06.01.2013 Views

Francisco Petrarca, con los seys Triunfos de toscano - eHumanista

Francisco Petrarca, con los seys Triunfos de toscano - eHumanista

Francisco Petrarca, con los seys Triunfos de toscano - eHumanista

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

383 Roxana Recio<br />

don<strong>de</strong>quiera que sea. Si <strong>de</strong> otra manera se entendiese, se nos seguirían mill errores o<br />

in<strong>con</strong>venientes.<br />

Pué<strong>de</strong>se tanbién, allen<strong>de</strong> <strong>de</strong> las sobredichas dos vías, salvar micer <strong>Francisco</strong> según la<br />

opinión <strong>de</strong> Crissippo, la qual abaxo diremos en el proprio lugar. Y asimismo se dize y se pue<strong>de</strong><br />

<strong>de</strong>zir que micer <strong>Francisco</strong> entien<strong>de</strong> la provi<strong>de</strong>ncia humana no tener lugar ni po<strong>de</strong>r alguno para<br />

reparar la muerte, como entendía <strong>de</strong> hazer Plotino; <strong>con</strong> la qual impotencia nuestra está muy bien<br />

la libertad <strong>de</strong>l alvedrío. Y este entendimiento paresce que quieran <strong>los</strong> más <strong>de</strong> <strong>los</strong> hombres<br />

santos, y primeramente Job al XIII capítulo dize: “Breves dies hominis sunt et numerus mensium<br />

eius apud te est <strong>con</strong>stituisti terminos eius qui preteriti non poterunt”. Dize: “Pocos son <strong>los</strong> días<br />

<strong>de</strong>l hombre y quántos son tú, Señor Dios, lo sabes, pues les pusiste término que no pue<strong>de</strong>n<br />

passar”. Assimismo Sant Jerónimo in Epistola Ad Eliodorum dize: “Debemus igitur et nos<br />

animo premeditari quid aliquando futuri sumus, et quod, velimus nolimus, abesse longius non<br />

potest”. Dize: “Devemos pensar muchas vezes qué ha <strong>de</strong> ser <strong>de</strong> nosotros, pues que, queramos<br />

que no queramos, no po<strong>de</strong>mos passar lo que está <strong>de</strong>terminado”. Scrivió lo mesmo San Gregorio<br />

en <strong>los</strong> Morales al XII capítulo diziendo: “Quamvis omnipotens Deus illud tempus unius cuisque<br />

ad mortem precipiat quo eius vita terminatur. Statutum quoque est, quantum in ipsa vita mortali<br />

temporaliter vivat”. Dize: “Aunque Dios tiene <strong>de</strong>terminado el tiempo <strong>de</strong> la vida <strong>de</strong> cada uno y<br />

quánto ha <strong>de</strong> vivir en ella, tanbién sabe qué tal será el fin o muerte <strong>de</strong> esta vida”. Últimamente<br />

dize el testo XXIII quistión IIII al capítulo Nabucodonosor: “Quamvis certissime sciamus<br />

neminem ultra terminum sibi prefixum <strong>de</strong>o esse victurum, tamen omnibus languentibus non<br />

in<strong>con</strong>grue me<strong>de</strong>mur”. Dize: “Aunque por cierto tengamos que ninguno ha <strong>de</strong> vivir más <strong>de</strong> lo que<br />

Dios le tiene <strong>de</strong>terminado, no <strong>de</strong>vemos <strong>de</strong> <strong>de</strong>xar <strong>de</strong> buscar remedio <strong>de</strong> salud para <strong>los</strong> enfermos”.<br />

Y nosotros no <strong>de</strong>zimos que la vida <strong>de</strong>l hombre por potencia <strong>de</strong> Dios no se pueda prolongar,<br />

porque lo <strong>con</strong>trario acaesció a Ezechías, como <strong>de</strong>ximos en el capítulo passado, mas <strong>de</strong>zimos que<br />

no vale provi<strong>de</strong>ncia para la muerte, la qual <strong>de</strong>s<strong>de</strong> nuestro nascimiento nos acompaña <strong>con</strong>tino. Y<br />

por esto queda claramente suelta la una duda y la otra movidas en <strong>los</strong> versos passados.<br />

Prosigue allen<strong>de</strong> <strong>de</strong> esto nuestro poeta diziendo que tras Plotonio vio venir una manada<br />

<strong>de</strong> hombres sabios, <strong>los</strong> quales eran Crasso, Antonio, Hortensio, Galba, Calvo y Polión,<strong>los</strong> quales<br />

<strong>con</strong>tino estovieron puestos en <strong>de</strong>zir mal <strong>de</strong> Marco Tulio Cicerón.<br />

Vi <strong>con</strong> Crasso a la sazón<br />

Antonio, Galba <strong>con</strong> Calvo,<br />

Hortensio <strong>con</strong> Polión<br />

que tovieron presunción<br />

<strong>de</strong> dañar al que era salvo,<br />

pues que quisieron armar<br />

sus lenguas <strong>con</strong>tra el <strong>de</strong> Arpino<br />

[fol. cxxxiiii v] procurándole baxar<br />

<strong>de</strong> su fama singular,<br />

<strong>de</strong> él diziendo mal <strong>con</strong>tino.<br />

Scrive Cornelio Tácito en el libro suyo De claris oratoribus, para entendimiento <strong>de</strong> <strong>los</strong><br />

versos que se siguen, <strong>de</strong> cada uno <strong>de</strong> estos hombres que aquí son puestos por nuestro excellente<br />

poeta, don<strong>de</strong> se vee haver sido muy claros oradores. Y Cicerón assimismo en el libro De claris<br />

oratoribus <strong>con</strong>firma lo mismo, y principalmente hablando <strong>de</strong> Crasso dize: “Publium Crassum<br />

val<strong>de</strong> probatum oratorem in iis<strong>de</strong>m fere temporibus accipimus, qui et ingenio valuit et studio et<br />

habuit quasdam etiam domesticas disciplinas”. Dize: “Publio Craso fue gran orador <strong>de</strong> gran<br />

ingenio y fue hombre <strong>de</strong> buena governación”. Y en las Paradoxas dize: “Quid enim valet illa<br />

<strong>eHumanista</strong> 2012

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!