Maka-Oalketan - Euskaltzaindia

Orotariko Euskal Hiztegia 12. lib.: maka-oalketan
mingarriki. � Dolorosamente. � Theresaren haurtasuna hain mingarriki, hain osokiro urratzeko preminarik
orain ez izatekotz! Mde HaurB 73.
mingarriro. � Cruelmente. � "Un Giorno di Regno" iokatzerakoan, mingarriro txistukatua izan zan [Verdi].
Ibiñ EG 1950 (11-12), 28.
mingarsko. "(L, BN, S), assez amer" Lh.
mingartasun (H (S)), minkartasun (Dv (-kh-), H (+ -kh-)). � Amargor; (fig.) amargura. � Minkhartasunak,
bekhaiztiak, herrak, etoirak, asperkhundeak, urruinak, horra zeri behar zaion higurikatu munduaren aldetik.
Birjin 347. Urrun, beraz, jende egiazki prestu izan nahi den batenganik, urrun barneko jauzi biziak, bihotzeko
minkhartasunak, erasia saminak. Dh 69.
mingartu (Sal, S; H (S)), minkartu (H; -kh- Dv � A, H). Ref.: A; Lrq. �1. "Devenir acide et âpre" Dv.
"Sagardo, esne minkartua, cidre, lait aigris. Au mor., devenir d'humeur, de caractère aigre, déplaisant" H. �
Hantusteak harrotzen nau, sumindurak minkhartzen nau. Dh 83. � (Part. en función de adj.). � Hitz
mingartuotarik deus onik ez zela jalgiko ikusirik. Mde Pr 137. � "Faire qu'une chose devienne acide, aigre,
amère; que l'humeur, le caractère d'une personne deviennent aigres, déplaisants" H. �2. minkartu (-kh- BN-arb
ap. A), minkertu (BN-lab ap. A). "Incomodarse" A. �3. minkertu. (Sust.). Amargor. � Balkanetan eratutako
esne-mamitua degu berriz "yogurt", eta emen mamia artzen degun eran jaten omen dute, baña onek alkool eta
minkertu pixka bat du. ZArg 1958, 173s.
mingatu. � "Pronunciar" Eusk 1919-20 (II), 95 (donde figura como neol. de Broussain). � Jan beti berdin
mingatuko degu, nahiz bizkaitarrek bezela, nahiz gipuzkoarrek edo lapurtarrek lez. Broussain Eusk 1919-20 (II)
32s. Itz bakotxa beti era beran mingatua izan dedin. Ib. 33. Neurria erderaren cuaderna vía maizenik, eta
neurtitza amasei silabaduna, kantatu gabe mingatzeko nonbait-orkoa. Or EEs 1927, 192. Latinek ere ahosapai
hots bat mingatzen dute azken izendatu bi populuen hizkuntzetan ezpain-hots bat duten hitzetan. Mde Pr 216.
Alki baten gainetik, artarako itz autak gogoz ikasi eta mingatu baiño len. Or Aitork 187. Etzun lotsatu bear Zure
artalde otzanaren aintzinean Zure itza mingatzen. "Pronuntians verbum tuum". Ib. 188.
mingatx, -gazt. v. mikatz.
mingaxto. v. mingaizto.
mingazi. "Alex, saltsa mingázia, mingazikia" Urt I 484.
mingazki. v. mikazki.
minge (Bera). � "Mutu erderatikua dala, bere ordian minge esan leikela euzkerazkorik ezpadago" AG 2087n. �
[Galdetu zition] zergatik zagon ain minge (mutu). Bera EEs 1916, 335. Otsaren bidez ezik, eskuzkoa edo
bagendu elkar-adiraztea (mingeak oi-antzo). Ldi IL 36.
mingein. v. mingain.
mingera. v. mindera.
mingeratx. v. mingarratz.
mingi. v. minki.
mingi. v. minki.
mingila (-illa V-ple-arr ap. A), mengila (-illa V-ger ap. A). � "Lazada" A. "Nudo, roseta" Ib.
minginota (O-SP 231 � SP, Dv y A). � "Un peinado, especie de cubrecabeza de las mujeres" A. v. ibiki.
Creative Commons Aitortu-EzKomertziala-PartekatuBerdin baimen baten
mende.
445