Baixar aquí o pdf - Consello da Cultura Galega

372 Ramón Nicolás Rodríguez
Pedrayo a disertar sobre Curros Enríquez no Salón do Círculo de
Artesanos. Tras unha longa, calorosa e fascinante presentación de
Antón Villar Ponte, o cronista anónimo, tras lamentar a imposibilidade
de reproducir integramente a conferencia de Otero, considerada
como “formidable disertación... matiz inimitable verdadeiramente
cautivador..., expresión enmeigadora...”, recolle parcialmente
algunhas intervencións oterianas. As referidas a Curros
din así:
Comenza lembrando os seus anos de neno, dos 15 aos 16, en
que comenzou a iniciarse n’él o intrés pol-a leitura dos poetas
galegos decindo como lembraba os seus paseos cotidiáns pol-as
rúas de Ourense falando e intresándose pol-o conoscemento dos
nosos poetas. Dí que a primeira vegada que veu á Curros foi n’unha
botica ourensán, onde se reunían, como era costume n’aquel tempo,
os políticos da localidade para falar de todo. Un home de barba
moura, ollar de apóstol, lentes estilo Zola e presencia romántica, era
Curros.
(...) Compara a Curros con Victor Hugo e dí que era un verdadeiro
apóstol laico cuia lira cantou e defendeu sempre a libertade humán e
por ende a libertade de Galicia que él vía agrilloada por griloiro
administrativo e político impostos dende fora. Dí que Curros era un
poeta romántico que viviu o seu tempo de predominio d’aquel
sentimento literario. Ao falar do romantismo demostra unha
erudición formidabre falando de escritores extranxeiros que se
distinguen por ese matiz e di que o creador do romantismo non foi
Rousseau como se dí, se non un poeta escocés que foi o primeiro que
empregou esa verba n´unha poesía cantando as estaciós do ano.
Curros sentíu o romantismo, un romantismo de ampra libertade
e amor â humanidade aparellado con un subrime amor â sua terra
(...).
No ano 1929, A Nosa Terra (n.º 259, 1 de abril de 1929)
volve facerse eco dos actos celebrados en homenaxe a Curros e
outros persoeiros no cemiterio de Santo Amaro. Alí falará Xosé
Búa Carou, presidente do Círculo de Artesanos, cunha intervención
por primeira vez en galego no nome da institución, polo
Concello o Sr. Sanz, e Víctor Casas, representando á Irmandade