Maka-Oalketan - Euskaltzaindia

Orotariko Euskal Hiztegia 12. lib.: maka-oalketan
eta marmarka hasten zan berehala. Osk Kurl 139. �2. (Sust.). Murmullo, cuchicheo, refunfuño. � Emakumei
autarki-jartia dala-ta, / egunotan bai-dabil mar-marka galanta. Enb 145. Eztautzut esan guzurrik, eztautzut egin
okerreko gauzarik, marmarka barik egin dautzut otseintzea. Larrak EG 1959, 186.
marmarkari. � Murmurador. v. marmalari. � Marmarkari hauek erreta daude. IBk Iudae 16 (Lç
murmurazale, Dv marmazikari, IBe gaizki-esale).
marmarketa (AN-egüés ap. A). � Murmullo, rumor.
- MARMARKETAN. � Asi zíre bada marmarketán elkarréki judatárrak. LE Io 6, 53 (Leon eztabadaka).
marmarlari, marmalari. � (El) que murmura, murmurador. � Erreka bitsu marmalariak. EA OlBe 31. Itsasaizeak
euria dakar, / miin marmarlariak arpegi illunak dakaz. Ker Prov 25, 23 (Ol mardallari).
mar-mar-mar. v. marmar.
marmaro (L, BN-baig; Dv (BN)), marmaru (BN-baig), marmaua (S). Ref.: Alth Bot 22; A (marmaro,
marmaua); CEEN 1969, 143. � Sorgo. "Escobita corta (ihats ttipia, imilitxa), que ellos mismos fabrican a base
de una planta (marmarua), que recuerda al tallo de maíz" CEEN 1969, 142s. � Eman nion jaterat behar zuena
eta bertzalde zenbeit ahurtara marmaro bihi. Prop 1903, 71 (v. tbn. 70).
- MARMAU-ERRATZ. "Marmau-erhatz (S-saug), balai de sorgho" Lh.
marmaroska, marmarozka. � Murmurando. Cf. quizá LE Urt ms. 6r: "[Txakúrra] marmár ózka itzúltzea",
interpretado por el editor como marmarraraz orzka egitea. v. marmarka. � Asi ere egin ze marmaroska
liburutik latines leitzen zuelakoan. A Aezk 202. Eleiz liburua idigita, mar-marozka latiñezko zeozer irakurten
ebalakoa egin eban. Bilbao IpuiB 147. Asarrez ta marmarozka geratu zan kortan. Ib. 64.
marmarra. v. marmar.
marmarrada (AN ap. A), marmarrara. � Murmullo, rumor. � Atzeko aldetik gelditzen zan itxasoa
marmarrada gaiztoan, orroaka ta orroaka. Ag Ezale 1897, 75b.
- MARMARRADAZ. Murmurando. � Erasotzen diote / biak kapoiari, / eta dirade jaten / atzaparka ari, /
begiak armaturik / eta marmarraraz, / buztana arontz-onotz / maiz erabilliaz. It Fab 27. Nausiak txakurra
zurratzean, inzirio egitea ez zaio gaitz, baña bai marmarraraz orzka egitea. LE Urt 14 (ms. 6r marmár ózka
itzúltzea).
marmarrara. v. marmarrada.
marmarreatu. � Murmurar, rumorear, cuchichear. � Gaste gura ta bertze pobre gura daudela bere gogoan
marmarreatzen nitas (125). LE-Ir. Esta aitzen sazerdotearen boza elizan, errezatus ezpada edo kantatus edo
marmarreatus (346). Ib.
marmarreta, marmareta (V-gip ap. A), marmarita (AN ap. A). � Murmullo, rumor, cuchicheo. Azkue remite a
marmalaka (q.v.). � Beren arteko mintzoa aopeko marmarreta izan oi zan geienbat. Ag G 273.
marmarru. "Holco (BN)" Darric (ap. DRA).
marmarti, marmarati (AN, L ap. A; Dv). �1. Gruñón. �2. (El) que murmura, murmurador. � Errekatxoa
beren errezo marmartiaz. EgutAr 2-5-1963 (ap. DRA). Arkume otxan, baserri xuri, lore txanbelin eta errekatxo
marmartiez ari zara zu. MIH 138.
marmartu, marmaratu (L-ain, B ap. A; Dv). � "Murmurer, grogner" Dv. "Cuchichear, gruñir" A. � Guzia
miñtzen eta inkietatzen da, marmaratzerañokoan, orai hunen kontra, gero haren kontra. He Gudu 71. "Begiak
eta ezpañak aitarenak, begiak eta ezpañak aitarenak" marmartzen zendun zure barruan. MAtx Gazt 19.
marmaru. v. marmaro.
marmatil. "Crecen en estos montes en forma de matorrales y maleza, sobre todo en los setos, unas plantas
Creative Commons Aitortu-EzKomertziala-PartekatuBerdin baimen baten
mende.
161