Baixar aquí o pdf - Consello da Cultura Galega
Baixar aquí o pdf - Consello da Cultura Galega Baixar aquí o pdf - Consello da Cultura Galega
PROCESOS DE TRANSTEXTUALIDADE LITERARIA E MUSICAL: CURROS vs. HUGO - CHANÉ vs. LISZT Silvia Alonso Universidade de Santiago de Compostela O presente traballo ten como obxecto contextualizar o poema de Curros Enríquez “Os teus ollos” dentro dunhas liñas de construcción poética que transcenden o ámbito da súa obra e o ámbito que poderiamos chamar “local” da literatura galega da época. Para acadar este obxectivo faremos un exercicio de análise e comparación do mencionado poema e outro de Victor Hugo, pertencente ó seu libro Les Feuilles d’automne. A universalidade de Hugo, a súa pertenza incuestionable ó grupo de escritores do canon no romanticismo europeo, fainos escollelo como exemplo. Pero hai outra razón que xustifica a comparación, á vez que a complica engadíndolle elementos en principio alleos ó texto: trátase do feito de que os dous poemas que amosamos foran obxecto dunha musicalización; no caso de Hugo por Franz Liszt e no caso de Curros por José Castro “Chané”. XXII À UNE FEMME Enfant! si j’étais roi, je donnerais l’empire, Et mon char, et mon sceptre, e mon peuple à genoux, Et ma couronne d’or, et mes bains de porphyre, Et mes flottes, à qui la mer ne peut suffire, Pour un regard de vous! Si j’étais Dieu, la terre et l’air avec les ondes, Les anges, les démons courbés devant ma loi, Et le profond chaos aux entrailles fécondes, L’éternité, l’éspace, et les cieux, et les mondes, Pour un baiser de toi! V. Hugo, Les Feuilles d’automne. (8 de maio de 1829)
256 Silvia Alonso O poema de Hugo pertence ó seu libro Les Feuilles d’automne, conxunto de poemas que segue cronoloxicamente a Les Orientales e que é visto pola crítica contemporánea como un xiro desde o exotismo cara ó intimismo. Así o resume Franck Laureant no prólogo da edición francesa que utilizamos 1 : Au-delà du jugement de valeur, on s’accorde à voir dans le passage des Orientales aux Feuilles d’automne un passage massif du pittoresque au sentiment, de l’extérieur à l’intérieur, de l’altérité à l’intimité. Thèse qui a notamment l’avantage de justifier les attaques portées contre le précédent livre tout en faisant l’éloge du nouveau, lequel apparaît alors comme l’expression d’un repentir du poète hereusement éclairé par la critique (ed. cit., pp. 23-24). Pero un pouco máis adiante, e logo de facer un percorrido biográfico pola figura do autor, Laureant (p. 35 e ss.) fala da existencia nas Feuilles d’automne dun “Hugo duplex” referíndose ó eu poético e confundindo perigosamente o suxeito lírico co eu empírico. A pesar deste erro teórico ou de conceptualización, a súa observación relativiza dunha maneira sa o paso que a crítica contemporánea vira como algo drástico e que envolvera en tinturas éticas. En efecto, a carón de poemas tinxidos de melancolía e vertidos cara a un mundo interior, atópanse outros en que o eu vén caracterizado pola fecundidade creadora, pola grandeza na súa apreciación do exterior, pola súa tendencia á expansión. ¿Que sucede no caso do poema que nos ocupa? Atopámonos ante un texto articulado sintacticamente sobre unha dobre hipótese; cada unha recóllese nunha estrofa: si j’étais roi... / Si j’étais Dieu... O mecanismo de construcción da tensión poética, por outra banda, baséase na acumulación e na intensificación, que se desenvolven de xeito paralelo nas dúas estrofas. A segunda, nembargantes, cun ton case sacrílego, fainos apreciar un proceso de gradación nas hipóteses. Ambas as dúas presentan na parte correspondente ó condicionado un conxunto 1. Victor Hugo, Les Orientales. Les Feuilles d’automne. Paris: Librairie Générale Française. Classiques de Poche, 2000.
