) e o poeta proclamaba-se
apóstolo, evanxelista da língua. E en 1895, no artigo “El símbolo”,
publicado en La Tierra Gallega, oferecia unha visión patriótica do
mesias cristián, do cal dicia que morreu por amar a sua pátria.
Desde a sua experiéncia histórica, vincula o que nós hoxe denominaríamos
o nacionalismo co internacionalismo, isto é, a base
universalista, de solidariedade mundial, dos movimentos de libertación
nacionais, particulares (como aqui une a postración da
Galiza cos conflitos bélicos de carácter imperialista máis relevantes
da sua época) 51 . Despois de falar do poder da palabra, o xornalista
49. Curros, nunha nota crítica de 1894, aplicará o termo “redención” a un povo concreto:
Cuba, ao dicer que o libro reseñado “Más que una colección de discursos, esta
obra debiera titularse ‘Historia de la redención del pueblo cubano’” (p. 1149). Tamén
no poema “¡Pola unión!”, de 1894, o poeta identifica o país cunha nai que hai que redimir:
“Véndote entre pena tanta, / teus bravos fillos ¿que fan?... / ¿En que pensan?...
¿Onde están, / que non collen os fouciños / e botándose ós camiños / a redimirte non
van?” (p. 897).
50. Vid. Rodríguez, 1988:230.
51. Asi, di de Xesus Cristo: “El amor a su patria era en El tan grande que no cabía en
la Judea, y se desbordó por el Universo, llamando a disfrutar de sus beneficios a todos
los hombres” (Curros, 1979:1.302).