Maka-Oalketan - Euskaltzaindia

Orotariko Euskal Hiztegia 12. lib.: maka-oalketan
mekaniziergoa. � Mecánica, oficio de mecánico. � Mekaniziergoa batere ez dakiena. Herr 2-2-1956, 4.
mekano. � Mecano. � Gero nire mekanoarekin dostatuko gaituk. Arti Ipuin 26 (v. tbn. 28).
mekari. v. beekari.
mekasen. � (Interjección para expresar disgusto o enfado). � "Ez e'iñ hori hor mekasen!" eta iletatik tiratzen
zuan. Osk Kurl 200.
mekatxis (V-gip ap. Elexp Berg). � (Interjección para expresar asombro o enfado). "Mekatxis la mar, ez ikutu
nere jarroi txinua" Elexp Berg. � Eztu tronpeta biarrik, arrayietan, aitzera emateko zer egin duten! Mekatxis!
Iraola 23.
mekauben. "Conocida maldición proveniente de 'me cago en'. Mekauben! Etortzen banok orra ik artu biaittuk
artzekuak" Elexp Berg.
mekaubenka. "Maldiciendo. Autuakin zangara sartu dok eta an geratu dok mekaubenka baten" Elexp Berg.
mekel. "(V-m), débil" A. v. makal.
mekelemux. "(V-gip), canijo. Se dice en sentido burlesco y familiar, sin artículo, como nombre propio. Ara or
mekelemux, he ahí el flaco, el canijo" A.
mekena. � (Como eco de zekena 'tacaño', con alteración de la consonante inicial). � --Txanpon bat... [...] --Ezta
arditikan ere. --Zekena, mekena, inpernuban zaudena. Sor Gabon 28.
mekero. "(AN-5vill), legaña dura" A.
meki. v. 1 maki.
mekiro. v. mehekiro.
meko (V-ple-arr-arrig-oroz-al). Ref.: A; EAEL 213. �1. "Enclenque, débil" A. � Ume koskorra izan zanetik
agure mekoa zan arteraño! Ag G 204. Urtez bete beteak [...] morroia nagusia baño indarge ta mekoago
[zegoan]. Ib. 133 (v. tbn. 375). Bera azaltzeko arnasa oro txiro ta itz oro meko dirian maitasuna dautzut; neurriz
gora maite zaut. Larrak EG 1958, 266. �2. (V-gip-och, G-goi ap. A), meku (V-ple-gip ap. A). "Quiebra" A.
- MEKO EGIN (V-gip). "Hacer quiebra, detenerse en medio de un trabajo, negocio, etc., faltándole fuerzas para
continuar la tarea emprendida" A. "Meko ein xok (se ha derrengado, ha quedado sin fuerzas): cuando la
caballería queda sin poder con la carga. [...] Eztau mékoik eitten" Iz ArOñ. � Meko egindako ire indarrak.
Larrak EG 1958 (3-4), 328.
- MEKO-MEKO EGON, BIZI. a) "Meko-meko eon (estar sin fuerzas, sin energías): eziñian eon" Iz ArOñ. �
[Euskera] mirabe jantzita, meko-meko ta ozta-ozta bizi da. A EEs 1916, 109. b) "Estar entre dos aguas, mekomeko
egon (V-och)" A EY III 241.
mekoilo. "Borrachera (G-goi)" A Apend.
mekoka. "Mekoka-mekoka (V-ple), meleka-meleka, de buena o mala gana (V)" A EY III 294.
mekotu. � Debilitar(se). � Pekingo Agintaria iauregian sartuta dauke erdi-katigu ta oso mekotu edo
indargaturik. Ezale 1898, 384a. Olatuak geroago ta indartsuagoak geroago ta mekotuagoak gengozan gu. Ag
Kr 91. Ur azalean alegiñak egiten oso mekotuta gero, ito egiñ ziran. Ib. 208. Aspaldion ezagunean mekotu ta
maskaldu zaigu Adrian. A Ardi 87.
mekotx. v. mingots.
meku. v. meko.
Creative Commons Aitortu-EzKomertziala-PartekatuBerdin baimen baten
mende.
273