- Page 203 and 204: 204 J. Fernando Román Alonso Celso
- Page 205 and 206: 206 J. Fernando Román Alonso Mis d
- Page 207 and 208: 208 J. Fernando Román Alonso Daque
- Page 209 and 210: 210 J. Fernando Román Alonso píde
- Page 211 and 212: 212 Gregorio San Juan Diz que por b
- Page 213 and 214: 214 Gregorio San Juan “La poesía
- Page 215 and 216: 216 Gregorio San Juan sagastina, en
- Page 217 and 218: 218 Gregorio San Juan probar que de
- Page 219 and 220: 220 Gregorio San Juan ¡Irrompa do
- Page 221 and 222: 222 Gregorio San Juan Hubo toda una
- Page 223 and 224: 224 Gregorio San Juan Por eso las f
- Page 225 and 226: 226 Gregorio San Juan malo es obra
- Page 227 and 228: 228 Gregorio San Juan Se refiere, e
- Page 229 and 230: 230 Gregorio San Juan mal en el mun
- Page 231 and 232: 232 Gregorio San Juan NOUTURNIO No
- Page 233 and 234: 234 Gregorio San Juan Cuán rara se
- Page 235 and 236: 236 Gregorio San Juan o espíritu d
- Page 238 and 239: CURROS E FLORENCIO VAAMONDE Isabel
- Page 240 and 241: Curros e Florencio Vaamonde 241 rec
- Page 242 and 243: Curros e Florencio Vaamonde 243 com
- Page 244 and 245: Curros e Florencio Vaamonde 245 est
- Page 246 and 247: Curros e Florencio Vaamonde 247 cre
- Page 248 and 249: Curros e Florencio Vaamonde 249 A v
- Page 250 and 251: Curros e Florencio Vaamonde 251 REF
- Page 252: VIII. RECEPCIÓN
- Page 257 and 258: 258 Silvia Alonso to de desexo do e
- Page 259 and 260: 260 Silvia Alonso voz que canta Et
- Page 261 and 262: 262 Silvia Alonso no mundo románti
- Page 263 and 264: 264 Silvia Alonso No primeiro caso,
- Page 265 and 266: 266 Silvia Alonso APÉNDICE
- Page 267 and 268: 268 Silvia Alonso
- Page 269 and 270: 270 Silvia Alonso
- Page 271 and 272: 272 Silvia Alonso
- Page 274 and 275: CARVALHO CALERO E O DIVINO SAINETE
- Page 276 and 277: Carvalho Calero e O Divino Sainete
- Page 278 and 279: Carvalho Calero e O Divino Sainete
- Page 280 and 281: Carvalho Calero e O Divino Sainete
- Page 282 and 283: Carvalho Calero e O Divino Sainete
- Page 284 and 285: Carvalho Calero e O Divino Sainete
- Page 286 and 287: Carvalho Calero e O Divino Sainete
- Page 288: Carvalho Calero e O Divino Sainete
- Page 291 and 292: 292 María Baliñas den a esta mult
- Page 293 and 294: 294 María Baliñas Galicia. Pero g
- Page 295 and 296: 296 María Baliñas Galicia é moit
- Page 297 and 298: 298 María Baliñas Musicalmente Ch
- Page 299 and 300: 300 María Baliñas 1927, no que fo
- Page 301 and 302: 302 María Baliñas Sanvitale, Fran
256 Silvia Alonso<br />
O poema de Hugo pertence ó seu libro Les Feuilles d’automne,<br />
conxunto de poemas que segue cronoloxicamente a Les<br />
Orientales e que é visto pola crítica contemporánea como un xiro<br />
desde o exotismo cara ó intimismo. Así o resume Franck Laureant<br />
no prólogo <strong>da</strong> edición francesa que utilizamos 1 :<br />
Au-delà du jugement de valeur, on s’accorde à voir <strong>da</strong>ns le<br />
passage des Orientales aux Feuilles d’automne un passage massif du<br />
pittoresque au sentiment, de l’extérieur à l’intérieur, de l’altérité à<br />
l’intimité. Thèse qui a notamment l’avantage de justifier les attaques<br />
portées contre le précédent livre tout en faisant l’éloge du nouveau,<br />
lequel apparaît alors comme l’expression d’un repentir du poète<br />
hereusement éclairé par la critique (ed. cit., pp. 23-24).<br />
Pero un pouco máis adiante, e logo de facer un percorrido<br />
biográfico pola figura do autor, Laureant (p. 35 e ss.) fala <strong>da</strong> existencia<br />
nas Feuilles d’automne dun “Hugo duplex” referíndose ó eu<br />
poético e confundindo perigosamente o suxeito lírico co eu empírico.<br />
A pesar deste erro teórico ou de conceptualización, a súa<br />
observación relativiza dunha maneira sa o paso que a crítica contemporánea<br />
vira como algo drástico e que envolvera en tinturas<br />
éticas. En efecto, a carón de poemas tinxidos de melancolía e vertidos<br />
cara a un mundo interior, atópanse outros en que o eu vén<br />
caracterizado pola fecundi<strong>da</strong>de creadora, pola grandeza na súa<br />
apreciación do exterior, pola súa tendencia á expansión.<br />
¿Que sucede no caso do poema que nos ocupa?<br />
Atopámonos ante un texto articulado sintacticamente<br />
sobre unha dobre hipótese; ca<strong>da</strong> unha recóllese nunha estrofa: si<br />
j’étais roi... / Si j’étais Dieu... O mecanismo de construcción <strong>da</strong><br />
tensión poética, por outra ban<strong>da</strong>, baséase na acumulación e na<br />
intensificación, que se desenvolven de xeito paralelo nas dúas<br />
estrofas. A segun<strong>da</strong>, nembargantes, cun ton case sacrílego, fainos<br />
apreciar un proceso de gra<strong>da</strong>ción nas hipóteses. Ambas as dúas<br />
presentan na parte correspondente ó condicionado un conxunto<br />
1. Victor Hugo, Les Orientales. Les Feuilles d’automne. Paris: Librairie Générale<br />
Française. Classiques de Poche, 2000.