Maka-Oalketan - Euskaltzaindia

Orotariko Euskal Hiztegia 12. lib.: maka-oalketan
mingain-azpiko. "(G-to, B), frenillo de la lengua" A.
mingaingabe. "Deslenguado" Lar.
mingainka. � Mingainka ari da, sar-ateraka, / mutillen arraun-endaia. "Los remos lengüetean". Or Eus 393.
mingainpe. � (En casos locales de decl., en sing.). Bajo la lengua. � Mingainpetik ateratako ziztu legorra
ortzartetik jaurtitzen zuen gizonezkoak. TAg Uzt 83. Bai, ez du mingainpian aririk (B).'Gauzak argi esaten ditu'.
Inza NaEsZarr 1996.
mingaintxo (Lar). � Dim. de mingain. "Lengüecilla" Lar. Cf. Garate EJ 6 (1952), 210: "No sé si se habrá
recogido en los diccionarios vascos la voz mingaintxo por 'lengüeta' arenosa en la costa, que nos da nuestro autor
[Ciriquiain] varias veces". v. mingain (6). � Tira, Txulita, atera zazu mingantxua. Iraola 130.
mingaixto. v. mingaizto.
mingaizdura. v. mikazdura.
mingaizto (L, B, BN, S ap. A), mingaixto (S ap. Lh; Arch VocGr), mingaxto (Hb ap. Lh). � Cáncer; carbunco.
� Baldin min-gaixtoa lotzen balitzaitzu [...] ai zeinen gogotik erremediorik diren borthitzenak har zintzazkeen!
Dv LEd 119. Hiru urteren buruan berriz abiatu zitzaion bere min gaixtoa. HU Aurp 184. Ageri du kanibet sista
bat hetsia; [...] min gaixtoaren ondoriorik deus. Ib. 185. Faltsua da beraz bularreko mingaixtoa. JE Med 141.
Mingaixtoa formatzen duten zelula berriak biziki minbera direla radiumak alde orotarat igortzen dituen
pindarren alderat. Ib. 143. Bertzalde, suherte makhurra; merkhatukotz zauzkan abelburu ederrenak, lurperat
zeramazkioten ikatzak eta mingaixtoak. GAlm 1934, 105 (ap. DRA). � "Mingaizto (G-goi), enfermedad de la
piel, incurable con remedios naturales" JMB At.
- MINGAIZTO-BELAR (BN ap. A; Lcq 46), MIN-GAIXTO B. (-lh- Zerb GH 1931, 226). "Eléboro negro
(bot.)" A. "Hellébore vert" Zerb GH 1931, 226. � "Min gaixtoko belhar (BN), ellébore noir" Dv.
mingalan. v. 1 mingrana.
minganaje. "Ez du zikin horrek mingaña autsikika jaten (kritikatzen ari denaz) (AN-5vill), ori minganajia ibilli
dute; orraztu dute elkar (AN-5vill)" Gte Erd 128.
mingapen. � "Pronunciación" Eusk 1919-20 (II), 95 (donde figura como neol. de Broussain). � Elertizko
mintzaia guzietan itzek beti mingapen (pronunciación) bera daukate. Broussain Eusk 1919-20 (II), 33.
mingar (Sal, S; VocBN, Gèze, Dv, H (S)), minkar (L, B, BN, S; -kh- Dv, H (+ -kh-)). Ref.: A (mingar, minkar);
Lh (minkar); Lrq; Izeta BHizt (minker). �1. Amargo; picante. "Gusto agrio, amargo, picante, mortificante. Khe
mingarra (Sc), humo incómodo a los ojos" A. "Elhe minkarrak, nouvelles douloureuses" Lh. "Amargo,
avinagrado. Ardo minkerra zein txarra den" Izeta BHizt. v. mikatz, mingots. � O, herioa, [...] zuzatz orhitzia
aspre, mingar, triste eta karratz gizon bati. Tt Onsa 149. Hala izanen dela halaber hotz handi bat, izotz, horma
eta elhurraren hotza baino mingarragoa. Ax (ed. 1864), 418. Han oren bakhoitz baten phena mingarrago date
eziez heben ehün urtheren penitenzia ezinago garratza. Mst I 24, 4 (SP gaitzago izanen da). [Minak eta
eritarzünak] dirade ere haiñ lüze ta haiñ mingar non ezpeita mündian arimalik gizonaren sordeitz denik. Egiat
184. Jesusen galtze hori izan düzü [...] zauririk mingarrena. Ip Hil 135. Ai, bai dela minkarra / agur esan
bearra! Ir Y 1934, 175. Ekhia mingar denean, bihamenean ebia (S). A EY IV 205. Eztidura mingar batek jo zion
arima. Mde HaurB 68. Ironia mingar batekin. Ib. 6. Jaten beitü phiperra ahal bezaiñ mingar. Casve SGrazi 46.
� "Minkar, apuntado, o indicios de estar pasada una cosa cualquiera" VocB. �2. "Detractor" A. �3. (Sust.). �
Neri, berriz, oldez datorkit Aminta nere mingarra. "Meus ignis". Ibiñ Virgil 39.
mingaratx. v. mingarratz.
mingardura, minkardura (-kh- Dv � A). � "Acidité âpre" Dv. Cf. mingar.
mingarki (S ap. A; H (BN, S)), minkarki (L, BN, S ap. Lh; H (+ -kh-)). � "Douloureusement" H.
Creative Commons Aitortu-EzKomertziala-PartekatuBerdin baimen baten
mende.
443