Baixar aquí o pdf - Consello da Cultura Galega

A función de Curros no proceso de... 31
Vivir do merodeo
do pensamento alleo
no cadro, na novela, na poesía;
faguerlle en vida ás nosas grorias guerra,
e sólo cando está baixo da terra
acordarte da probe Rosalía... (p. 614)
b) “A Rosalía”
Este é o texto do poema tal e como aparece na sua primeira
edición en La Patria Gallega:
A ROSALÍA
I
D’o mar pol-a orela
Mireina pasar,
N-a frente unha estrela,
N-o bico un cantar.
E vin-a tan sola
N-a noite sin fin,
Qu’ inda recei pol-a probe d’a tola
Eu, que non teño quen rece por min!
II
A Musa d’os pobos
Que vin pasar eu,
Comesta d’os lobos,
Comesta morreu...
Os hósos son d’ela
Que vades gardar.
¡Ai, d’os que levan n-a frente unha estrela!
¡Ai, d’os que levan n-o bico un cantar!
Para compreendermos as estratéxias textuais presentes
neste coñecido poema é-nos necesário poder datá-lo con certa
seguranza, cousa que hoxe é ainda debatida. Na reedición do seu
libro A evolución ideolóxica de Manuel Curros Enríquez, Francisco