Maka-Oalketan - Euskaltzaindia

Orotariko Euskal Hiztegia 12. lib.: maka-oalketan
Laborantza 169: "Badira errapeko min mota bat baino gehiago: min bizia (mammite aigüe), kotsuduna [...]". �
Tr. Documentado desde mediados de. s. XVIII, casi exclusivamente al Sur. En DFrec hay 5 ejs. � Erakhutsi
zereioan dithietarik bata minbiziaz erdi janik. Egiat 219. Santa Kataliña Senakoak serbitzatzen zuen [...]
kanzerra edo miñ bizia bularrean zuen bat. LE Urt 377 (ms. 135r kanzilla zuenai petxoan). Topatu zuan gizon
bat min-biziak ezpañak eta sudurra jana. Bv AsL 50. Beatz arrek oñaze miñak emateaz gañera andik miñ bizia
sortuko zitzaiola uste zan. Arr May 151. Min-bizia zuen eta arpegi guzia artzen zion. Goñi 71. Gorputzean
minbiziya azaldu ta ustel eta kiratsez beterik Italian il zan. EEs 1913, 180. Gizaldiko minbizik aunditzen utzi
bear omen dira Bebel-en esanaz. EEs 1918, 157. Adiskide donge bat baño minbizi gaiztoagorik ote duk? Zait Sof
179. "Bizi min" deitu minbiziaz / mintzo zen, ixil, ez-jainkoa. Mde Pr 369. Min-biziaren atzaparretatik biziarekin
aterako zanik ezpaitzan sortu. Etxde JJ 232. Ezpainak gorriak, bainan min-biziak janak direnen gorri berezi
hartarik. Herr 24-12-1959, 2. Min-bizi, izurrite ta idi-zila izan arren. Zait Plat 103. v. tbn. Miñ bizi: Aran-Bago
ManMed 256. �2. (L ap. A; Arch VocGr). "Ulcera" A. �3. Cierta enfermedad del manzano. � Bestela, adar
oien zaurietan ezkabi, minbizi ta beste eritasunak errez sortzen dira. EEs 1916, 253.
minbizidun (L ap. Lh). � Enfermo de cáncer. � Mendi orretara joaten dira [...] legen, eztul, berako, minbizi,
anditsudunak. Ag G 177. Azkenetara urbilduak dauden min-bizidunak. FIr 191. Rumatismadunak eta minbizidunak
bertzalde, ezindura bat buruz bide handiz doatzinak. GAlm 1946, 2.
minbres. "Milindre. Zein minbresak zaten" Izeta BHizt. v. linbres.
minburreta. v. binburreta.
minda (BN-baig ap. A; H (BN, S)). �1. "Suciedad que deja el hilo recién hecho en el agua en que se lava" A.
�2. "(BN), jugo negro del castaño" A. �3. "(BN), parte líquida del estiércol" A.
mindagei. "(Sc), nariz larga" A.
mindaitz (B ap. EI 323). � Vivero, semillero. v. mintegi.
mindari (AN? ap. A; H (G)). � "Parole, langage, reproche aigres, offensants" H. "Punzante" A. � Zer egin oi
zuen Jesusek aldi orietan? Hitz gogorrez, errierta mindariz edo txarkeriz bete bere gaizkigilleak? Mb OtGai II
128s.
minddulin. v. mindulin.
mindegi (VocB), mindei (B ap. A; VocB). � "El hierro de la cerraja que entra o sale para abrir y cerrar" VocB.
"Lengüeta de cerraja" A. v. mindera.
mindegi. v. mintegi.
mindei. v. mindegi.
mindeitze. v. mintegitze.
mindemina. v. mendema.
mindera (V-m ap. A), mingera (Vc... ap. A). � "Lengüeta de cerraja. Generalmente pronunciamos en
diminutivo minddera" A. v. mindegi.
mindrin. "(L-sar), se dice de las mujeres que llevan vestidos sucios y en desorden" A.
mindro. � Mío (?). Cf. Michel LPB 145 (en un voc. del habla de los gitanos vascos): "Mien (le), minrio". �
Hiretzat goli kherautzen dinat / erromeetako gazin mindroa. Mde Po 83. Heure kamatzez pekhautzen niagon /
kalo-kastako neure mindroa. Ib. 84.
mindu (gral.; Urt II 11, Añ, H, Zam Voc), mintu (S, R; H (+ -th-)). Ref.: A (mindu, mintu); Lh (mindu, mintu);
Elexp Berg (minddu); Gte Erd 139. �1. Llegar a sentir (trans., causar) dolor, apenar(se); hacer(se) daño;
Creative Commons Aitortu-EzKomertziala-PartekatuBerdin baimen baten 436
mende.