Maka-Oalketan - Euskaltzaindia

Orotariko Euskal Hiztegia 12. lib.: maka-oalketan
murgindu. "Murgindue, decaído, manchado (AN-larr)" Inza RIEV 1928, 153.
murgoi (V-m ap. A), morgoi (V-ple-m ap. A). � Capullo de flor. v. morgota, 2 murgil.
muri. � Cizaña. � Etsaien gudak erruz omen du / landako muria nâsi. Or Poem 555 (v. tbn. Eus 278). Garitartean
muri-azia ereinda. Or Mt 13, 25 (Lç, He, TB, SalabBN, Echn, Dv, Ol, Leon (h)iraka).
muriko. � Morillo (nav. morico), caballete de hierro de la chimenea. � Murikoin bat ausirik arriñaturik.
HerVal 150.
murina. "Muriña (Sc), legaña" A.
murio (Hb ap. Lh, H). � "Moût de vin et vin pur" H.
muriska (Lar, Hb ap. Lh, H). � "Cabriola" Lar. � Muriska txingokoak edo ala de pichonak egiten dirade onela.
Izt D 127. Zortziko 40 muriska edo kabriolakoa. Ib. 99 (citado por LzM EEs 1912, 96).
murka. v. LO-MURKAN.
murkaitz. v. burkaitz.
murkaizte. v. burkaizte.
murkaizti. v. burkaizti.
murkaiztu. v. burkaiztu.
murkatu (BN-baig ap. A). � Acornear. � Idiak murkatua seme edo alaba balitz. Ol Ex 21, 31 (Bibl y BiblE
adarkatu).
murkatzaile, murkazale (BN ap. A). � "Acorneador" A. � Gizon edo emakumea il dun idia, aspaldi ezkero
murkazale bazan. Ol Ex 21, 29 (Ur y Bibl adarkari).
murkil. v. 1 murgil.
murkila. v. murkuila.
1 murko (V-ger-ple-arr-oroz-gip, G; Lar Sup, Aq 569 (G), Añ, Hb ap. Lh, H (V, G)), murku (V-gip), morko (Vgip;
H). Ref.: A; Urkia EEs 1930, 9; Iz ArOñ (morko). I (Sust.). � "Jarro" Lar Sup. "Cangilón, botijón" Aq 569.
"Jarra" Añ. "Landan ura gorde ta erateko lurrezko ontzi txikia" Urkia EEs 1930, 9. v. burko. � Dindika murkoa
betatu doa. RS 94 (v. tbn. 191). Morko andi batzuek bete erazi zituen urez. Mg CC 196. Eta onetarako [olioa]
ifintzen da lurrean lur konketan edo lur murkoetan. It Dial 106 (Ur lur murko; Dv korkoil, Ip lürrezko butilla).
Musturdun morko edo murko biribil lurrezkoagaitik. A Ezale 1897, 167a. Sulla, morko ta beste urontzi batzuek.
Ag G 15. Sevresko murkua. Laux AB 31. Murku zar arkapeko, arkapeko murku zar (V-gip). A EY III 365
(trabalenguas). An urrean egoan morko zabal batean eskuak busti zituan. Erkiag BatB 95 (v. tbn. 104). v. tbn.
Otx 112. Gand Elorri 211. Etxde Egan 1961 (1-3), 95. � (msOch 319, Izt 36v), morko (V-ger-m ap. A). "Jarro
desportillado" msOch 319. "Vasija grosera, jarra desportillada" A. � "(V-ple), orinal, vaso de noche" A.
II (Adj.). �1. morko. Desportillado, (vasija) deteriorada. � Lurrezko pitxar morko ta leiarrezko edanontzi
batzuk. Ag Kr 19. Kazuelatxoan intxaur-saltzea, / txarro morkuan txunpletin. "Aita San Migel" (ap. DRA). �2.
(V-ger-ple-arr-oroz ap. A), morko (V-ger-m ap. A). "Persona grosera" A.
- MURKO EGON. "Murku dao, está de morro (enfadado)" Iz ArOñ.
2 murko. "(G-goi); 1.º alud; 2.º túmulo de dolmen" JMB At.
murko. v. 1 mulko.
Creative Commons Aitortu-EzKomertziala-PartekatuBerdin baimen baten
mende.
690