Baixar aquí o pdf - Consello da Cultura Galega

Curros Enríquez e o seu cabodano... 403
son as anseas d-unha raza, o desexo d-un pobo. O fol patentiza as pretensiós
das suas notas no fungar alxebraico d-as adoutadas estrofas do poeta. E
mentras a voz treme o pobo impasibre cala, i o poeta..., o poeta morría!!... E
nos laconismos da tocata, a gaita sona co-a sordina, e chora, e vai decindo as
estrofas humanas da sua obra cumbre, mostrando a Galicia, na definición
esquemática, nunpoema de sintimentos, de nostalxias: tgapiz recamado d-as
iluminaciós cerebrales, pol-a ansia futura da liberdade.
Texto 19. Casas, Víctor, “Falando de Curros”, Heraldo de Galicia,
n.º 271, 7 de marzo de 1932, p. 2.
O pobo cruñés onde reposan as cinzas do noso poeta fai todol-os anos no
aniversario da sua morte unha procesión cívica co ouxeto de colocar na sua
campa uns ramilleiros de frores que son como a perduración da lembranza do
inesquecíbel e rebelde poeta. Iste aito ten ademais un caraiter de lembranza aos
galegos ilustres precursores do actual rexurdimento galego.
Fai anos expuxen a idea de que todol-os pobos galegos especialmente as
capitaes deberan facer aitos semellantes conqueríndose así a unión do
sentimento galego n’unha lembranza inmorredeira aos nosos homes
representativos que sexa ao mesmo tempo unha cobiza xenerosa que inspiran a
actuación patriótica d’aqueles galegos egrexios. Ourense, patria de Curros, non
debera estar ao marxe d’iste efemérides.
Hoxe, que rixen os destiños dos orgaísmos políticos da Galicia homes que
teñen de contaito con Curros o ideal de liberdade, debera acoller a idea e
comenzar a lle dar forma que prive pra sempre. Que as xeneraciós vindeiras
adeprendan a venerar a lembranza dos nosos homes e adequiran así a
preocupación de incorporar a sua aitividade ao ideal subrime que foi guión do
paso de Curros pol-o mundo. Un ideal que en parte está abranguido anque
esteña na aitualidade loitando por conquerir a sua defiñitiva consolidación.
Liberdade e galeguismo. Eis o pensamento de Curros que os galegos de
hoxe temos de seguir como o millor homenaxe a sua lembranza.
Con aitos púbricos como o que celebra todol-os anos no mes de Marzal o
conceito de liberdade e galeguismo vai aniñando fervorosamente no corazón
dos galegos de hoxe a quenes correspondemos abranguer na sua totalidade o
trunfo da idea que Curros inmortalizou nos seus versos que son vieiro
luminoso que, como un novo Camiño de Santiago, siñala os vieiros de Galicia
do porvir.