Maka-Oalketan - Euskaltzaindia

Orotariko Euskal Hiztegia 12. lib.: maka-oalketan
khenzea" Alth in Lander RIEV 1911, 600.
markis. v. markes.
markits. v. 1 markets.
markizatu. v. markiriatu.
1 marko (H), marku (Lcc). � Tr. Documentado al Norte en Leiçarraga, Haraneder y TB, y al Sur en Mendiburu,
Otaegi, Eguzkitza, Munita, Oskillaso y N. Etxaniz. La forma marku se encuentra en Haraneder, Eguzkitza y
Munita, y mark en TB. �1. Marco (moneda). "Marco de plata, markua" Lcc. � Deithurik hamar zerbitzari
bererik, eman zietzén hamar marko. Lç Lc 19, 13 (He marku diru, TB mark diru; Oteiza, Dv, Ol, Ker mina,
BilbE urre). Patxi aitak panpinagaitik zenbat milloi marko ordaindu zirala esan zuan. Osk Kurl 101. En DFrec
hay 3 ejs. de marko. �2. (V-gip ap. Elexp Berg; Lar, Añ, H), marku. Marco (de cuadro, puerta, ventana...).
"Egurrezko markua ipiñi bia jako kuadro oni" Elexp Berg. � Ate-marko guzia. Mb OtGai 9, 116. [Arkazia]
gurtetxe, leio-marku ta orlakoetarako oso ona da. Munita 54. Urre-koloreko marku eder baten barruan idaztitxo
bat. Alzola Atalak 63. v. tbn. NEtx LBB 106. � Bere aingeruzko arpegiak zirurien urre garbizko marko
miragarria. Otag EE 1882c, 447. En DFrec hay 26 ejs. de marko y 10 de marku, todos ellos meridionales. �3.
(Lar, H). "Marco, patrón original de pesos y medidas" Lar. "Marco, en el oro y plata es la mitad de una libra" Ib.
"Marc, poids de 8 onces servant à mesurer les matières d'or et d'argent" H. �4. Marco, situación. � Lege berrien
markoan bide berri bila abiatu garenean. MEIG IX 26 (v. tbn. 82).
- MARKO-DIRU, MARK-DIRU. Marco (moneda). � Eman zarozten hamar marku diru. He Lc 19, 13 (TB
mark diru).
2 marko. v. 2 marka.
marko. v. 1 malko; 1 margo.
markol. "(Gc), especie de castaña, de grano grande y corteza muy áspera, se llama también en ciertos pueblos de
G berandu-markol y markol-zarra" A.
markola (det., Lar � H). � "Trozo de árbol" Lar. "Gros morceau de bois, tronc" H.
marku. v. 1 marko.
markulakeria. � Astucia, malicia, cuquería. � Latinez, grekaz eta markulakeriz hantua, jinen zaiku [jaunskila]
haurreko mendi-xokorat, baduela aurtengotz aski ikasirik. Iratz GH 1968, 110.
marla. v. 1 merla.
marlari. v. marralari.
marlatu. v. merlatu.
marllaska. "(AN-gip), cierta gaviota de pico amarillo; vulg., garray" A.
marloi (AN-gip ap. A), marloin (-iñ L-côte ap. A; Dass-Eliss GH 1925, 238), maloin (-iñ Dv � A). �
"Mouette" Dv. "Gallo de mar, cierta gaviota de las más grandes y hermosas" A. "(L-côte), cerola, cierta gaviota
de las más pequeñas" Ib. "Marloina, goéland rieur (le). Hemen goiti erdaraz 'mouette' erraten diote marloinari.
[...] Larruñak antxeta erraten dio marloinari, bainan handiago da phuska batez antxeta. Gipuzkoako aldean
egaxuria ere deitzen omen dute" Dass-Eliss GH 1925, 238. � Ikusten baitutzu xori xuri handi batzuk marloiñak
baino handiagoak. INav 120. Ostruka, huntza, maloina, astorea eta beren motakoak. Dv Lev 11, 16 (Ur gabiota,
Bibl antxeta). Itsas marloin xuri eta potorro, ur gaindituetarat lehiatuak, hegaldaka zabilltzan ur hegi batetik
bertze. Atheka 113. Bat bertzearen ondotik hirugarren arratseko norapeit itzali ziren marloinak ere beren moko
gorri xorrotxarekin. Zerb GH 1925, 55.
marlota. "Marlota, cierta vestidura de Moros" Lar.
Creative Commons Aitortu-EzKomertziala-PartekatuBerdin baimen baten
mende.
156