Prólogos das obras incluídas - SLI

O j facémo-lo sempre x (jardón xardón, freijo freixo); o mesmo o g mantido por
algúns diante de e ou i (gesta xesta, gilbarbeira xilbarbeira). Erva, escribímo-la sempre
herba e frol, flor. Outras vacilacións e formas dialectais non estamos cualificados para as resolver.
|8|
A ESPECIE E O SEU NOME VERNÁCULO
Chegar á correspondencia nome → especie é difícil; cando un autor a fai explicitamente
aceptámo-la sen máis, excepto que alguén cualificado a rexeite.
Eliminamos tamén algúns erros evidentes e definicións trabucadas que veñen pasando dun
diccionario a outro.
Para os nomes científicos seguimos Flora Europea (Tutin et al. 1964-1980).
O lector encontrará unha primeira sección na que as especies veñen ordenadas
filoxeneticamente, cos seus nomes vernáculos correspondentes.
Unha segunda e terceira seccións de familias e especies por orde alfabética (sen considerar o
ch e mái-lo ll) e, por fin, unha cuarta sección de nomes vulgares referidos á páxina ou páxinas onde
poderá topá-lo seu nome científico.