Maka-Oalketan - Euskaltzaindia

Orotariko Euskal Hiztegia 12. lib.: maka-oalketan
marrakari (gral.; Dv). Ref.: A; Satr VocP. � (El) que bala; gritón; llorón, (el) que berrea; maullador. � Egosia
ta errea bazaude gatu marrakari aintzu (149). LE-Ir. Oste marrakariari / hain izipera denari, / badirela
diduritzo / bedere berrogoi otso. "Peuple bêlant". Gy 269. Marrakari bakan dagon artaldea / ibar-zokoan
zaitzen du. Or JBDei 1919, 253. Axuri borrotua nonai marrakari, / illea bezin ez du betondoa garbi. Or Eus 246.
Buruzagixka marrakari batzuek. GAlm 1946, 16. Ez pilotari, ez soinuko mutil, doi doia soinu-musika marrakari
bat. Sokorri Gazte 1962 (Nov.), 1 (ap. DRA). v. tbn. Hb Egia 144. Herr 1-2-1962, 1. Ibiñ Virgil 75.
1 marrakatu (Dv � A). � Rayar(se), pintar(se) con rayas. � Haurrek bakharrik ekhartzen zituzten arropak
asko kolore suertez marrakatuak. Dithurbide Ixtorio 130 (ap. DRA). Gatu haundi baten heinekoa, garratoin
muturra, axeri buztana, ilhea hauts kolore marrakatua. Herr 24-11-1966, 3. v. tbn. Prop 1897, 281.
2 marrakatu. �1. "Braire" VocS. �2. "(L, BN, S), pousser des cris" Lh. �3. (T-L), merrekatu (T-L). "Bêler",
"bégueter" T-L.
3 marrakatu. "(G-to), enronquecerse" A.
marrakaxta. � (Empleado como eco de errekaxta). Cf. errekasto. � Errekaxta marrakaxta txakur errabiatu.
Zer da? Garral EEs 1915, 92.
marrakero. � Embustero, tramposo. � Nahi bada behar ükhen dian, bethi, besten etxen bizitü, etzen
marrakero, bai aldiz gizon xüxena. Herr 28-8-1958, 3. "Laïques" delako marrakeroak ez diela net deithoragarri,
laborarien jin bideer so egitez. Herr 24-12-1959, 3.
marrakida (Lar � H). � "Confín" Lar. "Situation d'un territoire limitrophe à deux pays" H.
marrakidatu (Lar � H). � "Confinar" Lar.
marrakide. "Confinante" Lar.
marrako. "Arañazo. Marrako aundie in zion" Izeta BHizt2.
marrakots. � Balido. � Marrakotsa da, atzetik / doa artalde dana. Or BM 120.
marrakuku (L-ain, B, BN-baig-lab; Dv, H (L)), marakuki (Garate 2. a Cont), marakuku (Humb RIEV 1923, 242
y 1924, 439), marrukuku (L-côte), marrokuku (H (L)), marukuku (S), marruku (AN-gip), marokuku (L, S),
marokukui (L), marraku. Ref.: A (marrakuku, marrukuku, marükükü); Lh (marokuku); BU Arano (marruku);
Satr VocP; Iz IzG; Izeta BHizt. � Empanada de harina de maíz y queso. "Muchas veces toman también un trozo
de borona, lo calientan al fuego, añaden queso y amasan en las manos una bola. Esta bola se llama marakukia y
de este modo preparan de ordinario su almuerzo" Humb RIEV 1924, 439. "Maíz con queso" Garate 2. a Cont
RIEV 1933, 100. "Amatxik marrakuku onak iten tu" Izeta BHizt. Cf. VocNav s.v. marracucu. � Thaloa eta
gasna, marrakuku gaiak, / sendatzen dituztenak sabeleko baiak. Hb Esk 233. Oroitzen hiza, Pello, ze
marrakukiak yaten ginitien hain goxoki Adartza-ko kaskoan artzain ginelarik? Zub 66. Gasna marrukukuan
bezain goxoki bizi zirenak. JE GH 1933, 129s. Zer gophortrak, talua broskaturik barnian, zer "marrokukiak",
gasna dariola! GH 1935, 14. Andik zer karriko ote daku? Gazna marraku guretako? (B). A EY IV 322. Gasna
gabe nolaz egin talo-boska eta marokuku? Gatxitegi Gazte (Feb.) 1957 (ap. DRA). � Trampa, engaño. �
Baztandar tuku-tuku, kolkuan mill marrakuku (AN-erro). 'Batari ta besteari ziria nondik sartu dabillenaz esana'.
Inza NaEsZarr 2280.
marrakullo. v. marraskilo.
marrakurrilo (-illo G-azp ap. A). � Caracol. v. marraskilo. � Torrera igotzeko zurgu (eskillara) lan aundiko
gauza da marrakurrilloen (karakol) eran egiña baita. J.B. Ayerbe EEs 1912, 37.
marralari, marlari (BeraLzM). � "Dibujante" BeraLzM.
marra-marra (V-ger, G). Ref.: A; Ort Voc 151. �1. "Onomat. de murmurar" A. v. marmar. �2. Murmurando,
cuchicheando. � Errezatzen marra-marra. And AUzta 74. �3. (V-m-gip, G). Ref.: A; Elexp Berg. "Comer con
Creative Commons Aitortu-EzKomertziala-PartekatuBerdin baimen baten 169
mende.