Prólogos das obras incluídas - SLI

As forestais son case todas substantivos masculinos: carballo, eucalipto, freixo, piñeiro,
salgueiro pero tamén faia e vacilacións: amieira amieiro, bidueira bidueiro.
Fixá-la lingua, regulamentala dun xeito razoable, é un traballo de interese e axudaría a non
levar aos nosos nenos á perplexidade e mais ó desánimo.
Ninguén aceptaría que -sistemáticamente- nun diccionario español se dixera que vale o
mesmo "pina", pino, melocotonera ou melocotonero.
Excepcións -por uso xeneralizado e vivo- pode habé-las... pero débense contar cos dedos
dunha man.
Uso dos grafemas
O falante galego non distingue o b do v; isto faise patente na vacilación ortográfica: abelao
avelao, bedreiro vedreiro, bieiteiro vieiteiro, cerboa cervoa, nebeda neveda,
silbarda silvarda, sorbeira sorveira, etc.
Algúns autores recollen inda o ç (polo s seseante) e outros resólveno con s ou z: corazonciño
corasonsiño, calzamos calsamos, mazá masá. Naqueles -poucos- casos de ç nós
substituímolo por z.