06.01.2013 Views

Francisco Petrarca, con los seys Triunfos de toscano - eHumanista

Francisco Petrarca, con los seys Triunfos de toscano - eHumanista

Francisco Petrarca, con los seys Triunfos de toscano - eHumanista

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

143 Roxana Recio<br />

Caribdi, según la sentencia <strong>de</strong> Ovidio y <strong>de</strong> Isidoro, es lugar vezino a Scilla <strong>de</strong> la mesma<br />

disposición y naturaleza, el qual paresce que toma plazer <strong>de</strong> anegar las naves, por don<strong>de</strong> la<br />

nombra Ovidio “ávida Caribdi”; <strong>de</strong> don<strong>de</strong> viene la fábula que dize que Caribdi fue una muger<br />

luxuriosa y cobdiciosa, a la qual mató Hércules y la echó en el mar en el mesmo lugar don<strong>de</strong> está<br />

oy la isla que así se llama. Y en nuestro mesmo tiempo paresce que se ingenia a hurtar las naves<br />

que por allí pasan, haziéndolas perescer por fortuna. Mas a la verdad aquellas yslas son<br />

cavernosas y muy huecas, y encerrándose <strong>los</strong> vientos en ellas hazen peligrar las fustas.<br />

Aña<strong>de</strong> el poeta agora en <strong>los</strong> versos siguientes cómo se retraían en alto por ver mejor el<br />

acometimiento y victoria, y cómo tenían <strong>los</strong> coraçones y vista <strong>de</strong> smalte, y cómo Amor acometió<br />

primero a Laura <strong>con</strong> su arco frechado y la saeta ya puesta en la cuerda.<br />

En alto se retraían<br />

por ver mejor la <strong>con</strong>quista,<br />

<strong>de</strong> la qual espanto avían,<br />

y <strong>de</strong> smalte allí tenían<br />

<strong>los</strong> coraçones y vista.<br />

El que vencedor se muestra<br />

á primero acometido:<br />

la saeta en mano diestra<br />

y <strong>con</strong> arco en la siniestra,<br />

la cuerda puesta al oído.<br />

No sin ocasión <strong>de</strong>scrive nuestro poeta retraerse <strong>los</strong> hombres en alto combatiendo Amor<br />

<strong>con</strong> Laura, comoquiera que es necessario alçarse <strong>los</strong> hombres en alta <strong>con</strong>si<strong>de</strong>ración por<br />

<strong>de</strong>mostrar el ánimo immortal; <strong>de</strong> la qual <strong>con</strong>clusión se sigue <strong>de</strong>spués <strong>los</strong> plazeres sensitivos ser<br />

<strong>con</strong>trarios a la humana perfectión. De don<strong>de</strong> no presuponiendo la immortalidad, es necesario<br />

<strong>con</strong>ce<strong>de</strong>r el <strong>con</strong>trario. En la qual <strong>con</strong>si<strong>de</strong>ración maravil<strong>los</strong>amente compara el poeta ser <strong>los</strong> ojos y<br />

coraçones <strong>de</strong> aquél<strong>los</strong> <strong>de</strong> smalte, porque la figura que tiene <strong>los</strong> ojos <strong>de</strong> smalte ni a una parte ni a<br />

otra <strong>los</strong> pue<strong>de</strong> volver. Así quien tiene la vista fixa en cosa que mucha atención le ponga, a<br />

ninguna parte <strong>los</strong> buelve, ni mas ni menos <strong>los</strong> coraçones <strong>con</strong>si<strong>de</strong>rando en la occasión que tienen<br />

presente se afixan en ella mesma sin po<strong>de</strong>rse apartar <strong>de</strong> ella. Así que por esta causa son<br />

semejables al esmalte.<br />

Demás <strong>de</strong> esto <strong>de</strong>clara la <strong>de</strong>streza que Amor tenía en tirar, [fol. xlix v] diziendo que al<br />

tiempo <strong>de</strong>l acometer frechó su arco <strong>con</strong>tra madona Laura, puesto el puño <strong>con</strong> la cuerda y saeta<br />

hasta el oído, <strong>de</strong> muy frechado.<br />

Allen<strong>de</strong> <strong>de</strong> esto prosigue y dize en <strong>los</strong> versos siguientes la presteza que Amor tuvo para<br />

tiralla <strong>con</strong> la saeta <strong>de</strong> fuego, y compárala a la ligereza que tiene el león pardo quando quiere<br />

tomar alguna caça, diziendo que a comparación <strong>de</strong> Amor fuera pereçoso el león pardo. Y dize <strong>de</strong><br />

esta manera:<br />

Tan ligero no corrió<br />

león pardo por tomar<br />

la caça que le huyó,<br />

que libre en selva se vio<br />

y sin ca<strong>de</strong>nas llevar,<br />

que no fuese perezoso<br />

según a herir llegó,<br />

<strong>con</strong> fuego muy pressuroso,<br />

<strong>eHumanista</strong> 2012

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!