Prólogos das obras incluídas - SLI

No galego a indeterminación neste punto e case total en plantas, arbustos e árbores de froito;
algo menos nas árbores forestais.
A vacilación en plantas e arbustos vai a prol do feminino nas plantas e do masculino nos
arbustos pero as excepcións son numerosas: acibeira acibeiro, agavanza agavanzo,
caramiñeira caramiñeiro, carrasqueira carrasqueiro, framboeseira framboeseiro,
presoira presoiro, raña raño, etc.
Algunhas veces masculino e feminino son especies distintas: piñeira = Sempervivum
tectorum L. piñeiro = Pinus sylvestris L.; trovisca = Euphorbia characias L. trovisco =
Daphne gnidium L.
Nas árbores de froito a escolma faríamo-la polo feminino (o froito é cáseque sempre
feminino). A vacilación persiste: avelaira avelairo, laranxeira laranxeiro, mazaira
mazairo, pereira pereiro pero na fala viva é maioritaria a voz feminina fóra de excepcións como
*limoeiro (sempre masculino).
Dubídase claramente entre marmeleira marmeleiro e pexegueira |10| pexegueiro; os
froitos -marmelos e pexegos- son sempre substantivos masculinos.
A vacilación sobreira sobreiro, (ámba-las dúas ben testemuñadas) e máis favorable a
forma feminina; o froito da sobreira é... a cortiza.