06.01.2013 Views

Francisco Petrarca, con los seys Triunfos de toscano - eHumanista

Francisco Petrarca, con los seys Triunfos de toscano - eHumanista

Francisco Petrarca, con los seys Triunfos de toscano - eHumanista

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

203 Roxana Recio<br />

Aña<strong>de</strong> agora en lo que se sigue que <strong>de</strong>spués <strong>de</strong> aver mucho llorado reposaron y callaron<br />

aquellas dueñas, no por <strong>con</strong>suelo que las diesen, mas porque el llanto no la avía <strong>de</strong> tornar biva,<br />

así que la <strong>de</strong>sesperación las segurava un poco. Dize que parescía el rostro <strong>de</strong> Laura muy claro, y<br />

que no mostrava aver salido el alma <strong>de</strong>l cuerpo forçadamente, mas que por sí misma sin fuerça<br />

agena era partida <strong>de</strong>l cuerpo al cielo; y pónelo por comparación <strong>de</strong> la llama que se acaba <strong>de</strong> suyo<br />

sin amatarla ninguno.<br />

El miedo y lamentación<br />

<strong>de</strong>puesto <strong>con</strong> amargura,<br />

miravan su perfectión,<br />

y por <strong>de</strong>sesperación<br />

era cada qual segura.<br />

No como llama amatada<br />

por fuerça ni por tormenta,<br />

mas por sí mesma acabada,<br />

se partió muy bien guiada<br />

en paz el alma <strong>con</strong>tenta.<br />

Cosa <strong>con</strong>veniente es, quando al hombre le acaesce una cosa que en ninguna manera<br />

pue<strong>de</strong> <strong>de</strong> ella escapar, segurarse un poco viendo que por dolerse no pue<strong>de</strong> escapar <strong>de</strong> ella así que<br />

<strong>de</strong> escusalla pier<strong>de</strong> la esperança. O si quisiésemos <strong>de</strong>zir que aquellas mujeres <strong>de</strong> <strong>de</strong>sesperadas <strong>de</strong><br />

vella muerta, se <strong>con</strong>solavan viendo que todas avían en algún tiempo <strong>de</strong> morir, tanbién y a este<br />

propósito dize Quinto Curtio: “Ignaviam quoque necesitas acuit, et sepe <strong>de</strong>speratio causa spei<br />

est”. Dize: “La necesidad haze a <strong>los</strong> perezosos diligentes, y muchas vezes la <strong>de</strong>sesperación es<br />

causa <strong>de</strong> esfuerço y <strong>de</strong> esperança”. Y así Virgilio paresce que ponga la semejante sentencia en el<br />

segundo <strong>de</strong> la Eneida quando dize: “Nulla salus victis nullam sperare salutem”. Dize: “A <strong>los</strong><br />

vencidos es vida <strong>de</strong>sesperar en la vida”. Así <strong>con</strong> razón <strong>de</strong>scrive el poeta ser hechas seguras<br />

aquellas dueñas por <strong>de</strong>sesperación.<br />

Pone por el <strong>con</strong>siguiente en <strong>los</strong> versos que se sigue quál fuesse el tránsito <strong>de</strong> Laura y la<br />

<strong>de</strong>bilitada virtud natural, la qual era como una suave y clara lumbre a quien poco a poco le va<br />

faltando la sustancia, y en este tal estado guardó siempre su costumbre y usança <strong>de</strong> perfectión, y<br />

firmeza y claridad <strong>de</strong> entendimiento hasta la fin; la qual no tenía el rostro amarillo como otras<br />

personas <strong>de</strong>spués <strong>de</strong> spirado, mas muy más blanca que nieve estava, ni tenía postura <strong>de</strong> persona<br />

muerta, mas como quien para <strong>de</strong> cansado.<br />

[fol. lxxi v] Era entonces remedando<br />

muy suabe y clara lumbre<br />

a quien virtud va faltando,<br />

y poco a poco acabando<br />

llegando al fin su costumbre;<br />

amarilla no, por cierto,<br />

mas más que la nieve blanca<br />

que sin viento cuaja en puerto,<br />

y su reposo y <strong>con</strong>cierto<br />

como quien cansa y estanca.<br />

Muy bien pone nuestro poeta la vida <strong>de</strong> Laura acabarse como la lumbre a quien la virtud<br />

va faltando, porque, como dize el philósopho in De causa longitudinis et brevitatis vite y<br />

Avicena en la prima <strong>de</strong>l primo, son <strong>los</strong> principios <strong>de</strong> nuestra vida el calor natural y el húmido<br />

<strong>eHumanista</strong> 2012

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!